یزدفردا | نسخه چاپی | «پرنده‌بازِ تهران» روایتگر مردمان دهه ۶۰

به گزارش یزدفردا: پرنده بازِ تهران اثر ندا رسولی نویسنده البرزی است، این کتاب شامل داستان‌هایی از شخصیت‌های پیرامون ماست که از لحاظ محتوایی مخاطب را با موضوعات اجتماعی و انسانی مواجه می‌کند.

کتاب پرنده‌بازِ تهران در هفدهمین جایزه ادبی جلال آل احمد شایسته تقدیر شد. این کتاب شامل هشت داستان کوتاه است که با رویکرد مسائل انسان‌های امروزی که در زندگی روزمره با آن مواجه هستند به تبعات جنگ می‌پردازد.

ویژگی‌های این مجموعه روایت‌گونه این‌است که، یک تجربه جدیدی از خوانش داستان، پیش روی نویسندگان می‌گذارد. ندا رسولی، نویسنده این کتاب بگونه‌ای ماهرانه و با جزئیات دقیق، فضای زندگی مردمان دهه ۶۰ را روایت می‌کند. بیشتر داستان‌های این کتاب از جمله راویان و قهرمانان آن حول محور زنان جامعه است.

بخش‌های از کتاب را باهم می‌خوانیم...

عارف می‌گفت: «نگاه کن! با معرفت‌هاشان از همین بچگی معلوم‌اند» و انگشتش را دراز می‌کرد سمت یکی‌شان که تازه از در خانه زده بود بیرون و مثلاً سیبی را چهار یا پنج قاچ کرده بود تخس می‌کرد بین رفیق‌هاش. می‌گفت: «ببین معرفتش را!» می‌گفتم: «با مرام تویی دکتر بیراک»

می‌گفت: «دکتر کجا بود؟» می‌گفتم: «بالاخره یه روزی قرار بوده دکتر شوی.» همه این جوری صداش می‌کردند؛ دکتر بیراک!.‌.. فقط من که خیلی باهاش ندار بودم بهش می‌گفتم عارف. ولی لقب دکتری هم بدجور بهش می‌آمد. اصلش باکلاس بود، حتی وقتی وسط حیاط سه در دوی خانه ته بن‌بست محله شوش تهران می‌ایستاد و بیوبیو می‌کرد برای کفترهای روی بام… آخرش سرش می‌رفت توی کتاب یا بوم نقاشی و قلم مو و رنگ.