زمان : 04 Tir 1390 - 20:34
شناسه : 35199
بازدید : 3645
خاطره‌اي از 33 سال قبل و آنچه كه اكنون با آن روبه رو هستيم خاطره‌اي از 33 سال قبل و آنچه كه اكنون با آن روبه رو هستيم

خاطره‌اي از 33 سال قبل و آنچه كه اكنون با آن روبه رو هستيم

رضا سلطان زاده مدیر مسئول آیینه یزد :مدتها قبل از واقعه دهم فروردين 57 يزد كه به مناسبت چهلمين روز برگزاري مراسم ياد بود شهداي قيام مردم تبريز در مسجد حظيره پايگاه مبارزان و انقلابيون برگزار شد، جلساتي با حضور انبوه مردم مومن و سخت كوش يزد و با شركت ياران و مقلدان امام خميني (ره) و افرادي كه در خط نهضت و انقلاب بودند تشكيل مي‌گرديد و با زعامت سومين شهيد محراب آيه ا... صدوقي مقالات و مطالبي عليه دستگاه پهلوي توسط عده‌اي از وعاظ يزدي يا گويندگان و سخنوراني كه از شهرهاي مختلف به دارالعباده مي‌آ‌مدند به اطلاع مردم مي‌رسيد.


در حظيره به امامت آيه ا... صدوقي نماز جماعت بر پا مي‌شد و با گفته‌ها وخطبه‌هاي كوبنده‌اي كه آن بزرگوار ايراد مي‌نمود مردم استان و شهرها و حتي استان‌هاي همجوار را نسبت به فجايع حكومت ستم شاهي آگاه مي‌كرد مفاد اعلاميه‌هاي امام (ره) و آيه ا.. صدوقي و يا اطلاعيه‌هايي كه از مناطق ديگر مملكت به يزد مي‌رسيد براي مردم خوانده و پخش مي‌شد.


بيشتر سخن از ظلم ستمگران و جنايات درباريان و عوامل وابسته به خاندان پهلوي بود هر چه از بي عدالتي و اجحاف حكومتگران مي‌گفتيم در مقابل سخن از برپايي عدالت و مساوات و درنهايت برقراري عدل علي گونه بود كه پس از سرنگوني شاهنشاهي 2500 ساله مژده برقراري آن داده مي‌شد.


به همت ساكنان و جوانان و يا دانشجويان يزدي كه در شهرهاي تهران، اصفهان، شيراز و مشهد و.. . . تحصيل مي‌نمودند گاه‌ در محوطه ورودي و حياط مسجد نمايشگاه كتاب برگزار مي‌گرديد.


در آن نمايشگاه معمولا ‌كتابهايي از شاعران، ‌مولفان و نويسندگاني كه مخالف رژيم شاهنشاهي و مستبدان و مستكبران بودند يا از زندانيان سياسي اعم از روحاني و روشنفكر و يا حتي افراد غير مذهبي اما مخالف با رژيم بودند و يا انقلابيوني كه جزوه‌ها و كتابهايي عليه ستمگري و بي عدالتي ايادي دستگاه جبار حكومت پهلوي به رشته تحرير در آورده بودند از جمله آيه ا... طالقاني، ‌دكتر علي شريعتي‌، مهندس مهدي بازرگان، هاشمي رفسنجاني و.. . به معرض نمايش و فروش گذاشته مي‌شد.


در يكي از اين نمايشگاه‌ها كه تفسير پرتوي از قرآن را روي ميز گذاشته بودند تابلويي در كنار آن براي معرفي كتاب قرار داده شده بود كه بر روي آن خلاصه‌اي از تفسير سوره «لايلاف قريش» را نوشته و اين چند خط را درشت تر از بقيه مطالب در برابر ديد مردم قرار داده بودند.. .


«پس بايد مردم پروردگار اين خانه (كعبه) را بپرستند خدايي كه به آنان طعام داد و بعد از ترس امنيت براي آنان برقرار كرد.. .


از مفهوم اين آيه چنين بر مي‌آيد كه پس از نجات از گرسنگي و تامين امنيت، مي‌توان مردم را به توحيد و پرستش خداوند دعوت نمود، مگر مردم با گرسنگي و نبودن آزادي و آسايش، ‌مي‌توانند به خود آيند تا از بندگي خدايان زمين برهند و به خداي زمين و آسمان روي آورند»1


نگارنده پس از درج مطالب فوق در نظر دارد اصلي از قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران و مطلبي پيرامون امر به معروف و نهي از منكر را به اطلاع خوانندگان آيينه برساند و به دنبال آن موضوعي را مطرح نمايد.


«در جمهوري اسلامي ايران دعوت به خير، امر به معروف و نهي از منكر وظيفه‌اي است همگاني و متقابل برعهده مردم نسبت به يكديگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت شرايط و حدود و كيفيت آن را قانون معين مي‌كند. . . مردان مومن و زنان مومن دوستان يكديگرند به نيكي فرمان مي‌دهند و از ناشايست باز مي‌دارند- ترجمه آيه 71 سوره توبه- » 2


«رسول اكرم (ص) در حديثي فرمود: مثل اسلام و جامعه اسلامي، مثل كشتي است و مثل مسلمانان، مثل ساكنين كشتي است، همانگونه كه هر گاه در يك كشتي شخصي قصد خرابي و سوراخ كردن كشتي را داشته باشد جلوگيري از آن لازم است چون نتيجه آن غرق شدن كشتي مي‌باشد؛ همينطور در جامعه اسلامي نيز در مقابل عناصر مخرب و مفسد نمي‌توان بي تفاوت و ساكت نشست.. .


اسلام براي مبارزه با فساد و انواع ستمگري‌ها و تعدي‌ها مسلمانان را تجهيز و آنان را در اين راه به وحدت و يگانگي، هماهنگي و يكپارچگي دعوت مي‌كند و فرمان مي‌دهد از هر گونه وسائل دفاعي ونيروي علمي استفاده شود.


از نظر اسلام همه افراد جامعه، در مقابل قانون يكسان و برابرند و امتيازات نژادي، مادي و مقامي عامل برتري فردي بر فرد ديگر نمي‌تواند باشد.


ملاك برتري، تقوي است و هر گاه فردي داراي مقام،‌ثروت و يا قدرتي باشد بايستي از آن در راه رفاه و سعادت خود و جامعه بهره‌برداري كند و هرگز از آنها نمي‌تواند در راه گسترش فساد و آرمان‌هاي فاسد استفاده نمايد. رسول اكرم (ص) در حديثي فرمودند « بهترين مردم كسي است كه ديگران از وجودش بتوانند بهره‌مند گردند.


از پيامبر (ص) نقل شده كه:


كسي در نزد خداوند در روز قيامت مقام و منزلتي ارجمند دارد كه در روي زمين به نفع و صلاح مردم بيشتر فعاليت و آمد و شد كند.. . مرد بايد همانگونه كه صلاح و نفع خود را مي‌خواهد، نفع و صلاح ديگران را نيز بخواهد.


اسلام طرفدار رواج نيكي‌ها و خوبي‌ها و معروف است و مانع پيشرفت و گسترش فساد و فحشاء و منكرات و بدي‌ها مي‌باشد.


مسلمان برادر مسلمان است او به منزله آينه،‌مراقب و راهنما براي برادر خويش است. هرگز خيانت نمي‌كند فريب نمي‌دهد و ستم و ظلم پيشه نمي‌كند و به غيبت ديگران آلوده نمي‌گردد.


اصولاً يكنوع ولايت و حق دخالت، براي هر فرد مومن در امور اجتماعي و اعمال مردم در سطحي معقول و مشروع داده شده است.


و در سطوح بالاتر اسلام مي‌كوشد مسلمانان نمونه عمل‌هاي خوب و پسنديده باشند و عملا مروج كارهاي پسنديده و اعمال صالح گردند.»3


فجايعي كه اخيراً در خميني شهر و مدتي قبل در كاشمر رخ داد و اتفاقاتي نظير يا مشابه و كمرنگتر از آن در بعضي از شهرها و با كمال تاسف در چندين محيط آموزشي و دانشگاه‌ها به وقوع پيوست، بدون ترديد،‌ نشانگر سست شدن بنيان‌ها و پايه‌هاي اخلاقي در جامعه است كه نتايج آنها قتل‌هاي خانوادگي، دزدي‌ها و تجاوزات، تهمت ها، افتراها، دروغ ها، نسبت‌هاي ناروا به يكديگر دادن و.. . بوده است. عكس‌العمل افراد و گروه‌ها و يا بعضي از مسئولان پرسش هايي را در ذهن هر نظاره‌گري مطرح مي‌نمايد:


آيا سزاوار است يكي بگويد چرا فلان عده پوشش و لباس نامناسبي برتن داشته‌اند؟


ديگري اظهار نمايد چرا مجلس لهو و لعب به راه انداخته بودند؟


آيا اينگونه فرافكني‌ها جواب مي‌دهد ؟ و بعضي به حق اعلام كنند مگر تامين امنيت عمومي و اجتماعي به عهده دولت نيست؟ بنابراين چرا نبايد شهروندان در امان باشند؟


آيا هر رذل و شروري بايد به خود اجازه دهد از ديوار خانه و باغ و پناهگاهي بالا بيايد و آسايش ساكنان خانه و باغ و آن محل را با هر وضع و پوشش و در هر موقعيتي كه هستند به خطر بيندازد؟


آيا مسئولان انتظامي و امنيتي و قضايي حاضر در محل وقوع حوادث هولناك و نگران كننده آن گونه كه بايد و شايد وظيفه خود را انجام داده‌اند؟


آبا به دنبال رخ دادهاي اين چنيني مصاحبه‌ها، سخنراني ها، اظهارنظرها و يا حتي تسريع در رسيدگي به پرونده‌هاي متجاوزان، قاتلان، دزدان، اراذل، و اوباش و در نهايت زودتر يا ديرتر اعدام مسببان امر كارساز بوده و دردها را دوا نموده است؟


مگر برنامه‌هاي شبكه‌هاي مختلف سيما و يا تريبونهاي رسمي در ساعات مختلف به سخنراني‌، وعظ و خطابه اختصاص داده نشده است؟


مگر در ادارات و موسسات آموزشي نماز جماعت برگزار نمي‌كنيم ؟


مگر روحانيون و مداحان در مجالس مختلف به پند و اندرز خلق مشغول نيستند؟


در بسياري از جلسات و محيط‌ها حضور معلمان اخلاق مشهود است پس چرا كمتر روزي است كه گزارش‌هاي تلخ و تكان دهنده بر صفحات حوادث روزنامه‌ها و رسانه‌ها و سايت‌هاي اين كشور اسلامي نقش نبندد؟


آيا با گذشت 33 سال از انقلاب خانواده‌ها، ‌علماء، ‌ائمه جمعه و جماعات، دولتمردان، ‌مسئولان فرهنگي، معلمان، دانشگاهيان، ‌روزنامه نگاران، ‌اصحاب رسانه‌ها و گردانندگان صداو سيما و... مي‌توانند ادعا كنند در جايگاهي كه شأن نظام و انقلاب و اجتماع است قرار داريم و هر يك به وظيفه خود عمل نموده‌ايم؟ در برابر اين جنايتها و فجايع هولناك كه پشت هر انسان را مي‌لرزاند و موي برتن هر خواننده و بيننده‌ و شنونده‌اي راست مي‌كند چه جوابي مي‌توانيم بدهيم؟


در پايتخت در پارك و خيابان پر رفت وآمد دست به قتل و جنايت مي‌زنند يا روز روشن دختري را مي‌دزدند و مي‌برند، اتومبيلي كه به هر علت صاحب آن پياده شده به ناگاه غريبه‌اي پشت فرمان مي‌نشيند و زن و فرزند سرنشين اتومبيل را مي‌ربايد و از محل دور مي‌شود و يا در دارالعباده عده‌اي در مقابل ديدگان مردم به صورت گروهي به پايكوبي و حركات موزون مي‌پردازند حال آن كه بيش از نيمي از جمعيت كشور در سه دهه اخير پا به عرصه وجود گذاشته‌اند!! و صد البته ساده انديشي است كه تصور شود عاملان اين ناهنجارهاي اجتماعي يك شبه به اين تصميمات رسيده‌اند بديهي است هزاران عامل دخيل و تاثير گزار ديگر در مشي و روش اين جانيان آنان را به اين مرحله رسانده است.


سخن كوتاه اينكه آيا به آنچه كه در 33 سال قبل در تابلوي نمايشگاه كتاب «مسجد حظيره» در معرض ديد مردم گذاشته‌ و مژده ظهور و بروز آن را داديم رسيده‌ايم!؟.


اما هيچ گاه براي رسيدن به اهداف مقدسي كه نظام اسلامي براي ما ترسيم كرده است دير نيست بدان اميد كه عموم مردم به ويژه متوليان فرهنگي، به معني عام يكدل و يكزبان و منسجم‌تر از گذشته بر اساس تعاليم مقدسه اسلامي و قوانين مدون و مصوب برنامه‌ريزي و بدان عمل كنند. خداوند هم يار و ياور بندگان مي‌باشد و فرموده است كه: راههاي هدايتش را بر بندگان جهادگر و ساعي و كوشا مي‌گشايد.


پي نوشت ها:


1- «تفسير پرتوي از قرآن»، قسمت دوم از جلد آخر چاپ 1348، صفحه 270


2-اصل هشتم قانون اساسي جمهوري اسلامي


3- «دو از ياد رفته»، حجه الاسلام والمسلمين حاج شيخ عباسعلي اسلامي، چاپ 1355، صفحه 107 تا 110