زمان : 20 Mordad 1388 - 00:13
شناسه : 18524
بازدید : 3181
رسایی به لاريجانی: چرا سكوت؟ رسایی به لاريجانی: چرا سكوت؟
 از آن روز به بعد هر روز صبح قبل از آغاز جلسه علني،‌ آقاي لاريجاني در جلسه اي غيرعلني و غيررسمي به بيان گزارشي از پيگيري موضوع كوي دانشگاه و مجتمع سبحان مي پرداخت. با اين روند مخالفت شد تا آنجا كه برخي از نمايندگان به قرائت گزارش نيمه كاره و شفاهي يكي از اعضاي هيات اعتراض كردند! فارس: حميد رسايي در وبلاگ خود نوشت: در خصوص موضوع انتخابات و حوادث پس از آن، به يقين نظرات آقاي لاريجاني بازتاب نقطه نظرات اكثريت نمايندگان نيست. حميد رسايي نماينده تهران در مجلس شوراي اسلامي در وبلاگ شخصي خود نوشت: همه به ياد داريم كه جناب آقاي لاريجاني رياست محترم مجلس هشتم و رييس فراكسيون اصولگرايان در ايام قبل و بعد از انتخابات رياست جمهوري مشي خاصي را در برخورد با موضوع انتخابات برگزيد. قبل از انتخابات، سياست سكوت فعال را در پيش گرفت و با توجيه لزوم استقلال قوا و امكان تاثيرگذاري جايگاه رياست مجلس - كه تا حدودي قابل قبول بود - از اظهارنظر در خصوص كانديداي اصولگرايان خودداري كرد. از اين جهت اشكالي بر ايشان وارد نبود ،‌ اما ايشان به همين اكتفا نكرد بلكه همچون سدي بزرگ در برابر فراكسيون اصولگرايان ايستاد - كه به هچ وجه قابل قبول نبود - كوشيد تا ميدان بازي اين فراكسيون در انتخابات دهم را هم بهم بزند كه در نهايت هم عملا آن را تبديل به يك فراكسيون بي خاصيت كرد! انتخابات با همه افت و خيزهايش به پايان رسيد و دروغگوياني كه خود را هوادار مردم ، نمانه اكثريت و قانونگرا جا زده بودند،‌ با حضور هشتاد و پنج درصدي مردم پاي صندوق ها و راي بيست و پنج ميليوني به فرد منتخب ، پرده نفاق را كنار زدند و با بيانيه ها و تحركات سازماني خود سعي كردند با قشون كشي خياباني آخرين راه را كه مخالفت مدني مي ناميدند و در حقيقت انقلاب مخملي بود، تجربه كنند. كوشيدند مردم را در برابر هم قرار دهند و در نهايت هم آنها را به جان هم بيندازند. اين حيله عمرو عاصي چند روزي گرفت اما اطلاع رساني رسانه هاي ارزشي و خطبه هاي تاريخي رهبر معظم انقلاب در تبيين مسائل و حمايت علني ضد انقلاب از اين تحركات ، ‌خيلي زود مسجد ضرار دوم را پس از هزار و چهارصد سال در تاريخ ثبت كرد. منافقين جديد كه ديگر راه بازگشتي براي خود نمي ديدند،‌ به شيوه منافقين قديم رو آوردند و كار به آتش بازي هاي خياباني رسيد تا بلكه از مرگ اقليت حزبي جلوگيري شود. تهران در آتش بود و وعده قبل از انتخابات برخي در نامه به رهبري مبني بر پيدا شدن دود آتش احزاب ناراضي، تحقق يافت. چند روز كه گذشت اما كار از دست همان ها هم دررفت و فرمان از اينجا به بعد در اختيار شبكه اصلي انقلاب مخملي قرار گرفت . در همين گرد و غبار بود كه ناگهان با عجله رياست محترم مجلس در اتخاذ موضع، از تريبون مجلس شوراي اسلامي مساله كوي دانشگاه و مجتمع سبحان و انتقاد از نيروهاي نظامي و انتظامي مطرح شد و ذهن ها را از آتش تهران منحرف كرد! خيلي زود سخنان رييس مجلس و مصاحبه هاي برخي از اعضاي فعال و رسانه اي هياتي كه رييس مجلس تعيين كرده بود،‌ به تيتر يك جريان نفاق جديد و موضوع تحليگران خارجي تبديل شد! از آن روز به بعد هر روز صبح قبل از آغاز جلسه علني،‌ آقاي لاريجاني در جلسه اي غيرعلني و غيررسمي به بيان گزارشي از پيگيري موضوع كوي دانشگاه و مجتمع سبحان مي پرداخت. با اين روند مخالفت شد تا آنجا كه برخي از نمايندگان به قرائت گزارش نيمه كاره و شفاهي يكي از اعضاي هيات اعتراض كردند! همه ما در تعجب از اين مواضع آقاي لاريجاني بوديم كه پس از خطبه هاي نمازجمعه رهبري كه صراحتا به دفاع از شوراي نگهبان و انتقاد از قانون شكنان و تجمعات خياباني پرداخت ، اين بار ايشان در گفتگوي وي‍ژه خبري شبكه دو در كمال ناباوري بسياري از آنها كه حوادث تهران را رصد مي كردند، به انتقاد از شوراي نگهبان ، نيروهاي انتظامي ، صدا و سيما روي آور و مجددا به تيتر يك نشريات احزاب و شخصيت هايي تبديل شد كه روزگاري شعار «سيماي لاريجاني تعطيل بايد گردد» سر مي دادند ! از اينجا به بعد ديگر آقاي لاريجاني سكوت پيشه كرد،‌ اين كه علت چه بود شايد تذكر برخي شخصيت هاي صاحب تاثير براي همه ما سبب شد تا ايشان به موضعگيري صريح خود كه در اكثر موارد مورد سوءاستفاده يك جريان قانون شكن قرار مي گرفت، ‌پايان دهد. واقعيت اين است كه سخنان و مواضع آقاي لاريجاني كه در صحن علني و از جايگاه رييس مجلس ابراز مي شود،‌ دربسياري از موارد و بويژه در خصوص مسائل خارجي، به حق بازتاب نظرات كليت نمايندگان مجلس است و بنده همواره به آن مي بالم اما در خصوص موضوع انتخابات و حوادث پس از آن، به يقين نظرات ايشان بازتاب نقطه نظرات اكثريت نمايندگان نيست كما اين كه در جريان حمايت از احمدي نژاد نيز بيش از دويست نماينده مجلس بر خلاف نظريه سكوت ايشان، بيانيه حمايت آميز از دكتر احمدي نژاد را امضا كردند و حتي در ايام پس از انتخابات نيز علي رغم مواضع دو پهلوي ايشان در خصوص برخورد با عوامل اغتشاش، بسياري از نمايندگان خواستار محاكمه عاملان اصلي اغتشاشات شدند. اما اكنون پس از برگزاري دومين جلسه دادگاه عوامل دست دوم اغتشاشات اخير ،‌ سئوالي كه ذهن بسياري از نمايندگان و تحليلگران سياسي را مي آزارد،‌ سكوت آقاي لاريجاني در خصوص اعترافاتي است كه از زبان ژنرال هاي درجه يك احزاب و بويژه عناصر وابسته به سفارتخانه استعمار پير انگليس ابراز مي شود ! واقعا مشخص نيست كه چرا آقاي لاريجاني در قامت نماينده ملت،‌ رييس مجلس،‌ رييس فراكسيون اصولگرايان نسبت به دخالت قدرت هاي بيگانه در اغتشاشات اخير كه اسنادش حتي زبان رسانه ها و شخصيت هاي كشورهاي منطقه را هم باز كرده، ‌هيچ موضعي از تريبون مجلس نمي گيرد؟ آيا مسائلي كه در دو جلسه دادگاه متهمان اغتشاشات اخير طرح شد به اندازه شكستن شيشه چند ماشين در مجتمع سبحان اهميت نداشت تا رييس مجلس را به موضعگيري وادارد و اطلاع رساني روزانه درباره آن را به صحن علني مجلس بكشاند؟! پس از جلسه اول ادگاه اين انتظار بود اما احتمال اده شد كه ايشان نيز در حال بررسي موضوع است ، اما اكنون چه ،‌ با توجه به اسناد دخالت بيگانگان آيا نبايد آقاي لاريجاني با نطقي پرصلابت به دهان آنها مي كوبيد ؟ شايد گفته شود كه ايشان منتظر است فضا كمي شفاف تر شود ،‌ پاسخ اين است كه چرا ايشان در آن مواقع به انتظار شفافيت فضا ننشست؟‌ آيا همانطور كه آن روز هم بسياري از دلسوزان تذكر دادند، نبايد احتمال مي داديم كه حركت هايي مانند كوي دانشگاه و مجتمع سبحان كه با شعار حمايت از رهبري ولي در حقيقت براي لطمه زدن به جايگاه رهبري و انحراف از آتش در تهران بود نيز با هدايت همين مديران پشت صحنه رقم خورده است؟ آيا رييس مجلس نبايد در خصوص افتضاحات رسانه هاي نفاق جديد در داخل و حاميان خارجي شان در خصوص مسائل مختلف و از جمله مورد اخير يعني كشته شدن نوجوان 12 ساله با ضربه باتوم در بهشت زهرا كه در حقيقت چهل روز قبل در تصادف كشته شده ، موضعي اتخاذ مي كرد، بويژه كه برخي از ياران نزديك آقاي لاريجاني مانند آقاي كاتوزيان – كه ايده طرح عدم كفايت رييس جمهور را براي اولين بار به عنوان يك اصولگرا نيز مطرح كرد- در خصوص اين مسائل به شكل فعالي در عرصه رسانه اي حاضرند؟! اين يادداشت هرگز به معناي طرح اتهام به سوي جناب آقاي لاريجاني نيست اما قطعا طرح انتقادي صريح و توصيه به اتقوا من مواضع التهم آشيخ توهم نسبت به ايشان است. به اميد اتخاذ مواضعي صريح و قاطعانه از تريبون مجلس در محكوميت عوامل ظاهري و باطني اغتشاشات اخير.