" عروج تا عرش "
ماه آرام دميد
شاپرك از تن نمناك شقايق به فضا بال كشيد
تن شب تاب به آواي دل آراي نسيم
داد بر صحنه ز انوار نويد
كرم تا پيله تنيد
دلش از دلهره در سينه تپيد
تا كه پروانه در آن لحظه موعود رهيد
مرد ناگاه دويد
نفسش خسته ولي از دل جان آه كشيد
گوييا باز صداي پر پرواز شنيد
مادري حجله دامادي شمشادش چيد
اسب ناگاه رميد
باز هم شيهه كشيد
باز فواره خون بر رخ مهتاب جهيد
گوييا تشنه ولي از قفسي مرغ پريد
آسمان هم ز بلندا سخني نغز شنيد
كه ندايي ز زمين تا ملك عرش رسيد
دل دل ، دست تهيدستي از اين خاك كشيد
پشت نا مرد خميد
چو به سوداي درونش هوسي خام خزيد
گل آلاله به خون در نفس صبح تپيد
سرخ گون بال سپيد به زبان فكر كبوتر ز دل روح دميد كه طنين داد به اين گنبد نيلوفري آهنگ " شهيد " محسن اختياري