یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیزمان : 15 Mehr 1389 - 20:17
شناسه : 26392
بازدید : 6488
یزدفردا "حبیب حسن زاده "مدرس سیاسی:جغرافیای فرهنگ شهرستان بافق از دیرباز تجلیگاه بزرگ مردانی بوده است که هرکدام ستاره ای درخشان در آسمان علم، ادب و اخلاق این خطه محسوب می شدند و اساسا بعضی وجه تسمیه آین شهر را برخورداری آن از فقهاء نامدار چون حضرت آیه الله حاج شیخ محمد تقی بافقی (ره) می دانند . خطه ای که در تربیت فرزانگان و شخصیت های تاثیرگذار در عرصه زهد و تقوا زبانزد خاص و عام است. نگاهی به تاریخ سراسر آموزنده وسترگ بافق حاکی از آن است که شهرستان بافق در ادوارمختلف تاریخ ، خصوصا جنگ های قرون ماضیه و معاصر نقشی عزت آفرین در کشور ایفا نموده است و نام شامخ شهرستان بافق همواره تداعی کننده انسانهای فکور، فخیم، حلیم و خلاق بوده است. ولی شوربختانه امروزه با گذشت زمان شاهد هستیم که جایگاه بلامنازع بافق درعرصه های مختلف دچار افت و رکود شده است و درعین حال شهر بافق که مرکز شهرستان بافق قلمداد میگردد و از نظر برخورداری از شهرداری و فرمانداری قدمتی قابل توجه را یدک میکشد و در سطح استان یزد نیز از حیث ذخائر و معدن عنی و پولساز شهره خاص و عام شده است ، از بدیهی ترین و ابتدایی ترین امکانات شهری محروم مانده است. بی شک رونمایی از شاکله امروز شهرستان بافق و بویژه شهر بافق موج معلول دلایل معتنابهی بوده که آسیب شناسی نشده است. شهری که فاقد هرگونه زیرساخت شهری میباشد و شهرستانی که توسعه آن از پاردایم خاصی تاسی نمی نماید!
برای ریشه یابی علل توسعه یافتگی و یا توسعه نیافتگی، می بایست دلایل را در دو سطح فرهنگ و ساختارها جستجو کرد و بحث جامع برای تبیین علل توسعه نیافتگی نیازمند تحلیل مجموعه عوامل است که سعی می شود بر اساس ادبیات علمی مرتبط بخشی از عوامل توسعه نیافتگی که البته برای هر منقطه جغرافیایی صادق است، تحلیل و تبیین شود.
ابتدا باید اشاره کرد که طرح موضوع "علل عدم توسعه یافتگی شهرستان" خود مبتنی بر این پیش فرض است که "شهرستان بافق توسعه یافته نیست". البته دفاع از این گزاره چندان هم سخت نیست. ولی طرح این موضوع و بررسی آن نیازمند توافق مشترک روی این پیش فرض است. مجموعه شاخص های شهرستان در زمینه درآمد سرانه ساکنین، وضعیت اشتغال و بیکاری در سطح شهرستان، سطح خدمات در شهرستان، وضعیت صنعتی و کشاورزی شهرستان همه و همه موید عقب ماندگی مفرط شهرستان هستند.
به طور طبیعی با پذیرش این سطح پیشرفت، نتیجه گیری و قضاوت در خصوص بسیاری از ویژگی های فرهنگی به صورت نادیده و بدون هرگونه مطالعه میدانی و بر اساس پیشینه مطالعات جهانی امکان پذیر است.
برای مثال بدون هیچ تامل و بررسی می توان نتیجه گرفت که فرهنگ مبارزه برای طلب حق ، کار و تلاش و حس سخت کوشی مدیریت کلان آن در این شهرستان دچار مشکل است ؛ و بالتبع انگیزه پیشرفت خواهی و موفقیت طلبی مردمان پایین است؛ اصولاً فرهنگ تعلق و ویژگی های عاطفی مردمان چنین مناطقی دچار اشکال است؛ تقدیرگرایی منفی در چنین مناطقی رواج دارد؛ توسعه، گفتمان غالب مردمان این مناطق نیست؛ قناعت گرایی به صورت منفی در این مناطق رایج است؛ ثروت گرایی عقلانی و مشروع چندان تشویق نمی شود؛ کارآفرینی اهمیت بالایی ندارد و کارآفرینان از حرمت و جایگاه اجتماعی بالایی برخوردار نیستند؛ مردم مسوولیت پذیری نیستند و گفتمان "به من چه!!" و "کلاه خودت رو بگیر که باد نبره" کاملا در جریان است؛ تنها انتظاراتی که از مدیران خود دارند، انتظارات عاطفی و احساسی است و نه انتظارات توسعه ای؛ به هیچ وجه از رفتار رقابتی و برتری جویی محلی و شخصی برخوردار نیستند و به راحتی صحنه را به نفع رقیب غریب در صحنه های حساس ( انتخابات مجلس ) رها می کنند.
مردمان این مناطق کم خواه، قانع در خواستن، دارای آرزوها و آرمان های کوچک، رویکرد اقتصادی آنها مبتنی بر معیشت است و نه تولید ثروت، منفعلند، هدف گذران امروز است و چو فردا بیاید فکر فردا کنند. فکر می کنند توسعه چیزی است که باید به آنها داه شود و نه این که برای رسیدن به توسعه باید تلاش کرد و توسعه را به دست آورد.
تکریم و نکوداشت بزرگان علم و ادب گذشته کار شایسته ای است. اما این بدان معنا نباید باشد که به کلی خط بطلان بر نام و تلاش های اهل قلم و کار که زنده و در قید حیات هستند بکشیم و حتی در پاسخ سلامشان هم با اکراه عمل کنیم. هیاهو بر سر فرهیختگان گذشته و نادیده انگاشتن داشته های فعلیمان در جهان اندیشه و سپس شرکت هزار نفری در تشییع جنازه آنها از طرف مردم و بخصوص مسئولان محترم نوشدارو پس از مرگ سهراب است. که نه بر مرده بر زنده باید گریست..
ما مردم بافق هرچند به مهمان نوازی شهره ی آفاقیم ، اما با تکیه بر داشته های هنری و علمی خودمان در مراسم گوناگون باید برای رسیدن به استقلال فرهنگی بجنگیم . دعوت چند هزار نفری و هزینه های سر سام آور جهت مراسم مذهبی – ادبی – هنری و دعوت از چهره های خارج از استان و شهرستان کمترین نتیجه اش عدم استقلال فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و نادیده انگاشتن و خط بطلان کشیدن بر تمام داشته هایی است که خودمان در مقابل دیگران به آن افتخار می کنیم. ما در زمینه های علمی – ادبی – قرآنی می توانیم سرآمد همه نقاط باشیم و چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.
شهرستان بافق دارای پتانسیل های درخور توجه ای می باشد که لازم است به نحو مطلوب و صحیح مورد توجه قرار گرفته و با هدایت آن توسط یک مدیریت متمرکزو جانفدا ، بستر لازم جهت استفاده حداکثری از این توا نمندی مدنظر قرار گیرد.
آنچه که واضح و مبرهن است متاسفانه تاکنون خواسته یا ناخواسته اراده و تصمیمی در جهت تحقق موارد مذکور به طور جدی وجود نداشته و همواره با بیان روشها و راه حل های کلیشه ای و نخ نما شده تبدیل به یک ابزار خاص جهت تامین مقاصدی تعیین شده، گردیده است. به عبارت دیگر عدم توجه مناسب و پرداختن به مسائلی که در حاشیه مطرح می شود از آن موضوعی با محوریت فرعی ساخته است.
اگر عوامل تاثیر گذار در توسعه یک دیار را با دقت بیشتری بازنگری نماییم، مشاهده می شود در شهرستان بافق این عوامل بعنوان مجهولات مسئله مطرح است.
خلاصه اینکه هیچ شهری توسعه نمی یابد مگر اینکه عزم و اراده ای جدی در عقبه آن وجود داشته باشد و این مهم میسر نمی شود جز با عزم و اراده ای همگانی که نمود آن باید در رفتار، سکنات و عملکرد کلیه افراد موثر در این زمینه، بویژه مسئولین ارشد، صاحب نظران و اندیشمندان و... این خطه ظاهر شود که متأسفانه در زمینه اخیر الذکر ما فعلا داغدار داغدار هستیم و مسؤلین یاد شده فعلا نه دارای مدیریت خلاق هستند و نه صاحب نظر !!!!
ما با این اقدام پسندیده میتوانیم گام نخستین را در این راستا برداشته و شرایط لازم را در جهت تحقق اصل توسعه در شهرستان بافق فراهم کنیم ، انشاء الله .
یزدفردا
برای ریشه یابی علل توسعه یافتگی و یا توسعه نیافتگی، می بایست دلایل را در دو سطح فرهنگ و ساختارها جستجو کرد و بحث جامع برای تبیین علل توسعه نیافتگی نیازمند تحلیل مجموعه عوامل است که سعی می شود بر اساس ادبیات علمی مرتبط بخشی از عوامل توسعه نیافتگی که البته برای هر منقطه جغرافیایی صادق است، تحلیل و تبیین شود.
ابتدا باید اشاره کرد که طرح موضوع "علل عدم توسعه یافتگی شهرستان" خود مبتنی بر این پیش فرض است که "شهرستان بافق توسعه یافته نیست". البته دفاع از این گزاره چندان هم سخت نیست. ولی طرح این موضوع و بررسی آن نیازمند توافق مشترک روی این پیش فرض است. مجموعه شاخص های شهرستان در زمینه درآمد سرانه ساکنین، وضعیت اشتغال و بیکاری در سطح شهرستان، سطح خدمات در شهرستان، وضعیت صنعتی و کشاورزی شهرستان همه و همه موید عقب ماندگی مفرط شهرستان هستند.
به طور طبیعی با پذیرش این سطح پیشرفت، نتیجه گیری و قضاوت در خصوص بسیاری از ویژگی های فرهنگی به صورت نادیده و بدون هرگونه مطالعه میدانی و بر اساس پیشینه مطالعات جهانی امکان پذیر است.
برای مثال بدون هیچ تامل و بررسی می توان نتیجه گرفت که فرهنگ مبارزه برای طلب حق ، کار و تلاش و حس سخت کوشی مدیریت کلان آن در این شهرستان دچار مشکل است ؛ و بالتبع انگیزه پیشرفت خواهی و موفقیت طلبی مردمان پایین است؛ اصولاً فرهنگ تعلق و ویژگی های عاطفی مردمان چنین مناطقی دچار اشکال است؛ تقدیرگرایی منفی در چنین مناطقی رواج دارد؛ توسعه، گفتمان غالب مردمان این مناطق نیست؛ قناعت گرایی به صورت منفی در این مناطق رایج است؛ ثروت گرایی عقلانی و مشروع چندان تشویق نمی شود؛ کارآفرینی اهمیت بالایی ندارد و کارآفرینان از حرمت و جایگاه اجتماعی بالایی برخوردار نیستند؛ مردم مسوولیت پذیری نیستند و گفتمان "به من چه!!" و "کلاه خودت رو بگیر که باد نبره" کاملا در جریان است؛ تنها انتظاراتی که از مدیران خود دارند، انتظارات عاطفی و احساسی است و نه انتظارات توسعه ای؛ به هیچ وجه از رفتار رقابتی و برتری جویی محلی و شخصی برخوردار نیستند و به راحتی صحنه را به نفع رقیب غریب در صحنه های حساس ( انتخابات مجلس ) رها می کنند.
مردمان این مناطق کم خواه، قانع در خواستن، دارای آرزوها و آرمان های کوچک، رویکرد اقتصادی آنها مبتنی بر معیشت است و نه تولید ثروت، منفعلند، هدف گذران امروز است و چو فردا بیاید فکر فردا کنند. فکر می کنند توسعه چیزی است که باید به آنها داه شود و نه این که برای رسیدن به توسعه باید تلاش کرد و توسعه را به دست آورد.
تکریم و نکوداشت بزرگان علم و ادب گذشته کار شایسته ای است. اما این بدان معنا نباید باشد که به کلی خط بطلان بر نام و تلاش های اهل قلم و کار که زنده و در قید حیات هستند بکشیم و حتی در پاسخ سلامشان هم با اکراه عمل کنیم. هیاهو بر سر فرهیختگان گذشته و نادیده انگاشتن داشته های فعلیمان در جهان اندیشه و سپس شرکت هزار نفری در تشییع جنازه آنها از طرف مردم و بخصوص مسئولان محترم نوشدارو پس از مرگ سهراب است. که نه بر مرده بر زنده باید گریست..
ما مردم بافق هرچند به مهمان نوازی شهره ی آفاقیم ، اما با تکیه بر داشته های هنری و علمی خودمان در مراسم گوناگون باید برای رسیدن به استقلال فرهنگی بجنگیم . دعوت چند هزار نفری و هزینه های سر سام آور جهت مراسم مذهبی – ادبی – هنری و دعوت از چهره های خارج از استان و شهرستان کمترین نتیجه اش عدم استقلال فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و نادیده انگاشتن و خط بطلان کشیدن بر تمام داشته هایی است که خودمان در مقابل دیگران به آن افتخار می کنیم. ما در زمینه های علمی – ادبی – قرآنی می توانیم سرآمد همه نقاط باشیم و چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.
شهرستان بافق دارای پتانسیل های درخور توجه ای می باشد که لازم است به نحو مطلوب و صحیح مورد توجه قرار گرفته و با هدایت آن توسط یک مدیریت متمرکزو جانفدا ، بستر لازم جهت استفاده حداکثری از این توا نمندی مدنظر قرار گیرد.
آنچه که واضح و مبرهن است متاسفانه تاکنون خواسته یا ناخواسته اراده و تصمیمی در جهت تحقق موارد مذکور به طور جدی وجود نداشته و همواره با بیان روشها و راه حل های کلیشه ای و نخ نما شده تبدیل به یک ابزار خاص جهت تامین مقاصدی تعیین شده، گردیده است. به عبارت دیگر عدم توجه مناسب و پرداختن به مسائلی که در حاشیه مطرح می شود از آن موضوعی با محوریت فرعی ساخته است.
اگر عوامل تاثیر گذار در توسعه یک دیار را با دقت بیشتری بازنگری نماییم، مشاهده می شود در شهرستان بافق این عوامل بعنوان مجهولات مسئله مطرح است.
خلاصه اینکه هیچ شهری توسعه نمی یابد مگر اینکه عزم و اراده ای جدی در عقبه آن وجود داشته باشد و این مهم میسر نمی شود جز با عزم و اراده ای همگانی که نمود آن باید در رفتار، سکنات و عملکرد کلیه افراد موثر در این زمینه، بویژه مسئولین ارشد، صاحب نظران و اندیشمندان و... این خطه ظاهر شود که متأسفانه در زمینه اخیر الذکر ما فعلا داغدار داغدار هستیم و مسؤلین یاد شده فعلا نه دارای مدیریت خلاق هستند و نه صاحب نظر !!!!
ما با این اقدام پسندیده میتوانیم گام نخستین را در این راستا برداشته و شرایط لازم را در جهت تحقق اصل توسعه در شهرستان بافق فراهم کنیم ، انشاء الله .
یزدفردا