یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیزمان : 09 Dey 1388 - 17:27
شناسه : 20675
بازدید : 4935
گریستن بر زخم حسین(ع) یا انديشه بر درد حسین(ع)؟
گریستن بر زخم حسین(ع) یا انديشه بر درد حسین(ع)؟
عباس ملازينلي
حديث سرخ حسين(ع) سينه به سينه، نسل به نسل و ديار به ديار در دل زمان نقل شده و براي هر انسان آزاد انديشي نكته تفكر و چراغ هدايت است.خون حسين ابن علي در رگ ياران او مردم آزاده همه، طفل دبستان او
رفتـه به اوج سما، نعره مستـان او كام فلك تشنه آن، مي عرفان او (1)
حديث سرخ حسين(ع) سينه به سينه، نسل به نسل و ديار به ديار در دل زمان نقل شده و براي هر انسان آزاد انديشي نكته تفكر و چراغ هدايت است.
حديث خروج بر ضد طاغيان زمان و خروش عليه والياني كه به نام دين، غاصبانه تكيه بر منبر پيامبر زده و در گوش جهل، آيه .... اولي الامر منكم ... مي خواندند. كتاب خدا و حديث پيامبر را چنان مي خواندند كه سود ايشان بود. در لباس زهد و تقوي، خود را مجاز مي دانستند تا سراز گردن هر يك از موحداني كه سر بر طاعت بتهاي جديد ريا و كوشكهاي افراشته شده از خودپرستي نمي نهادند، بيندازند.
برماست تا با تعمق در معارف تشيع و قيام حسيني بدانيم و بفهميم تا چه شد كه كمتر از 60 سال از ظهور اسلام، كساني كه 5 وعده در روز شهادت به رسالت محمد مصطفي (ص) مي دادند، نواده او را با حكم قاضي منصوب همان پيامبر، يعني شريح، به شهادت رساندند؟ چه شد كه اهالي شام و عراق و مصر و برخي اهالي حجاز و مداين، اين زمزمه شوم را كه فرزند علي (ع) از دين خارج شده و به جهانداري آمده است را پذيرفتند؟!! به راستي بني اميه چه كردند و اين چه تبليغاتي بود؟!
اگر لحظه اي نگاه اشكبار و پرشورمان را از خنجر شمر و گلوي حسين به پيشاني پينه بسته عمربن سعد وقاص بيندازيم ، آنگاه در مظلوميت آن امام معصوم و مظلوم، خون گريستن هم سزاست.
چه خوش است عاشقان حسين، خاكستر، از دل تفتيده و پرشور زدوده و با شعله ور ساختن عشق وشعور ، دمي با نداي ماندگار آن امام همام، بگذرانند كه فرمود:
اني لا اري الموت الاالسعاده و الحياه مع الظالمين الا برما
من نمي بينم مرگ را جز سعادت و زندگي كردن با ظالمان را جز سختي و زجر
1- سروده دكتر الهام بخش