زمان : 16 Esfand 1389 - 08:24
شناسه : 31423
بازدید : 5589
تربیت کودک (2) با کودکان خود بازی کنیم تربیت کودک (2) با کودکان خود بازی کنیم

بسم الله الرحمن الرحیم

تربیت کودک (2) با کودکان خود بازی کنیم

 

 حجت الاسلام احمد نباتی

بازی لازمه­ی دوران کودکی و شکوفا کننده­ی استعدادهای کودک ماست. بازی باعث می­شود که کودک ما خلاقیت بهتری پیدا کند و در حین بازی علاوه بر شناخت محیط اطراف خود، طریقه­ی تعامل با دیگران و استفاده­ی صحیح از وسایل زندگی را هم فرا می­گیرد. ضرورت بازی در دوران کودکی تا حدی است که حتی ائمه­ی معصومین (علیهم­السلام) که از هرگونه عیب و نقص منزّه بوده و در میان مخلوقات از جهت کمالات وجودی، همتایی ندارند در دوران کودکی خود، مشغول به بازی هم می­شدند.  

 

برخی از فواید بازی با کودک

 

1)  بهانه ­ای برای برقراری ارتباط صمیمانه با کودک: برای برقراری ارتباط صمیمانه با کودکانمان باید به دنبال راهی باشیم تا ضمن حفظ اقتدار رفتاری خود در مقابل فرزند، از جایگاه خود قدری پایین­تر بیاییم تا کودکانمان در کنار ما احساس راحتی کنند و ما را دوستی صمیمی و مهربان برای خود ببینند. بازی بهترین بهانه برای برقراری این ارتباط صمیمانه است. وقتی فرزندانمان ببینند که ما هم وارد عالم کودکانه­ی آنها شده­ایم و برای فضای تخیلی آنها ارزش قائلیم، متقابلا آنها هم این  محبت ما را پاسخ می­گویند و سعی می­کنند مطیع ما باشند. 

 

2)  بستری مناسب برای کشف اخلاق درونی کودک و آموزش اصول اخلاقی به او: هنگام بازی ممکن است فرزندان ما هیجان زده شده و رفتارهای ناپسندی از خود نشان دهند. رفتاهایی چون تمسخر دیگران، دروغ و کلک بازی. این رفتارها، رفتارهایی نیست که در بازی شکل بگیرند. بلکه بازی موجب بروز و کشف اخلاق درونی فرزندانمان است. اگر کودکان ما اهل دروغ باشند، حین بازی آن را نشان می­دهند. اگر خودخواه و خود محور باشند، حین بازی سعی دارند همیشه حق را به خود بدهند و حق دیگران را نپذیرند. اگر با فرزندانمان بازی کنیم، به راحتی می­توانیم به آنها تذکر بدهیم تا حین بازی اصول اخلاقی را رعایت کنند.

 

3)  شکل دهی فرهنگ مسئولیت پذیری کودک: فرهنگ تعامل صحیح و عادلانه با دیگران و طریقه­ی انجام صحیح مسئولیتهای کاری، فردی و اجتماعی در فضای بازی شکل می­گیرد؛ همانگونه که فرهنگ بی عدالتی و خودمحوری هم می­تواند ریشه در نوع بازی­های کودکانمان داشته باشد. وقتی کودکان ما بیاموزند در بازی راستگو باشند هر چند که به ضررشان تمام شود، وقتی بیاموزند با دیگران با عدالت و انصاف رفتار کنند. وقتی بیاموزند در حین بازی به کسی توهین نکنند.  وقتی بیاموزند که حین بازی به مسئولیت خود عمل کنند و وقتی خود را مقیّد به قوانین  بازی کنند؛ در این صورت متخلق به اخلاق حسنه شده و می­آموزند که در سائر شئون زندگی خود هم اینگونه رفتار کنند.

 

4)  آموزش رعایت قانون و مقررات: توجه داشته باشیم که ضمن بازی می­توانیم به فرزندانمان بیاموزیم که قوانین  را رعایت  کنند و از کسی توقع نداشته باشند که به خاطر آنها قانون را زیر پا گذارد. به همین منظور قوانین بازی را رعایت کنید و اگر کودک خواست در حقش قانونی  نادیده گرفته شود، چنین کاری را انجام ندهید.
تذ­کر

توان جسمی و فکری کودکان ما بسیار پایین­تر از ماست. به همین دلیل اگر بخواهیم در بازی با آنها توان جسمی و فکری خود را به رخشان بکشیم، گذشته از آن که لذت بازی کودکانه را از آنها می­گیریم، اعتماد به نفس آنها را هم تضعیف کرده­ایم. به همین دلیل باید مراقب باشیم که در بازی با کودکانمان همیشه خود را قهرمان میدان نبینیم؛ بلکه گاهی هم به آنها فرصت بدهیم تا ما را شکست بدهند و احساس پیروزی کنند.

 

·        اگر کودکانمان سؤال یا معمّایی از ما پرسیدند، به جای آن که سریع به سؤالش جواب داده و بگوییم سؤالش خیلی ساده بود! در جواب دادن به سؤالش قدری تأمل کنیم و بعد طوری جواب سؤالش  را بدهیم که احساس کند سؤالش مهم بوده و ما هم از یافتن پاسخ سؤال او احساس خوبی داریم.

·   اگر با فرزندانمان کشتی می­گیریم توجه داشته باشیم که وقتی دست و پای او را گرفته و همه­ی راه­ها را به رویش می­بندیم، به شدت احساس ناراحتی کرده و در معرض فشار روانی شدیدی قرار می­گیرد. پس در هنگام کشتی، سعی کنیم تنها یک دست او را بگیریم و بگذاریم با دست دیگر از خود دفاع کرده و توان جسمانی خود را به نمایش بگذارد.


توضیح یزدفردا :مشارکت دوستان در بحث های مطرح شده توسط نویسنده بحث بررسی شده و قطعا در تدوین نسخه نهائی لحاظ خواهد شد (از طریق نظر دهید نظرات خود را انعکاس دهید )