مطلبی را از شهید مطهری دیدم که ایشان به این مضمون نقل کردند در اوان جوانی در ایستگاه راه آهن بودم که قطاری ایستاده بود و مردم سوار می شدند و کسانی هم که پایین بودند در برابر قطار عکس العملی نشان نمی دادند؛ اما همینکه قطار روشن شد و با هیبتی به حرکت در آمد عده ای شروع به سنگ پرانی به آن کردند. این کار زشت جای بسی سوال در ذهن شهید مطهری ایجاد نمود که چرا وقتی قطار ایستاده بود کسی به آن کاری نداشت ولی همینکه حرکت نمود آماج سنگ ها شد؟!! ایشان تلاش فراوانی کردند و  به این نتیجه رسیدند که متأسفانه در فرهنگ ما این پدیده شوم وارد شده که هر کسی در حال حرکتی ارزشمند بود به او سنگ می پرانند. نه اینکه بگوئیم شاید این کار مربوط به بچه ها باشد و بزرگترها چنین کاری نمی کنند. بلکه بزرگترهایی که انتظار از آنها نمی رود هم چنین کارهایی انجام می دهند. اگر به دوران مبارزات امام راحل نظری بیاندازیم خواهیم دید ضرباتی که معظم له از دست بعضی به ظاهر خودی ها خوردند بیش از رژیم ستمشاهی بود. 

اما از زمانی که حجت الاسلام والمسلمین احمد عجمین از چند سال پیش وارد عرصه مسئولیت ارشاد اسلامی یزد شد تا به امروز که ایشان در آستانه خداحافظی است همچنان به طور متوالی مورد آماج حمله و سنگ پرانی بوده و در این لحظات پایانی نیز عده ای برای عقده گشایی هم که شده دست بردار نیستند. آیا حملات گسترده و سنگ پرانی های پیاپی نشان از این نیست که حرکتی آغاز گردیده و این حرکت تا به امروز همچنان ادامه داشته است؟ چرا هیچ نهاد و سازمان دیگری اینچنین مورد هجمه نبوده است؟ در آغاز دولت نهم که استاندار یزد عوض شد و به اصطلاح استاندار اصولگرا بر سر کار آمد عده ای شروع به سنگ پرانی کردند و گفتند این کار اجرایی نکرده مدیریت ندارد و... ولی پس از مدتی که وی را کبریت بی خطر یافتند همانهایی که سنگش می زدند دیدند عملکردش به نفعشان است و در مجموع حرکتی ندارد؛ حتی پشتیبانش هم شدند!؟ این نقل هم شنیدنی و جالب است: چند سال پیش در جلسه ای که عده ای از مسئولین استان یزد شرفیاب حضور شده بودند ملاقات شونده که نقش محوریت برای اصلاح طلبهای استان و شاید کشور دارد از مریضی موقت آقای عجمین شدیداً گلایه می کند ولی به دنبال آن بحث مریضی شدید استاندار یزد طرح شده و گویا فراموش می کند که چند لحظه پیش چه گفته و اظهار می دارد: اشکالی که ندارد و ایشان با همین مریضی می توانند به مسئولیت خود ادامه دهند!!؟ و ماهها به واسطه همین حمایتها استان یزد استانداری داشت که نمی توانست در محل کار خود حاضر شود. 

جدای از بحث فرهنگ سنگ پرانی و استراتژی یک بام و دو هوای اصلاحیون؛ این نکته قابل عرض است که ما اطلاع چندانی از ریز کار آقای عجمین نداریم و کارشناسان بی طرف و بی غرض باید گزارش عملکرد چند ساله ایشان را نسبت به مدیران قبلی مقایسه و تحلیل کنند. اما در این چند سال این را فهمیدیم که در ارشاد یزد اتفاقاتی افتاده که اینچنین تهاجماتی به سمت آن صورت گرفته؛ خدا رحمت کند امام راحل را که معیار خوبی به دست ما دادند و به این مضمون فرمودند: اگر دیدید دشمن از شما تعریف می کند بدانید که یک جای کارتان اشکال دارد. ما سالها اصلاح طلبهای مورد حمایت امریکا و اسرائیل و اذنابشان را در کشور داشتیم که این روزها چهره واقعی شان کاملاً آشکار گردیده و عملکردشان چنان شفاف شده که خود نیز به عنوان معیار در آمده اند. اگر امروز سران اصلاح طلب چیزی را به خیر و صلاح بدانند ما می فهمیم که خیر و صلاح ما در آن نیست و اگر از قضیه ای خشنود شدند می فهمیم که آن به ضرر ماست و اگر از موردی ابراز ناراحتی کردند متوجه می شویم که آن به نفع ماست. هم اکنون باید دید این سران اصلاحات در استان از عملکرد آقای عجمین و رفتنش از یزد چه موضعی دارند؛ اگر از عملکردش ناراحت و از رفتنش خوشحالند؛ خوشا به حال ما و آقای عجمین و اگر از عملکردش خوشحال و از رفتنش ناراحتند بدا به حال ما و آقای عجمین.