یزدفردا

به گزارش یزدفردا: در اکثر نقاط استان یزد در روز دهم محرم بعد از به جا آوردن نماز ظهر عاشورا هیئت‌های مختلف یزدی به زیر نخل رفته و با صدای یاحسین یاحسین، سه بار نخل را به دور کلک حسینیه‌ها می‌گردانند. 

نخل گردانی بدین دلیل است که، چون بدن مطهر و مقدس سالار شهیدان کربلا، حضرت امام حسین (ع) را بدون تشییع به خاک سپرده اند، شیعیان همه ساله به جبران، این رسم را تکرار می‌کنند و حجیم بودن نخل بیانگر عظمت و بزرگواری آن حضرت است.

به طور کلی بزرگی و سنگینی این نخل‌ها گاهی چنان است که چند صدنفر مرد قوی باید تا آنرا از زمین بردارند و بردوش گیرند و حمل کنند. در روز‌های قبل از عاشورا اعضای هیئت‌ها به تزئین نخل می‌پردازند، بدین صورت که یک طرف از بدنه آنرا با آئینه‌هایی کوچک و بزرگ آذین می‌بندند که نمایانگر نور افشانی پیکر حضرت امام حسین (ع) در آن است.

طرف دیگر نخل تماماً روکش پارچه سیاهی دارد که شمایلی از درخت سرو به رنگ سبز در وسط قسمت سیاه پوش نصب شده است. سرتاپای آن سر تیز دشنه‌ها یا شمشیر‌هایی در آن فرو رفته وآن هم نمودی است از تیر‌ها و زخم‌هایی که بر پیکر سرو مانند حضرتش وارد گشته است.

در دو طرف دیگر به صورت قرینه، پرده سیاهی آویخته می‌شود که بر روی آن شکل شیر و بدن بی سرِ آغشته به خون نقاشی یا تکه دوزی شده است. درحالیکه شیر با دهان خود بر آن بدن بوسه می‌زند و یا باقیمانده‌ی نوک دشنه‌ها و نیزه‌ها را از بدن مطهر خارج می‌کند.

درهنگام نخل گردانی یکی از سادات بر بلندای نخل قرار می‌گیرد و با صدای ضربات سنج و یاحسین، نخل گردانان را هدایت می‌کند.