یزدفردا

راضیه حسینی: متأسفانه در سال‌های قبل، و زمانی که شما هنوز رئیس‌جمهور نشده بودید، مسئولی به ساخت یک میلیون مسکن حتی فکر هم نکرده بود. در واقع این شما بودید که با شجاعت چنین وعده‌ای را اعلام کردید و بعد از مدتی متوجه شدید، این‌که نمی‌توانید بسازید، مشکل شما نیست، دولت‌های قبل باید می‌ساختند!

حالا که این‌طور شد، برای پیداکردن مقصر، چرا کمی عقب‌تر نرویم؟ اگر دولت هخامنشیان قدرت خود را حفظ می‌کرد و در مقابل اسکندر مقدونی ضعیف عمل نمی‌کرد الان وضع ما این نبود. در واقع سرنوشت کشور ما تغییر می‌کرد. تمام مشکلات مسکن از آتش‌گرفتن تخت‌جمشید شروع شد. اگر اسکندر شکست می‌خورد و تخت‌جمشید سر جایش باقی می‌ماند، شاهان بعدی از همان دوران، شروع می‌کردند به ساخت یک میلیون مسکن و امروز ما نه‌تنها با کمبود مسکن مواجه نبودیم، بلکه می‌توانستیم صادر هم بکنیم!

اگر تخت‌جمشید آتش نمی‌گرفت، اصلاً آقای رئیسی مجبور نمی‌شد وعده‌ای بدهد که در انجامش بماند و بعد به گردن دولت‌های قبل بیندازد. نمی‌دانیم شاید اگر هخامنشیان توانایی صحبت از دیار باقی را داشتند می‌گفتند تقصیر مادها و پارسیان بود که از همان اول به فکر ساخت مسکن نیفتادند و فقط به این می‌اندیشیدند که فامیل‌های خود را دور هم جمع کنند و به یکدیگر بگویند «آریایی» اگر از همان روز اول که حکومت تشکیل دادند، اولین وعده‌ی خود را ساخت یک میلیون مسکن اعلام می‌کردند، الان دچار این مشکل نمی‌شدیم.

کاش جناب کوروش کبیر لااقل در منشورش قسمتی را به ساخت مسکن اختصاص می‌داد، یا داریوش بزرگ وسط وضع قوانین بزرگ، جایی هم برای یک میلیون خانه کنار می‌گذاشت.

به نظرمان اگر دولت‌های قبل، از پیدایش ایران تا کنون، کار خود را درست انجام می‌دادند الان جناب رئیس‌جمهور مجبور نبود پاسخگو باشد و هیچ مشکلی وجود نداشت. ایشان می‌توانست راحت در قطار پیشرفت بنشیند و از مسیر لذت ببرد.