^{از این پس قهوه تلخ را از ابزار فروشی ها بخواهید!}

فرزاد فیضی

داستان داستان غریبی نیست،مسائل فرهنگی روز کشور ما همواره جالب به نظر می رسد ولی به سادگی از کنار آن رد می شویم. چند روز پیش بود که برای خرید یک بسته میخ به ابزار فروشی رفتم، داستان ابزار فروشی را برای همیشه به یاد خواهم داشت تا بدانم میخ آهنین نرود در سنگ.
داستان ابزار فروشی
می خواستم قاب عکسی رابه دیوار بزنم .برای خرید میخ به ابزار فروشی رفتم،صحنه جالبی برای رقم خورد در کنار میخ های آقای ابزار فروش یک جعبه از فیلم قهوه تلخ گذاشته بود. اول خوشحال شدم که دیدم فرهنگ اگر پذیرفته شده باشد همه جا رسوب می کند اما بعد متوجه شدم این رسوب نیست و رسوخ است.
نظارت بی نظارت
باید دانست که ورود محصولات فرهنگی به دیگر صنف هاخطرات جبران ناپذیری را در پی خواهد داشت. شاید در نگاه اول یک معضل صنفی باشد ولی نباید این مهم را نادیده گرفت پراکندگی در عرضه محصولات فرهنگی نظارت دقیق را از بین می برد. توجه داشته باشید اگر برای یک فرد باب شود که محصولات فرهنگی خود را از یک لبنیاتی یا یک کتابفروشی و یا هر جای دیگر به غیر از مراکز عرضه محصولات فرهنگی تهیه کند به یکباره تمامی احتیاجات از این دست خود را از همان جا تهیه خواهد کرد . ممکن است این احتیاجات در بسیاری از مواقع به دلیل عدم نظارت به بی بندباری نزدیک شود. در نظر داشته باشید همینک تمامی عرضه کنندگان محصولات فرهنگی زیر ذره بین صنف،اداره ارشاد و اماکن عمومی هستند ولی اگر در عرضه محصولات فرهنگی پراکندگی ایجاد شود نظارت تخصصی و یا در بسیاری از مواقع نظارت کلی نیز از بین می رود. به طور واضح تر هیچ مامور اماکنی قرار نیست برای بازدید از یک مغازه عرضه مواد غذایی برای به دست آوردن سی دی غیر مجاز بازدید کند و این امر ممکن است بسیاری از جوانان این شهر را به بیراهه بکشاند.
باید گفت یکی از مدیران صنوفی که نقش بسزایی را در جلوگیری از این ابتذال دارد در جلسه ای گفته است: عرضه کنندگان محصولات فرهنگی می توانند جامعه را به فساد بکشانند. قمی رئیس نظام صنفی استان یزد در جلسه ای که به منظور حل اختلاف صنف عرضه کنندگان محصولات فرهنگی و رایانه برگزار شده بود با گفتن این جمله خواستار حل این معضل اجتماعی شده است.به نظر می رسد آقای رئیس چشمانش را بسته است . باید گفت نتیجه عدم نظارت کافی و مطمئن و البته تخصصی، بی اطلاعی را نیز به همراه دارد که در نوع خود خطرناک تر از هر تهاجم فرهنگی به نظر می رسد. در ادامه برای اطلاع از اقدامات انجام شده صحبت هایی با رئیس صنف محصولات فرهنگی انجام دادم.
حرف های آقای رئیس
محمدرضا جعفری رئیس صنف عرضه محصولات فرهنگی سخنانش را اینگونه شروع می کند و کاغذهایی را به من نشان می دهد که تصویر ذهنی من را زنده می کند.او می گوید: چنیدین نامه به مقامات استان نوشته ایم و جلساتی متعددی را برگزار کردیم ولی تا کنون به نتیجه ای نرسیده ایم. او از ابتدای ماجرا می گوید: به طور کلی تداخل صنفی درباره این جریان از صنف رایانه ای شروع شد. انها می گویند بسیاری از مجوز های صادر شده از سوی صنفشان مبتنی بر فروش انواع سی دی است ولی صنف ما معتقد است فروش هرگونه سی دی که شامل فیلم،بازی،انیمیشن وموسیقی می شود نیاز به کسب مجوز صنف عرضه محصولات فرهنگی دارد. تابه حال چندین جلسه هم اندیشی برگزار کردیم و کار به هیئت رئیسه مجمع امور صنفی شهرستان نیز کشیده ولی تا به حال کاری صورت نگرفته است.
جعفری معتقد است: تلاش های زیادی برای نظارت بر واحد های عرضه کننده محصولات فرهنگی صورت گرفته ولی با این روش تمامی زحمات انجام شده بر باد می رود.
حرف های محمدرضا جعفری در نوع خود جالب است نامه هایی را نشان می دهد که حتی به دفتر امام جمعه و نماینده ولی فقیه هم رونوشت شده است. به نظر می رسد جریان جدی تر از یک شوخی و درگیری صنفی باشد.
صنف اعتصاب می کند
اما زمزمه هایی به گوش می رسد مبنی بر اینکه تجمعی توسط اعضای صنف محصولات فرهنگی صورت گیرد و به ادامه این روند اعتراض کنند،حال اینکه مسوولان دست در دست هم گذاشته و این مهم را حل می کنند و یا دست روی دست گذاشته تا همشهریان ما به همراه پاک کن و مداد تراش یک سی دی موسیقی مبتذل و یا به همراه بسته میخ یک فیلم زبان اصلی خرید کنند.شاید با ادامه این روند دیگر نیازی به سرکشی به عرضه کنندگان محصولات فرهنگی برای جمع آوری سی دی های مبتذل نباشد.

یزدفردا

^{از این پس قهوه تلخ را از ابزار فروشی ها بخواهید!}

فرزاد فیضی

^{یزدفردا}