شعری از دانشجوی جوان دانشگاه یزد :یادتان هست که احساس خطر میکردید

یزدفردا "اصغر حقیقی مقدم دانشجوی رشته مردم شناسی دانشگاه یزد، شاعر جوان و متعهد معاصر ، آخرین سروده خود را به وقایع اخیر که از آن به فتنه تعبیر شده است اختصاص داده است وبا عنوان "یادتان هست که احساس خطر میکردید "سروده است .
شعر این جوان هنرمند متعهد خود گویا تر از توضیحاتی است که یک رسانه بخواهد در معرفی آن بنویسد :

متن کامل :

یادتان هست که احساس خطر میکردید

درستان نیست مگر از ورق حادثه ها	شرمتان نیست مگر در قبل خون خدا
ننگتان نیست ز هم فکری با بیگانه؟	ترستان نیست ز مردم کشی ای همخانه؟
ننگتان باد، اجانب ز چه رو برگشتند	تخم این فتنه به دستان شماها کِشتند
یادتان نیست که در فیضیه بیعت کردیم؟	جان نهاده به کفِ دست و رشادت کردیم؟
لیک پا در گذر حادثه ها لرزاندید	عشق را در ورق جاه چرا پیچاندید؟
تلخی اش هست، که شوق همه را میراندید	جام زهری که به مولای زمان نوشاندید
دو دهه خون به دل امت احمد کردید	ظلم بر ملّت مظلوم چه بی حد کردید
انقلابی که امید ملل مظلوم است	لیبرالیزم در آن جار مزن، محکوم است
چه خبر بود در آن دامنه ی محفلتان؟	شد مرفه همه ی جان و تن و منزلتان
و ز تهدیدکِ دشمن زچه رو ترسیدید؟	نسخه ی ذلّت امّت ز چه رو پیچیدید؟
پای تعلیق چرا در دل ما امضا شد؟	آن تحصّن، ز چه رو مجلس شش برپا شد؟
فکر کردید که مردم همه شان نادانند؟	دست با دخترکان حُسن شما میدانند؟
غیرت و همّتِ ملّت، چه به جوش آوردید	همه ی هستی ملّت به فروش آوردید
امّت امّا که به مولای زمان رو کردند	نفس بی مایه و سست عنصرتان رو کردند
در یم قدرت امّت که گرفتار شدید	بیشک از مجلس و دولت همه تان تار شدید
باز امسال هوس پست و ریاست کردید	چهره پنهان بنمودید و سیاست کردید
کاخ ها ول بنمودید به کشورگردی	رای جمع کردن و با مردممان همدردی
باز از خط امام لب به سخن بگشودید	راه این بود، وگرنه که شما مطرودید
روزها در پی قدرت چه سفر میکردید	یادتان هست که احساس خطر میکردید؟
لیک این بار چه زود، دست شماها رو شد	حرفتان با طرف اجنبیان هم سو شد
راه کج کرده به مکه نرسیدید دگر	و جوابی که ز مردم بگرفتید دگر
نه برادر، که کاش، دشمنیات روشن بود	اعظم دغدغه ی ملت ما میهن بود
دشمنان از طلب خون حسین ترسانند	گیج در هیمنه ی امت ما میمانند
امتی که همه ی مکتب او عاشوراست	شرف خون حسین بدرقهی امت ماست
اصغر حقیقی مقدم -یزد	www.yazdfarda.com سایت خبری یزدفردا

یزدفردا

شعری از دانشجوی جوان دانشگاه یزد :یادتان هست که احساس خطر می­کردید

متن کامل :

یادتان هست که احساس خطر می­کردید

درس­تان نیست مگر از ورق حادثه ها

شرمتان نیست مگر در قبل خون خدا

ننگ­تان نیست ز هم فکری با بیگانه؟

ترس­تان نیست ز مردم­ کشی ای هم­خانه؟

ننگ­تان باد، اجانب ز چه رو برگشتند

تخم این فتنه به دستان شما­ها کِشتند

یادتان نیست که در فیضیه بیعت کردیم؟

جان نهاده به کفِ دست و رشادت کردیم؟

لیک پا در گذر حادثه­ ها لرزاندید

عشق را در ورق جاه چرا پیچاندید؟

تلخی ­اش هست، که شوق همه را میراندید

جام زهری که به مولای زمان نوشاندید

دو دهه خون به دل امت احمد کردید

ظلم بر ملّت مظلوم چه بی­ حد کردید

انقلابی که امید ملل مظلوم است

لیبرالیزم در آن جار مزن، محکوم است

چه خبر بود در آن دامنه ­ی محفلتان؟

شد مرفه همه ­ی جان و تن و منزلتان

و ز تهدیدکِ دشمن زچه رو ترسیدید؟

نسخه ­ی ذلّت امّت ز چه رو پیچیدید؟

پای تعلیق چرا در دل ما امضا شد؟

آن تحصّن، ز چه رو مجلس شش برپا شد؟

فکر کردید که مردم همه­ شان نادانند؟

دست با دخترکان حُسن شما می­دانند؟

غیرت و همّتِ ملّت، چه به جوش آوردید

همه ­ی هستی ملّت به فروش آوردید

امّت امّا که به مولای زمان رو کردند

نفس بی مایه و سست عنصرتان رو کردند

در یم قدرت امّت که گرفتار شدید

بی­شک از مجلس و دولت همه­ تان تار شدید

باز امسال هوس پست و ریاست کردید

چهره پنهان بنمودید و سیاست کردید

کاخ ها ول بنمودید به کشورگردی

رای جمع کردن و با مردم­مان هم­دردی

باز از خط امام لب به سخن بگشودید

راه این بود، وگرنه که شما مطرودید

روزها در پی قدرت چه سفر می­کردید

یادتان هست که احساس خطر می­کردید؟

لیک این بار چه زود، دست شماها رو شد

حرف­تان با طرف اجنبیان هم سو شد

راه کج کرده به مکه نرسیدید دگر

و جوابی که ز مردم بگرفتید دگر

نه برادر، که کاش، دشمنی­ات روشن بود

اعظم دغدغه ­ی ملت ما میهن بود

دشمنان از طلب خون حسین ترسانند

گیج در هیمنه­ ی امت ما می­مانند

امتی که همه­ ی مکتب او عاشوراست

شرف خون حسین بدرقه­ی امت ماست

اصغر حقیقی مقدم -یزد

www.yazdfarda.com سایت خبری یزدفردا

یزدفردا

شعری از دانشجوی جوان دانشگاه یزد :یادتان هست که احساس خطر میکردید

یادتان هست که احساس خطر میکردید

درستان نیست مگر از ورق حادثه ها

ننگتان نیست ز هم فکری با بیگانه؟

ترستان نیست ز مردم کشی ای همخانه؟

ننگتان باد، اجانب ز چه رو برگشتند

تخم این فتنه به دستان شماها کِشتند

لیک پا در گذر حادثه ها لرزاندید

تلخی اش هست، که شوق همه را میراندید

ظلم بر ملّت مظلوم چه بی حد کردید

چه خبر بود در آن دامنه ی محفلتان؟

شد مرفه همه ی جان و تن و منزلتان

نسخه ی ذلّت امّت ز چه رو پیچیدید؟

فکر کردید که مردم همه شان نادانند؟

دست با دخترکان حُسن شما میدانند؟

همه ی هستی ملّت به فروش آوردید

بیشک از مجلس و دولت همه تان تار شدید

رای جمع کردن و با مردممان همدردی

روزها در پی قدرت چه سفر میکردید

یادتان هست که احساس خطر میکردید؟

حرفتان با طرف اجنبیان هم سو شد

نه برادر، که کاش، دشمنیات روشن بود

اعظم دغدغه ی ملت ما میهن بود

گیج در هیمنه ی امت ما میمانند

امتی که همه ی مکتب او عاشوراست

شرف خون حسین بدرقهی امت ماست