یزدفردا :میرزا محمد کاظمینی :اگر احساسی به مسائل جاری مملکت نگاه نکنیم و منصفانه به تحلیل بپردازیم در انتخابات دو سال پیش چهار نفر پس از طی مراحل بسیار دقیق جهت رقابت وارد عرصه شدند، میرحسین موسوی و مهدی کروبی که سران فتنه شدند محسن رضائی هم که شکوفه هستند و باید برایشان آرزوی موفقیت کرد و النهایه جناب مستطاب دکتر احمدی نژاد!! هم شاید تو زرد در آمدند یعنی معتقد هستم از اول انقلاب تا کنون دولتی به اندازه دولت فعلی به نهاد ولایت فقیه ضربه نزده است. تمرد، تصمیمات عجولانه و بستر سازی فرهنگ سحر و جادو حداقل هایی است که می توان به آن اشاره نمود البته کسی هم نباید منکر برخی خدمات دولت بشود.
اما غرض از شرح فوق آنست که با روی کار آمدن آقای احمدی نژاد و کنار زدن هاشمی رفسنجانی که وی را باید از پایه های انقلاب دانست از نیروهای سپاه پاسداران انقلاب تحلیلا استفاده ابزاری شده است و دلیل آن را در انتصابات و استفاده از نیروهای سپاهی عموما در راس استانداریها و حوزه های حساس سیاسی و فرهنگی و ساماندهی در اجرای برنامه کلان کشوری یا سیاسی می باشد و با توجه به جایگاه خوبی که نیروهای بسیجی و سپاهی در مردم دارند دولت احمدی نژاد نهایت استفاده را نمود اما پس از انتخابات سال 88 و جریانات پیش آمده و اوج آن کشف جریان انحرافی این پرسش ها به وجود می آید که:
آیا با آن همه حمایت رهبری و سپاه پاسداران از دولت ، احتمال چنین تنشهایی در سطح اجرایی پیش بینی می شد؟
چرا با وجود آنهمه دستگاه عریض و طویل اطلاعاتی و امنیتی در کشور عوامل انحرافی زودتر شناسایی نشدند؟
آیا این سوال که سپاه پاسداران سادگی نموده و با حمایت های بی دریغ خود از دولت ناخودآگاه بستر امنی را برای فعالیت های جریان انحرافی ایجاد نموده است؟
وقتی آقای احمدی نژاد، در منزل بست می نشیند،جریان انحرافی را انسانهای مومن و انقلابی می دانند و الان هم مصرانه بر مواضع خود تاکید نموده و حذف وزیر اطلاعات از شورای پول و اعتبار را عملی می نماید دیگر مشار الیه محل اعتنا خواهد بود؟
و براستی چرا امثال فلاح زاده و سایر استانداران که خود را ولایی می دانند کوچکترین عکس العملی با این روند انحرافی نداشته اند؟ یا آنان نیز در قدرت و افکار جریان انحرافی حل گردیده اند؟
علی ایحال در ماههای آینده تکلیف دولت فعلی مشخص خواهد شد اما آنچه ضروری می نماید برای حفظ کشور از آفات سیاسی و تهدیدهای خارجی که آرزوی بهم پاشی نظام و حتی تجزیه ایران را دارند باید متعهد بود و رهبری را فصل الخطاب امورات مملکت دانست.