یزدفردا

فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

ای صبا نکهتی از خاک ره یار بیار
ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار

نکته‌ای روح فزا از دهن دوست بگو
نامه‌ای خوش خبر از عالم اسرار بیار

تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشام
شمه‌ای از نفحات نفس یار بیار

به وفای تو که خاک ره آن یار عزیز
بی غباری که پدید آید از اغیار بیار

گردی از رهگذر دوست به کوری رقیب
بهر آسایش این دیده خونبار بیار

خامی و ساده دلی شیوه جانبازان نیست
خبری از بر آن دلبر عیار بیار

شکر آن را که تو در عشرتی ای مرغ چمن
به اسیران قفس مژده گلزار بیار

کام جان تلخ شد از صبر که کردم بی دوست
عشوه‌ای زان لب شیرین شکربار بیار

روزگاریست که دل چهره مقصود ندید
ساقیا آن قدح آینه کردار بیار

دلق حافظ به چه ارزد به می‌اش رنگین کن
وان گهش مست و خراب از سر بازار بیار

شرح لغت: معنی لغتی بر ای این غزل وجود ندارد.

تفسیر عرفانی:‌

۱- به زودی خبر‌های خوشی دریافت می‌کنید. ملاقات مهمی و تغییر شغل یا مکان در پیش دارید که موجب گشایش بسیار می‌شود. سفری بسیار پر برکت برای شما در پیش است. از یار خبر‌های خوشی دریافت می‌کنی و به مرادتان می‌رسید.

۲- حضرت حافظ در بیت‌های ششم، نهم و دهم می‌فرماید:

راه و رسم عاشقان ناپختگی و سادگی نمی‌باشد. برای ما خبری از محبوب چالاک در دل ربایی و تصاحب دل‌ها بیاور.

* سال‌ها سپری گردید که دل من روی شاهد مراد را ندیده است.‌ای ساقی، آن ساغر روشن روان و آینه مانند را بیاور تا چهره مقصود را در آن مشاهده کنم.

* لباس فرسوده حافظ ارزشی ندارد. آن را با شراب آغشته کن و حافظ را مست و بیهوش بگردان و پس از آن راوی را با سرمستی و مدهوشی از میان بازار برگردان.

تعبیر غزل:

منتظر رسیدن پیامی از کسی هستی که دوستش داری. به زودی این پیام به دستت خواهد رسید، اما تو انسان بسیار ساده دلی هستی. اگر می‌خواهی در عشق موفق باشی، بیش از این باید حواس خود را جمع کنی. خیالت از بابت رقیب آسوده باشد. او تو را ترجیح می‌دهد.