یزدفردا

نشریه جامع میبد در شرف تعطیلی :رنج نامه مدیر مسئول نشریه جامع میبد و مقدمه ای از یزدفردا

یزدفردا "سردبیر :رنج نامه مصطفی رضائیان فیروزآبادی مدیرمسؤول نشریه وزین جامع میبد را که در ذیل آمده خواندیم ،و به این اندیشیدیم که آیا براستی در جامعه رسانه ای کشور به جز  رسانه هائی که از طرق مختلف تغذیه مالی می شوند و اکثرا به نوعی وابسته به دولت و گروه های سیاسی و اقتصادی کشور هستند ،و مشکلی در هزینه کردن ندارند بقیه رسانه هائی که به نوعی می خواهند مستقل باشند و سخنگوی افکار عمومی و مردم باشند با چه فرمولی به جز عشق می توانند به حیات خود ادامه دهند و البته در مورد مطبوعات فرمول عشق جوابگوی چاپخانه نبوده و در مورد دنیای مجازی نیزجوابگوی  هزینه های  اجاره و نگهداری سرور و اتصال اینترنت نیست و اتکا به آگهی های تبلیغاتی هم زمانی که اعتقاد به بیلبورد و رنگین نامه های تبلیغاتی بیش از اعتقاد به رسانه ها می باشد نیز اتکا به ستونی از پای بست ویران است و آنجائی که همه از رسانه ها به عنوان مکانی رایگان برای تبلیغ عملکرد و اطلاع رسانی استفاده می نمایند انتظاری بیش از این نمی رود که یک رسانه تنها راه بقاء خود را فروختن خودو قلم   و تنها راه نفروختن نیز تعطیلی ببیند!!

و در زمانه ای که پاتک همه جانبه دشمن از خاکریز رسانه ها در حال انجام است آیا خالی کردن خاکریز ها وسپردن به امان خدا کاری معقولانه خواهد بود ؟آیا به واقع رسانه های ناتوان ار لحاظ مالی قدرت پرورش خبرنگارانی آزاد اندیش را دارند و آیا می توانند خبری بر خلاف جریان اقتصادی حاکم در جامعه و به نفع مستضعفان جامعه که ولی نعمتان واقعی جامعه هستند منتشر نماید ؟آیا زمانی که استکبار جهانی از طرق مختلف مجموعه درگیر در امور رسانه ای را در دام های ساخته شده از پول گرفتار می نماید و هر ساله تعداد زیادی از جوانان علاقمند در این عرصه در این دامهای نامرئی گرفتار شده و برای همیشه حضورشان در عرصه رسانه ای غیر ممکن می شود ،می توان تنها با عشق هم رسانه را بروز کرد و هم با تفکر و تعقل قلم زد؟آیا مشکلات تامین هزینه رسانه ها اجازه و فرصت اندیشیدن را به صاحبان رسانه می دهد؟و هزاران آیای دیگر که هرکدامشان زنگ خطری است برای تسخیر خاکریز های رسانه ای توسط مهاجمین؟

در باره نشریه جامع میبد که در شهرستان آیت الله اعرافی بزرگ منتشر می شود وخوشبختانه  فرزند دانشمند و فرهیخته وی جناب دکتر اعرافی امامت جمعه این شهرستان را به عهده دارند انتظار چیز دیگری است ؟برای بقاء یک کار فرهنگی  هرگز نگاه و انتظار ما به کارخانه های زنجیره ای کاشی در میبد نخواهد بود بلکه امید و نگاه به فرهیختگان وفرهنگیان این شهرستان است که پیشقراولان دفاع از خاکریز های مورد هجوم واقع شده هستند .

هرچند مقدمه ای که قرار بود تنها به معرفی سرمقاله همکار خوب رسانه ایمان  بیانجامد بیش از رنج نامه این عزیز شد اما امید داریم که با درایت مسئولین ارشد وفرهنگی ا ستان در سالی که بودجه فرهنگی استان به 25 میلیارد تومان افزایش یافته  نه تنها شاهد بسته نشدن رسانه ها بلکه شاهد رونق هرچه بیشتر رسانه ها در کلیه بخش ها اعم از  مطبوعات ، مجازی و صدا و سیما در استان باشیم و به نوعی آرزوی رهبر گبیر انقلاب اسلامی ،خمینی کبیر را برآورده نماییم که فرمودند: اميدوارم يزد الگويي باشد براي ساير استانهاي كشور

سرمقاله: نشريه ‏جـامع ‏پس ‏از 35 شماره

موقعی که در تدارک اولین شماره نشریه بودیم، تنها هدفمان ایجاد یک نشریه مناسب با فضای فرهنگی و مذهبی شهرمان بود. نشريه‏اي که به مقولات فرهنگي و مذهبي شهرستان به صورت مناسب‏ و ويژه‏تر بپردازد. معرفی مساجد فعال شهرستان، زندگی‏نامه و وصیت‏نامه شهدای میبد، احادیث ائمه اطهار، احکام و مسایل شرعی، حکایات علما و صالحین و ... در کنار سایر مطالب اجتماعی و فرهنگی توانست نشریه‏ای ايجاد کند که در نوع خود قابل توجه بوده و در این زمینه جایگاه ویژه‏ای داشته باشد.

اعتقاد داریم تنها عاملی که باعث شد هر شماره نشریه از شماره قبلی آن بهتر و با کیفیت و محتوای مناسب‏تری منتشر شود، این بود که برای نشریه زحمات و رنج‏های بسیاری متحمل شده و از همه اینها مهم‏تر صداقت و حسن‏نيت گردانندگان نشریه بود. زیرا اگر خدای ناکرده بحث اسم و رسم اشخاص و شهرت‏طلبی بود، در همان اوایل کار و با چاپ چند شماره نشریه، رفع می‏شد. و اگر بحث مالی!! نیز پیش کشیده شود بر همگان روشن و مبرهن است که هرگز چنین نیست. البته مقصود اصلی ما نیز از نگارش این مقاله همین موضوع است. شاید برای خیلی‏ها جای سؤال باشد که نشریه هزینه‏های خود را از کجا تأمین می‏کند. و شاید بعضی با مشاهده اینکه نشریه رایگان توزیع‏ می‏شود و هیچ‏گونه تبلیغ تجاری در آن درج نمی‏شود گمان کنند که حتماً نشریه دارای ردیف بودجه خاصی از مکان یا نهادی است. در حالی که هرگز چنین چیزی نیست و شرح آن مثنوی هفتاد من کاغذ می‏شود و در این نوشته نمی‏گنجد. از ابتدای کار تاکنون افراد گوناگونی در قالب‏های مختلف وعده و وعیدهایی برای کمک به نشریه دادند که اکثر آنها هیچگاه محقق نشد. افرادی که حداقل توقع نشریه از آنها این بود که جلوی مردم قول ندهند که بعد از آن، زیر قولشان بزنند یا افرادی که گاهاً افتخار نشریه را از آن خود می‏دانستند ولی کوچکترین حمایتی از آن نکردند. اشخاصی نیز با پیشنهاد کمک مالی مناسب و درخور توجه به نشریه قصدِ آن داشتتند تا نشریه را از رسالت اصلی خود منصرف ساخته و دیدگاه‏های موردنظر خود را در آن منعکس نمایند که البته در این زمینه با مخالفت ما مواجه شده‏اند. به هر حال برای چاپ هر شماره از نشریه با رایزنی با افرادی که دستی در کارهای خیر دارند و گاهاً از برخي کانال‏هاي ديگر توانستیم درصدی از هزینه چاپ آن را تأمین نماییم. ولی باید توجه داشت که این کمک‏ها محدود و موردی بوده و جوابگوی مشکلات مالی نشریه نمی‏باشد. باید توجه داشت که تنها هزینه نشریه، هزینه چاپ آن می‏باشد وگرنه هیچ‏کدام از افرادی که در نشریه فعالیت می‏کنند و سختی‏های آن را متحمل می‏شوند کمترین مبلغی بابت آن دریافت نمی‏کنند. ادعایی نیز نداریم که نشریه بی‏عیب و نقصي است و دیگر هیچ مشکلی ندارد. در حد توان، سعی خود را کرده‏ایم و همگان را به بیان نظرات و انتقاداتشان در مورد نشریه فرا خوانده‏ایم. پیامک‏هایی که به نشریه ارسال می‏شود و یا نظرات و ديدگاه‏هايي که به صورت حضوری یا تلفنی به نشریه ارائه می‏شود شاهدی بر این مدعاست.

نکته پایانی که لازم دانستیم با خوانندگان گرامی نشریه که تنها مایه دلگرمی ما هستند در میان بگذاریم این است که به احتمال زياد اگر مشکلات مالي نشريه مرتفع نگردد، از چاپ شماره‏هاي آتي آن معذوريم همانگونه که قرار بر اين بود شماره فعلي و شماره‏هاي پس از آن ديگر منتشر نشود که با توصیه برخی دلسوزان و علاقه‏مندان به نشریه، این شماره و شماره بعدي آن را منتشر می‏نماییم، اميد آنکه با درايت و همت افراد خیـّر، نهادهای فرهنگی و مذهبی، و مسؤولین شهر به ویژه امام جمعه معزز، بتوانيم کما في‏ السابق در خدمت به شهروندان گرامي در عرصه اطلاع‏رساني اقدام نماييم.

مصطفی رضائیان فیروزآبادی مدیرمسؤول