یزدفردا

این شعر را استاد دکتر عبدالحسین جلالیان به در خواست من برای ارجنامه وی سروده  بودند که در این جا درج می شود:

                        « مَردِ مَردانِ یزد »                                        دکتر جلالیان ( جلالی )

یزد شهری است خرّم و آباد                                                            یادگاری ز عهد و دورهِ ماد

خرّم و سبز و آفتاب پذیر                                                            چون نگینی بُوَد میانِ کویر

مَردُمَش سخت کوش و فَعالنّد                                                        به در و دشتِ خویش می بالند

کشف و تحصیلِ آب ، آبِ حیات                                                   در کویر از طریقِ چاه و قنات

کار این مردمانِ باهوش است                                      یزدی از خُمِّ خود قدح نوش است

یزدیانی که پُشت اندر پُشت                                                         بوده دیندار و پیرو زرتُشت

همه اهل مشقّت و کارند                                                        راستگوی و درست کِردارند

نامِ نام آوران بسیاری                                                                زین دیار است بر زبان جاری

                                            *****************

من که یک قطره ای از این نَهرَم                                                 یکی از کهترانِ این شهرم

خواستم با تفحّصِ بسیار                                                            در تواریخ و در همه اَقشار

با دلیل و ارائۀ مدرک                                                             تا کسی را بر آن نباشد شکّ

مرد مردان یزد را به تمام                                                         بشناسانم اندر این ایّام

در پیِ جستجویِ ژرف و عمیق                                                  در قِبالِ مَشقّت و تحقیق

با مُقاسات و هیچ منظوری                                                      پرسیدم به نامِ مشهوری

فاش گویم کنون به وجد و سرور                                               در میانِ دو صد نفر مشهور

از همه قوم و از همه اَقشار                                                    یزد بالَد به ایرجِ افشار

ز آنکه او را ز کثرت تألیف                                                     نَبُوَد کس زکمَّ و کِیف ، حریف

بَر شمردم بِشُد فزون از صد                                                     واقعاً باشد این فزون از حدّ

    ******************

هر که یزدی است تا که یزد به پاست                                         در مَقامِ سپاس و شُکر، رواست

بر زبان آورد کُنَد تِکرار                                                       نام جاویدِ ایرجِ افشار  

2                                                                                     شنبه 3 / 10 / 1386