به گزارش یزدفردا: جرج کلونی که از حامیان مالی بزرگ حزب دموکرات به شمار میرود، در این یادداشت نوشته که «گفتنش دردناک است، اما جو بایدنی که سه هفته پیش در مراسم جمعآوری کمک مالی دیدم، به هیچ عنوان جو بایدن ۲۰۱۰ و یا حتی جو بایدن ۲۰۲۰ نبود».
در این مراسم، تنها در یک شب، بیش از ۳۰ میلیون دلار کمک مالی برای آقای بایدن جمع شد که رکوردی در تأمین مالی دموکراتها توسط صنعت قدرتمند سرگرمی در این کشور بود.
کلونی در یادداشت خود بر «موضوع سِن» بایدن ۸۱ ساله تأکید کرده و افزوده که «هیچ مسئله دیگری به جز سن در میان نیست. ما با این نامزد در انتخابات نوامبر برنده نخواهیم شد».
این یادداشت که ضربهای جدی به کمپین بایدن وارد کرد، بعد از عملکرد «فاجعهبار» او در جریان مناظره تلویزیونی با دونالد ترامپ منتشر میشود؛ عملکردی که احتمال موفقیت دموکراتها مقابل نامزد جمهوریخواهان را مورد تردید جدی قرار داده است.
این سؤال از آن رو مهم است که به نظر میرسد پس از درخواست جرج کلونی و دیگر حامیان مالی ثروتمند عرصه سرگرمی از رئیسجمهور ایالات متحده برای کنارهگیری از رقابتها برای حضور در کاخ سفید، این احتمال تقویت شده است.
استیو راس، استاد تاریخ در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی که کتابی در مورد تأثیر هالیوود بر سیاست آمریکا نوشته است، میگوید: «اگر همه کمککنندگان بزرگ از کمپین بایدن خارج شوند، او غرق خواهد شد. هالیوود هنوز هم یکی از مراکز کسب رأی نامزدهای انتخاباتی است».
جرج کلونی تنها کسی نیست که نگران سرنوشت کمپین دموکراتها است. در روزهای اخیر، افراد دیگری، چون رید هستینگز، از بنیانگذاران نتفلیکس، ابیگِیل نوهٔ بنیانگذار کمپانی والت دیسنی و اری امانوئل، از نقشآفرینان قدرتمند هالیوود در سیاست، که برادرش رام به عنوان رئیس دفتر باراک اوباما فعالیت داشت، اعلام کردهاند که بهدلیل نگرانیها درباره سن بایدن، از او حمایت مالی نمیکنند.
با آنکه میلیونها دلار سرمایه تولیدشده توسط صنعت سرگرمی آمریکا برای هر دو حزب اصلی آمریکا ضروری است، اما هم قلب و هم کیف پول هالیوود دههها است که عمدتاً به سمت چپهای این کشور متمایل شده است.
بیل و هیلاری کلینتون هر دو در جریان رقابتهای انتخاباتی مرتبط با کاخ سفید به حمایت هالیوود تکیه کردند.
در سال ۲۰۰۷ نیز باراک اوباما بهطور مشهودی از «تأثیر» شوی تلویزیونی اپرا وینفری، از مشهورترین مجریان برنامههای تلویزیونی آمریکا بهرهمند شد.
خانم وینفری با ترتیب دادن یک ضیافت شام، از اوباما که در آن زمان تنها یک سناتور بود، بهطور قابل توجهی حمایت کرد.
به گزارش سازمان غیرانتفاعی «اوپن سیکرت» که تأمین مالی کمپینها را دنبال میکند، در طول رقابتهای ریاستجمهوری سال ۲۰۲۰، صنعت سرگرمی آمریکا ۱۰۴ میلیون دلار به دموکراتها و ۱۳ میلیون دلار به جمهوریخواهان کمک کرد.
اما همیشه به این صورت نبوده است.
در دهه ۱۹۸۰ نیز رونالد ریگان، رئیسجمهور جمهوریخواه، که خود زمانی بازیگر بود، از حمایت ستارگانی مانند فرانک سیناترا برخوردار شد و به شدت به خزانه هالیوود متکی بود.
استیو راس، استاد تاریخ در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، به خبرگزاری فرانسه گفت: «هالیوود در واقع به عنوان یک پایگاه محافظهکار برای حزب جمهوریخواه آغاز به کارکرد».
به گفته او، لویی بی میر، بنیانگذار کمپانی فیلمسازی مترو گلدوین میر، در اواخر دهه ۲۰ میلادی، این کمپانی را به یک شاخه تبلیغاتی در زمینه جمعآوری کمکهای مالی برای جمهوریخواهان تبدیل و مقدار زیادی پول برای آنها جمعآوری کرد.
با این حال از سوی دیگران، برادران وارنر در دهه ۳۰ میلادی با استودیوها و ستارههایشان از فرانکلین دی. روزولتِ دموکرات حمایت کردند.
انتخاب جان اف کندی در سال ۱۹۶۰ باعث شد که هالیوود به سمت جناح چپ سیاست در آمریکا گرایش پیدا کند، زیرا دوران قرارگرفتن بازیگرانِ مظنون به همدلی با کمونیسم در لیست سیاه، دیگر پایان یافته بود.
تمایل هالیوود به جناح چپ، در دوران جدیدی از آزادی بیان برای ستارگان سینما صورت گرفت که «اگر حرفی میزدند که خیلی رادیکال به نظر میرسید، دیگر در لیست سیاه قرار نمیگرفتند».
اما حتی با وجود تواناییهای فرهنگی و مالی، آیا هالیوود واقعاً این قدرت را دارد که بایدن را از دور رقابت خارج کند؟
استیون ماویگلیو، مشاور دموکرات که با فرماندار سابق کالیفرنیا، گری دیویس کار کرده است، میگوید یادداشت کلونی در نیویورک تایمز «مطمئناً یک نقطه فشار است».
اما او معتقد است وحشت برخی از اهداکنندگان اصلی به کمپین جو بایدن از شرایط او، تنها «یک پدیده موقتی» است.
ماویگلیو گفته است: «اگر رئیسجمهور تصمیم بگیرد که بماند و مشخص شود که رقابت بین بایدن و ترامپ خواهد بود، هالیوود دقیقاً به همان نقطهای که شروع کرده بود بازمیگردد و از بایدن حمایت خواهد کرد».
اکنون همه به جفری کاتزنبرگ، میلیاردر و مدیر اجرایی سابق دیزنی و از بنیانگذاران کمپانی «دریموُرکز»، چشم دوختهاند که مراسم جشن گالا و جمعآوری کمک برای بایدن در ماه ژوئن را سازماندهی کرد.
کاتزنبرگ که از زمان مناظره فاجعهبار بایدن، به شدت مورد انتقاد قرار گرفته، هنوز سکوت خود را نشکسته است.
ماویگلیو، کاتزنبرگ را «موتور پشت ماشین» توصیف کرده و میگوید که «توقف احتمالی این موتور مهم خواهد بود».