«میخواهیم همه پولدار شوند»
یكی از مهمترین مسائل در زمینهی جهاد اقتصادی، مسئلهی فرهنگسازی است؛ یعنی باید این موضوع را در جامعه نشر و گسترش دهیم كه اگر كسی میخواهد در این كشور كار اقتصادی كند، وقتی بهسمت تولید و ایجاد اشتغال رفت، كار مقدسی انجام داده است.
توجه به اصل 44
از این رو نگاه به سرمایهگذار باید تغییر كند و این كار از نظر فرهنگی باید به یك ارزش تبدیل شود. مردم هم بدانند كه اگر در یك طرح اقتصادی و تولیدی سرمایهگذاری كردند، كار عبادی انجام دادهاند.
از سوی دیگر نیز مسئله اهتمام به اجرای اصل 44 است كه باید گفت كه بحث فضای كسب و كار در قانون اصل 44 دیده شده است، اما متأسفانه ما به خوبی به آن عمل نكردیم و درواقع بین 187 كشور از جهت فضای كسب و كار، اكنون در رنكینگ 137 هستیم كه این جای تأسف دارد.
رهبر معظم انقلاب در بحث اصل 44 به این نكات مهم اشاره داشتند. در دیداری در خصوص اصل 44 با كه با ایشان داشتیم، گفتند كه بعضیها میآیند به من میگویند كه در این قانون (اصل 44) یك عدهای پولدار میشوند؛ بله بشوند. ما میخواهیم همه پولدار شوند، آنهایی كه پولدار شدند بقیه هم در كنار آنها منافعی ببرند. از راه حلال پولدار شدن در اسلام عیبی نیست و باید اینطور باشد.»
ما با توجه به این فرمان رهبر معظم انقلاب، در یك جهتگیری عمومی باید كاری كنیم كه تمام دستگاههای درگیر با مباحث اقتصادی و فضای كسب و كار، كار مردم را تسهیل كنند. تمام دستگاهها، اعم از بانكها و نهادهایی كه مردم در این خصوص با آنها سر و كار دارند، هر یك به سهم خود مسئولیت دارند و باید همهی تلاش خود را در جهت تسهیل امور مردم به كار بندند. ضمن اینكه باید این بستر آماده شود تا بتوان در جذب سرمایهی داخلی و خارجی مورد نیاز موفق بود. وقتی با سرمایهگذار به خوبی رفتار شود و با سرعت معقول كارهای اداری را انجام و امكانات لازم برای وی فراهم شود، در اشتغالزایی و كمك به فضای كسب و كار بسیار مؤثر است.
توجه به امنیت اقتصادی سرمایهگذار
بحث دیگر، امنیت اقتصادی است كه به قوانین و مقررات ما برمیگردد. سرمایهگذار باید مطمئن باشد كه اگر امروز به او گفته شد با این شرایط میتوانی در این بخش سرمایهگذاری كنی، فردا این قانون و شرایط عوض نخواهد شد تا توجیه اقتصادی از طرح برداشته شود. این موضوع نیز باید با دقت تمام در بخشنامهها و قوانین ملاحظه شود.
به نظر بنده اكنون سایر امورات كشور در حد نسبی رضایتبخش است، اما بحث اشتغال و اقتصادمان راضیكننده نیست. كشوری كه این همه منابع دارد در اقتصاد دنیا باید حرفی برای گفتن داشته باشد. الآن تولید ناخالص ملی ما و درآمد سالانهی ما پایین است. درآمد سالانهی ایرانی نسبت به آن چیزی كه خدا به او داده است نظیر منابع معدنی، نفت، گاز و سایر منابع كم است. الآن ما جزو ده كشور برتر دنیا در زمینهی تنوع معدنی هستیم، اما چقدر از این منابع استفاده میكنیم؟
اینها فضا میخواهد. باید دولت و مجلس، ریسك سرمایهگذاری اقتصادی را بپذیرند كه البته در برنامهی پنجم توسعه، بعضی از این موارد لحاظ شده است. چند مسئله بسیار مهم است؛ یكی بحث فضای كسب و كار، یكی امنیت اقتصادی و دیگری نیز بحث فرهنگ اقتصادی و نگاه مردم به اقتصاد. اینها اگر مورد توجه قرار گیرد، میتوانیم این جهاد اقتصادی را به منصهی ظهور برسانیم.
پایگاه حفظ آثار