یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیزمان : 30 Shahrivar 1389 - 19:00
شناسه : 25972
بازدید : 2672
نگران برای اوقات فراغت
1.اوقات فراغت همیشه مورد توجه همه دولتمردان در جهان بوده است ،اما گویا این بحث مهم روز دنیا در کشورما زیاد خریدار ندارد و به آن اهمیت داده نمی شود. آنچنانکه معاون اجتماعی- فرهنگی شهرداری تهران با اعلام این آمارکه 51 درصد جوانان تهرانی اوقات فراغت خودرا در بطالت صرف می کننداز این وضعیت انتقاد کرده است. اگر این آمار درست بیان شده باشد اوضاع نگران کننده ای در سایه جوانان ایرانی است که در یک سوی آن باید نگران جوانان خود باشیم و از سوی دیگر باید تاسف خورد از دستگاه هایی که در این قضییه نقش کلیدی دارند، تا جاییکه عملکرد آنان باعث شده چنین آماری به پیشانی جوان ایرانی ممهور شود.
2.به جوان ایرانی نمی شود آنچنان انتقاد کرد چرا که زیر ساختهای لازم برای آنها مهیا نیست اما نشانه انتقاد به سمت دستگاه های متولی و فرهنگی است که فقط در برهه ای از زمان به یاد اوقات فراغت می افتند و از همه بدتر اینکه در همین زمان هم فقط شعار و عدم برنامه ریزی مناسب را می بینیم . 3.سوال این است است که جوان ایرانی بدنبال چیست و چه امکاناتی برای او مهیا شده است که در زمان فراغت که مختص به ایام تابستان هم نباشد می تواند از زمان وفرصت خود بهره برداری لازم را انجام دهد؟ به اعتقاد نگارنده ، این وضعیت در شهرستانها نگران کننده تر است ؟
4.بررسی های لازم نشان می دهد امکانات و سرانه ورزشی و فرهنگی یک جوان شهرستانی، بعضا حتی به یک متر هم نرسد و شاید سهم یک جوان از لحاظ سرمایه گذاری مادی در حوزه فرهنگی نیز به 100 تومان هم دسترسی پیدا نکند. 5.اینها صحبت از بها دادن به جوانان و نقش آنهادر توسعه وپیشرفت نیست بلکه صحبت از این است که دربحث فراغت و آموزش جوانان که امروزه یکی از مهمترین مباحث کلیدی در سازمانهای جهانی است ما کوتاهی های لازم را انجام داده ایم که همگی آن به سوی عدم برنامه ریزی ختم می شود. 6.به نظر می رسد ارائه چکیده پژوهش ها و آسیب شناسی هایی که در این خصوص طی این چند سال از سوی صاحبنظران به دستگاه های متولی و فرهنگی ارائه شده است باید زودتر از اینها به سمع مسئولان رسیده شود و مسئولین امر در کاربردی کردن این نظریات اهتمام ویژه ای را انجام دهند
2.به جوان ایرانی نمی شود آنچنان انتقاد کرد چرا که زیر ساختهای لازم برای آنها مهیا نیست اما نشانه انتقاد به سمت دستگاه های متولی و فرهنگی است که فقط در برهه ای از زمان به یاد اوقات فراغت می افتند و از همه بدتر اینکه در همین زمان هم فقط شعار و عدم برنامه ریزی مناسب را می بینیم . 3.سوال این است است که جوان ایرانی بدنبال چیست و چه امکاناتی برای او مهیا شده است که در زمان فراغت که مختص به ایام تابستان هم نباشد می تواند از زمان وفرصت خود بهره برداری لازم را انجام دهد؟ به اعتقاد نگارنده ، این وضعیت در شهرستانها نگران کننده تر است ؟
4.بررسی های لازم نشان می دهد امکانات و سرانه ورزشی و فرهنگی یک جوان شهرستانی، بعضا حتی به یک متر هم نرسد و شاید سهم یک جوان از لحاظ سرمایه گذاری مادی در حوزه فرهنگی نیز به 100 تومان هم دسترسی پیدا نکند. 5.اینها صحبت از بها دادن به جوانان و نقش آنهادر توسعه وپیشرفت نیست بلکه صحبت از این است که دربحث فراغت و آموزش جوانان که امروزه یکی از مهمترین مباحث کلیدی در سازمانهای جهانی است ما کوتاهی های لازم را انجام داده ایم که همگی آن به سوی عدم برنامه ریزی ختم می شود. 6.به نظر می رسد ارائه چکیده پژوهش ها و آسیب شناسی هایی که در این خصوص طی این چند سال از سوی صاحبنظران به دستگاه های متولی و فرهنگی ارائه شده است باید زودتر از اینها به سمع مسئولان رسیده شود و مسئولین امر در کاربردی کردن این نظریات اهتمام ویژه ای را انجام دهند