یزدفردا

دکتر حمزه رضایی: نمی دانم چرا این وکیل الرعایای محترم همه مشکلات کشور را رها کرده و سفت و سخت چسبیده است به فرزندان بینوای مسئولین؟

معلوم نیست این فرزندان نازنین مدیران و مسئولین چه هیزم تری به این نماینده محترم و همفکران او فروخته اند که فکر می کنند تمام گرفتاریهای درون مرزی و برون مرزی کشور ما زیر سر این نورچشمان ملک و ملت است.

انصاف هم خوب چیزی است. چرا باید تمام کاسه کوزهها سر کسانی شکسته شود که در زمینه انتقال ثروت کشور ما به یک جای امن از هیچ کوششی فروگذار نکرده اند؟

باور بفرمائید اگر فرزندان مسئولین فداکاری نکرده بودند و این ثروتهای خدادادی ما را تبدیل به دلار نکرده و به دیار دلار داران منتقل نکرده بودند الان کلی از ارزش آن پولها افتاده بود و ما و کشور ما را مفلس فی امان الله کرده بود.

باز هم جای شکرش باقیست که اکثر مسئولین فرهیخته ما از سالها قبل پیش بینی چنین روزهایی را کرده و فرزندان دلبند خود را به آن سوی مرزها فرستاده اند تا ضمن تحصیل علم و دانش و کمک به اقتصاد رو به زوال کشورهای غربی به هنگام سفرهای رسمی شان نیز در کنار آقازادهها و خانم زاده باشند تا ضمن کم کردن غم هجران یار از مشورت های آنها نیز حظ وافر ببرند.

پر واضح است که منظور جناب نماینده همان عده انگشت شماری از مسئولین است که به دلایلی این امر حیاتی مهاجرت فرزندان را به تعویق انداخته اند و در نتیجه علیرغم میل باطنی بعضی وقت ها مجبور میشوند در سفرهای رسمی و غیر رسمی خارجی جگر گوشههای خود و یا دامادهای خود را همراه ببرند!

جناب سلیمی باید اهمال و سستی این عده قلیل مسئول را در باب مهاجرت فرزندان خود زیر سبیلی رد بفرمایند. باور بفرمایید مشاوره هایی که این فرزندان مخلص در طول و در عرض این سفرها به والدین خود میدهند صد تا کنفرانس و سمینار و وبینار و فلان و بهمان می ارزد و کلی از مشکلات و معضلات دیپلماتیکی و غیر دیپلماتیکی کشور را حل خواهند کرد!

والسلام...