یزدفردا | نسخه چاپی | قرنهای قرن است صنعت نساجی فراز و فرود فراوان داشته و خواهد داشت پس بیایید به خاطر ترسیدن از مرگ خودکشی نکنیم

آنهایی که دستی در آتش داشته و کم و بیش حرفه اصلی مردم یزد را شناخته اند به خوبی می دانند در زمانهای نه چندان دور گاهی وضع بافندگان پارچه در یزد چنان به اوج می رسید که اندکی از آنها با سوزاندن اسکناس در سماور گروهی دیگر را به چای خوردن و به قول امروزی ها به تی پارتی می کشاندند و همان اندک با تغییرات اقتصادی چنان در کسادی بازار گیر می افتادند که حتی برای لقمه ای نان حسرت دیگران را می خوردند.
این قصه در بعد آموزش این رشته هم چندان بی تاثیر نبوده و اثرات خود را داشته است لذا محض اطلاع خدمت شما عرض می شود در سال 1335 که دولت وقت اقدام به تاسیس هنرستان صنعتی در کشور نمود در یزد رشته نساجی و رنگرزی از اولین رشته های فنی بود که در محل هنرستان شهید رجایی (اسم فعلی آن) افتتاح و تجهیزات آن توسط گروه آمریکایی ‹ اصل چهار› تهیه و شروع به کار نمود و می توان ادعا کرد تربیت شدگان این رشته فنی شاید از جمله متخصصین بودند که برای راه اندازی کارخانجات نساجی سراسر کشوراز جمله کرمانشاه قزوین کرج و استانهای شمالی اعزام و باعث افتخار یزدی و یزدی ها بودند و این روند ادامه داشت تا این که دوران افول صنعت نساجی فرا رسید و به علت عدم رویکرد جوانان به این صنعت و اطلاق عنوان شعرباف به تربیت شدگان این رشته که می توان از بعد سیاسی آن را معنا نمود این رشته فنی از هنرستان جمع و تجهیزات اهدایی اصل چهار به قبرستان ماشین آلات نساجی در یکی از مدارس دورافتاده یزد در آن زمان گردید تا این که پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی چند تن از معلمان که رشته تحصیلی آنان مرتبط با نساجي بود با تلاش شبانه روزی و همراهی مدیرکل وقت اقدام به راه اندازی هنرستان صنایع نساجی شهید ابراهیمی نموده تا آنجا که وزارت آموزش و پرورش در سال 1364 با اختصاص ارز قابل توجه نسبت به خرید 5 سری از ماشین آلات مجهز و آزمایشگاهی از کشور ژاپن اقدام و هنرستان های یزد اصفهان قائم شهر کاشان و تهران را مجهز نموده و تربیت شدگان این رشته به سرعت توانستند در بالا بردن سطح کیفی صنعت نساجی صاحبان این حرفه را یاری دهند و شواهد نشان می دهد از امکانات موجود آن دانشجويان دانشگاه یزد و دانشگاه آزاد یزد و هم چنین دانشجویان دانشگاه های دیگر کشور دروس کارگاهی خود را در هنرستان صنایع نساجی شهید ابراهیمی آموزش می دیدند. به علت کم توجهی مسئولین هم چنینی بازنشستگی هنرآموزان این رشته که بعضا آبروی خود را جهت اعتلای هنرستان فروخته بودند توام با شرایط بد اقتصادي مجددا این رشته مانند سایر رشته های فنی و صنعتي با عدم رویکرد جوانان مواجهه گردید و آن بهانه اي شد براي تعطیل کردن هنرستان.
ابتدا مسئولین به عنوان این که قصد نوسازي آن را دارند باقیمانده هنرجويان را به هنرستان انقلاب انتقال و اکنون اقدام به قلع و قمع تجهیزات نموده و در صدد به فروش رساندن امکانات آن می باشند که باید گفت اگر این اتفاق روی دهد بایستی به حال مسببان آن گریست که لااقل به خود اجازه نمی دهند به گذشته و حال صنعت اصلي در یزد فكر نموده و علی رغم تلاش دولت که نهایت سعی خود را برای احیای این صنعت دارد در بعد آموزش این رشته توسط قسمتی از همین دولت به فراموشی سپرده شود. لذا اینجانب به عنوان یک بازنشسته مرتبط با این هنرستان به استحضار می رساند خدای ناکرده به خاطر وسوسه چند نفر سودجو که گویا صدای الرحمن به گوششان رسیده سرمایه عظیم استان را به ثمن بخس واگذار ننمايند و اگر مشکل در نگهداری تجهیزات وجود دارد حداقل آنها را به سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور که قرار است در استان قطب صنعت نساجی را احیا نماید واگذار كنند و با این عمل آینده خود را در معرض قضاوت مغرضین سیاسی قرار ندهند

یزدفردا