زمان : 16 Esfand 1388 - 18:34
شناسه : 21947
بازدید : 5287
نائب رییس سازمان نظام صنفی رایانه ای کشور  در رشته های فناوری اطلاعات در دانشگاههای ایران،کتابهای بیست سال پیش تدریس می شود نائب رییس سازمان نظام صنفی رایانه ای کشور در رشته های فناوری اطلاعات در دانشگاههای ایران،کتابهای بیست سال پیش تدریس می شود

نائب رییس سازمان نظام صنفی رایانه ای کشور
در رشته های فناوری اطلاعات در دانشگاههای ایران،کتابهای بیست سال پیش تدریس می شود

یزدفردا "گروه فن آوری و اطلاعات یزدفردا تقوائی:«گریه کنیم یا بخندیم؟در صنعت فناوری اطلاعات که هر چهارده روز یک نگارش جدید ارایه می شود اما در دانشگاههای ایران، کتاب اسمبلی مربوط به 1990 میلادی تدرس می شود»، اوج سخنان حمیدرضا قمی این موضوع بود، در مراسم تجلیل از برگزار کنندگان جشنواره استانی رایانه همراه (لپ‏تاپ و نوت‎بوک) فرصتی دست داد که نائب رییس سازمان نظام صنفی رایانه ای کشور در جمع همکاران خود از صنعت فناوری اطلاعات بگوید.

هر فرد می توانست در چهره حمید رضا قمی، غمی بزرگ از واقعیتهای تلخی که بیان می کرد، را ببیند، گرچه وی مانند همیشه لبخندی بر لب داشت اما این بار وی با ادبیاتی سراسر انتقادی سخن گفت.

قمی از غفلتی نام برد که از آن به عنوان غفلت همه از انرژی خدادادی در کشور یاد کرد، در ادامه از سند بیست ساله توسعه سخن گفت و به جایگاه ایران در صنعت فناوری اطلاعات اشاره کرد.

قمی باز تاکید کرد «عشاق یا مجنون ها وارد صنعت فناوری اطلاعات می شوند» موضوعی که پیش از این بارها بر آن تاکید نموده است، مهندس قمی،حرفهایش با یک جمله پرمعنا تمام نمود « تصور بیست سال آینده بدون فناوری اطلاعات، یک کشور، عصر حجری است».

در ادامه متن کامل سخنان نائب رییس سازمان نظام صنفی رایانه ای کشور باهم مرور می کنیم.

غفلت از فناوری اطلاعات


واقعیت این است وقتی این همه انرژی از بخش دانشگاهی و دانشجویی و از سوی همکارانم در بخش خصوصی و حتی حرکتهای بخش دولتی را می بینم، اولین موضوعی که یادش می افتم، غفلت همه ماست، غفلتمان از این همه انرژی که بدون استفاده می ماند، این فقط منحصر به بخش دولتی نمی شود، همه ما در بخش خصوصی،دانشگاهی و دولتی، از این همه ظرفیت خدادای که در استان یزد وجود دارد، غافلیم و کفران نعمت می کنیم، اما چرا این موضوع را مطرح می کنم؟

فرصت و تهدیدی برای کشور


در سطح استان یزد، حدود 26 مرکز آموزش عالی داریم که همه این مراکز در یکی از رده های رشته فناوری اطلاعات نزدیک به هفتصد نفر دانشجو پذیرش دارند، این ظرفیت دانش آموخته، می تواند فرصتی باشد و هم می تواند تهدیدی باشد که مبادا منابع استان به راحتی به هدر برود.

هند در برنامه ای که برای توسعه فناوری اطلاعات پیش بینی کرده است که آمریکا، در پنج سال، یکصد هزار نفر نیروی متخصص جذب کند، پیش بینی کردند که 85 درصد این بخش متعلق به آنها باشد.

مطمئن باشد هندیها، به اندازه ما، نگران فرار مغزهایشان هست و اندازه ما نگران هستند که چگونه از نیروهایشان محافظت کنند، اما هر هندی در هر کجا دنیا سفیری است که اطلاعات و دانش فنی به کشور خودشان ببرد.

جایگاه ایران در صنایع نوین

ابتدا می خواهم از دانشگاه شروع کنم، منظور یک واحد دانشگاهی خاص نیست، از یک سیستم و فرآیند اشکال بگیریم، مقام معظم رهبری در سند چشم انداز پیش بینی کردند که این در صنایع «های تک» در رتبه نخست قرار گیرید، 5 سال از سند چشم انداز گذشت، فناوری اطلاعات هم جزیی از صنایع نوین است راستی جایگاه در حال حاضر کجاست؟

اگر به حرفهای دیگران استناد کنیم در صنعت فناوری اطلاعات در منطقه خاورمیانه دارای رتبه نهم هستیم تنها سه کشور پایین تر از ایران هستند، اگر طبق حرف خودمان باشد یک کمی بالاتر هستیم.

توسعه مؤلفه های مختلف دارد، مؤلفه اول توسعه، نیروی انسانی کارآمد عنوان شده است، در یزد، سالانه هفتصد دانشجو در حوزه فناوری اطلاعات پذیرش داریم، حال چند در صد نیرو کارآمد، متخص و با دانش فنی روز تحویل اجتماع بدهیم؟
به روز بودن دانش فنی دانشگاهها

بعنوان مدرس دانشگاه مایه تأسف است در صنعت فناوری اطلاعات که هر چهارده روز یک نگارش جدید ارایه می شود اما در دانشگاههای ایران در رشته فناوری اطلاعات، کتاب اسمبلی مربوط به 1990 میلادی تدرس می شود، گریه کنیم یا بخندیم؟ دلیل چیست؟ در سیستمی هستیم که باید از بالا، همه را هدایت کنند، قدرت خلاقیت را از دانشگاه گرفته ایم، اجازه تدهیم دانشگاه خود برای منابع درسی خود را ارایه دهد، مگر ارایه دانش بعنوان بازار کسب نیست؟ آیا دانشگاههایی مانند ام آی تی، هاروارد دانشگاههای معتبر در یک ردیف هستند؟ این دانشگاهها روی مواضع درسی اشان کار کردنند،اما ما سرمایه فنی مملکت و انرژی جامعه را می گیریم به بطالت می گیریم ، تعارفی هم نداریم.

در وهله اول، رسالتی که داریم مربوط به دانشگاه است که بر روی مؤلفه ارتقاء سطح دانش کار کنیم، البته انتظار ندارم در این جلسات مسئله حل شود، اما آنقدر تکرار می کنیم که میخ آهنین در سنگ فرو رود.

برترهای و مدال آوران استان یزد

مثالی می آورم، استان یزد در 15 سال گذشته مقام اول کنکور را کسب می کند، یزد از نادر استانهایی است که دارای مدال طلا و نقره از المپیادهای جهانی ریاضی و کامپیوتر است، اما یک سوال دارم، افرادی که مدال المپیادهای جهانی کسب کردند الان کجا هستند؟ چه میزان توانسته ایم جذبشان کنیم؟

بها دادن به بخش خصوصی

دومین مولفه بها دادن به بخش خصوصی است، در رتبه بندی جهانی در بین 30 شرکت طراز اول دنیا، 14 شرکت فناوری اطلاعات و ارتباطات حضور دارند اما در ایران در یک هزار شرکت اول در کشور، یک شرکت فناوری اطلاعات و ارتباطات حضور دارد؟

در دوره ای که در کل دنیا رکود اقتصادی در تمام دنیا وجود داشت و تمام صنایع متضرر شده اند، سازمان معتبر بین المللی پیش بینی کرد که همه ضرر می کنند به جز شرکتهای فناوری اطلاعات که سودآور هستند اما در ایران وضعیت چگونه است؟

اینکه تاکید می کنم، تقویت بخش خصوصی یکی از مؤلفه های توسعه است اهمیت دارد، مثالی می آوریم، سرانه توسعه دولت الکترونیک در انگلیس، سوئد و عربستان را باهم مقایسه کنیم، در کشور انگلستان سرانه توسعه دولت الکترونیک سالیانه حدود 2 هزار دلار، در سوئد 1450 دلار و در عربستان 850 دلار است اما در ایران چند است؟ در یزد که می تواند قطب فناوری اطلاعات شود چند است؟
رسالتی همگانی

این را مطرح نمی کنم که ناامیدی ایجاد شویم، این یک هشدار است، یک نمعت خداوند داده نیروی کارآمد، بسیار ماهبر و متخصص است، آنچه باید خداوند بدهد در اختیارمان هست، ما هستیم که کفران نعمت می کنیم ، تمام ایرانیان خارج از کشور می توانند موفق شوند، وقتی به وبسایت ای بی بزرگترین وب سایت تجاری دنیا یک ایرانی صاحب آن است و این نشان دهنده این موضوع که توانمندی وجود دارد.
رسالتی سنگین بر دوش دولت

رسالت اولیه دولت این است که فقط شرایط را برای توسعه فناوری اطلاعات و استفاده از پتاسیلهای فراهم کند و بیش از این انتظاری نداریم، وقتی 171 میلیارد دلار حجم تجارت جهانی در صنعت فناوری اطلاعات وجود دارد سهم ما چقدر است؟ ما کجا کار هستیم؟

وقتی اینهمه انرژی را در کشور می بینیم، اول از همه به غفلت خودم و بعد غفلت سایر همکاران از آنچه داریم را به یاد می آوریم، آنچه هست، باید عزم دولت و یک عزم ملی داشته باشد، باید مشخص کند که می خواهیم در فناوری اطلاعات توسعه پیدا کنیم؟ آیا دولت پذیرفت تکلیف مشخص است.
صنعت عشاق یا مجنون ها

بخش خصوصی در جایی سرمایه گذاری می کند که ارزش افزوده دارد، تا وقتی ارزش دلالی از سرمایه گذاری در فناوری اطلاعات بیشتر است فقط عشاق یا مجنون ها وارد این صنعت می شوند، یا عشق به این صنعت هستند یا دارای جنون هستند، می دانید تمام شرکتهایی در این حوزه ترقی کرده اند که کارهای جانبی داشته اند.

باید این ها گفته شود، شما جوانان باید بعنوان نسل جدید تاثیر بگذارید؟ دنیا بدون فناوری اطلاعات مفهومی ندارد، تصور بیست سال آینده بدون فناوری اطلاعات، یک کشور، عصر حجری است، پس وظیفه همه ما این است که در حد توانمان عمل کنیم .........


یزدفردا