یزدفردا

اگر این طرح اجرا شود، صف‌های نانوایی‌ها به هفت‌دهمی و آزادی تقسیم می‌شوند. شغلی به نام تقسیم‌کننده به نانوایی‌ها اضافه می‌شود. این فرد با انواع وسایل اندازه‌گیری نان سنگک بیرون آمده از تنور را به ده قسمت مساوی تقسیم می‌کند.

نان‌های سنگک از این به بعد به شکل مستطیل یا مربع توزیع می‌شوند. احتمالاً برای این‌که افراد یک خانواده فکر نکنند می‌توانند تک‌تک بیایند و هر کدام هفت دهم نان بخرند، یک قانون مکمل به سرعت تصویب، و این مقدار فقط به سرپرست‌های خانوار داده می‌شود.
حالا می‌رویم سراغ انواع دیگر.

نان سنگک دو رو خاش‌خاشی: یک پنجاه و دوم

نان لواش:
اگر ماشینی باشد و از این نازک‌ها، به ازای هرخانوار یک عدد.
اگر دستی باشد و کمی ضخیم‌تر، یک دوم.

نان بربری:
کنجدی: یک بیست و پنجم
ساده: جهنم ضرر، همان یک هفتم.

نان تافتون:
ابتدا شعاع دایره را به دست می‌آوریم. عدد پی را ضربدر شعاع به توان دو می‌کنیم. حالا مساحت تافتون را داریم می‌خواهیم به هر خانواده یک قسمت از ده قسمت بدهیم. با یک تقسیم ساده مسأله حل می‌شود.

نان باگت:
به علت گرانی تا اطلاع ثانوی کالای لاکچری به حساب می‌آید. دیگر این نان را هم فقط می‌توانید در سبد خانواده چهار درصدی‌ها پیدا کنید.

نان تست:
به خاطره‌ها می‌پیوندد.
شاید از این به بعد فلافلی‌های سلف‌سرویس هم کمی تغییر کنند. مثلاً عوض این‌که همه مواد را تا خرتناق در یک نان باگت بچپانید، مجبور شوید با هفت‌دهم نان سنگک یک‌جوری سر کنید. یا اصلاً فلافل‌ها را بریزید کف دست‌تان. با آن یکی دست هم تا می‌توانید ترشی، کاهو، کلم و سس بردارید. فقط حتماً از قبل دست‌های‌تان را خوب بشویید.
شاید نان ته پیتزا هم به زودی حذف شود و داخل‌ جعبه‌ها یک سری مواد ریخت و پاش به دست‌تان برسد.
نگران نباشید، به زندگی بدون نان هم به زودی عادت خواهیم کرد. ما عادت داریم به همه چیز عادت کنیم.