یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیزمان : 08 Khordad 1388 - 17:50
شناسه : 17201
بازدید : 13871
آیا می دانید هزینه های جنگ در دولت میر حسین موسوی حداکثر یک هفتم بودجه دولت بوده است ؟
هزینه های جنگ همیشه سئوال بوده که آیا این هزینه ها در مقابل دیگر هزینه های جاری کشور بالا بوده و یا در حدی بوده که اداره نمودن دولت کاری غیرممکن باشد ؟
هزينه جنگ، حداكثر يك هفتم بودجه دولت:
دفاع‌مقدس در افزايش هزينه دولت نقش مهمي داشته به طوريكه هر ساله بين 13 تا 17 درصدكل پرداختها را تشكيل مي‌داده است و در سال 66 حدود 22 درصد هزينه كل را، مخارج جنگ تشكيل مي‌داد. دولت از اول سال 60 تا آخر 66 كلا مبلغ 2881 ميليارد تومان هزينه كرده است كه مبلغ 416 ميلياردتومان آن صرف كليه هزينه‌هاي مربوط به جنگ شده است. البته اين مبلغ شامل همه مخارج مستقيم و غير‌مستقيم جنگ مي‌شد. يعني از هزينه عمليات و خريد مهمات و اسلحه تا بازسازي و مخارج بنياد شهيد و مهاجرين جنگي حتي هزينه‌هاي اندك مثل مخارج پزشكاني هم كه در سال، يك‌ماه را در جبهه مي‌گذراندند حساب شده است. با توجه به كليه اين مخارج در طول 8 سال دفاع‌مقدس 4/14 درصد كل هزينه دولت را مخارج جنگ تشكيل مي‌داده است. اگر تمامي هزينه دفاع مقدس را هم از بانك مركزي قرض كرده باشيم، باز هم حدود 60 درصد يعني سه پنجم بدهي بخش‌دولتي به بانكها ناشي از مخارج ديگر دولت بوده و فقط دو پنجم كل بدهي مربوط به جنگ خواهد بود.
بنابراين نمي‌توان ناكامي سياست‌هاي غلط مهندس‌موسوي را به پاي جنگ نوشت
دولت مهندس‌موسوي بارها به اين نكته اشاره كرده كه آن زمان به دليل وجود جنگ، اقتصاد كوپني و دولتي بوده و جنگ، هزينه‌هاي زيادي را به اقتصاد كشور تحميل مي‌كرد و مي‌گفتند هزينه‌هاي دفاع مقدس از بودجه دولت بالاتر بود و كشور دچار بحران شده بود. بر اساس بررسي‌هاي كارشناسان، بالاترين ميزان بودجه‌اي كه دولت آقاي ميرحسين‌موسوي به جنگ اختصاص داد هيچ‌گاه از يك هفتم بودجه فراتر نرفت.
برخي مي‌گويند مهندس ميرحسين‌موسوي در دوران دفاع مقدس با آن همه مشكلات، كشور را به نحو احسن اداره كرد. در آن سالها دو نامه خدمت حضرت‌امام(ره) رسيد كه منجر به نوشيدن جام زهر به تعبير خودشان شدند. يكي نامه محسن رضايي(فرمانده وقت سپاه) و ديگري نامه ميرحسين‌موسوي نخست وزير بود. در پي ارسال مطالبي كه اين افراد به حضرت‌امام منتقل كرده بودند، امام به اين نتيجه رسيدند كه نمي‌شود جنگ را ادامه داد و بايد جام زهر را نوشيد.. البته پيش‌بيني مي‌شد كه سرانجام دولتي‌كردن اين قدر هزينه‌ها را بالا مي‌برد كه با توجه به محدوديت منابع دولت، كسري بودجه تورم‌زاست. در نتيجه متأسفانه حمايت از جبهه به ناچار كنار گذاشته مي‌شود. به رغم اهتمامي كه شخص نخست‌وزير در اين امور داشت، متاسفانه همين‌طور هم شد در نامه‌اي كه امام (ره) به نخبگان كشور براي پذيرفتن قطعنامه نوشتند آمده كه آقاي نخست‌وزير آمده‌اند و گفته‌اند كه بودجه دولت زير صفر است و نمي‌تواند حمايت مالي كند. آقاي‌رضايي هم گفته‌اند موشك و تانك و نفربر مي‌خواهيم، در عين حال مي‌جنگيم كه اين يك تعارف است و قطعنامه را پذيرفتند و گفتند جام زهر را سر مي‌كشم ".
هزينه جنگ، حداكثر يك هفتم بودجه دولت:
دفاع‌مقدس در افزايش هزينه دولت نقش مهمي داشته به طوريكه هر ساله بين 13 تا 17 درصدكل پرداختها را تشكيل مي‌داده است و در سال 66 حدود 22 درصد هزينه كل را، مخارج جنگ تشكيل مي‌داد. دولت از اول سال 60 تا آخر 66 كلا مبلغ 2881 ميليارد تومان هزينه كرده است كه مبلغ 416 ميلياردتومان آن صرف كليه هزينه‌هاي مربوط به جنگ شده است. البته اين مبلغ شامل همه مخارج مستقيم و غير‌مستقيم جنگ مي‌شد. يعني از هزينه عمليات و خريد مهمات و اسلحه تا بازسازي و مخارج بنياد شهيد و مهاجرين جنگي حتي هزينه‌هاي اندك مثل مخارج پزشكاني هم كه در سال، يك‌ماه را در جبهه مي‌گذراندند حساب شده است. با توجه به كليه اين مخارج در طول 8 سال دفاع‌مقدس 4/14 درصد كل هزينه دولت را مخارج جنگ تشكيل مي‌داده است. اگر تمامي هزينه دفاع مقدس را هم از بانك مركزي قرض كرده باشيم، باز هم حدود 60 درصد يعني سه پنجم بدهي بخش‌دولتي به بانكها ناشي از مخارج ديگر دولت بوده و فقط دو پنجم كل بدهي مربوط به جنگ خواهد بود.
بنابراين نمي‌توان ناكامي سياست‌هاي غلط مهندس‌موسوي را به پاي جنگ نوشت
دولت مهندس‌موسوي بارها به اين نكته اشاره كرده كه آن زمان به دليل وجود جنگ، اقتصاد كوپني و دولتي بوده و جنگ، هزينه‌هاي زيادي را به اقتصاد كشور تحميل مي‌كرد و مي‌گفتند هزينه‌هاي دفاع مقدس از بودجه دولت بالاتر بود و كشور دچار بحران شده بود. بر اساس بررسي‌هاي كارشناسان، بالاترين ميزان بودجه‌اي كه دولت آقاي ميرحسين‌موسوي به جنگ اختصاص داد هيچ‌گاه از يك هفتم بودجه فراتر نرفت.
برخي مي‌گويند مهندس ميرحسين‌موسوي در دوران دفاع مقدس با آن همه مشكلات، كشور را به نحو احسن اداره كرد. در آن سالها دو نامه خدمت حضرت‌امام(ره) رسيد كه منجر به نوشيدن جام زهر به تعبير خودشان شدند. يكي نامه محسن رضايي(فرمانده وقت سپاه) و ديگري نامه ميرحسين‌موسوي نخست وزير بود. در پي ارسال مطالبي كه اين افراد به حضرت‌امام منتقل كرده بودند، امام به اين نتيجه رسيدند كه نمي‌شود جنگ را ادامه داد و بايد جام زهر را نوشيد.. البته پيش‌بيني مي‌شد كه سرانجام دولتي‌كردن اين قدر هزينه‌ها را بالا مي‌برد كه با توجه به محدوديت منابع دولت، كسري بودجه تورم‌زاست. در نتيجه متأسفانه حمايت از جبهه به ناچار كنار گذاشته مي‌شود. به رغم اهتمامي كه شخص نخست‌وزير در اين امور داشت، متاسفانه همين‌طور هم شد در نامه‌اي كه امام (ره) به نخبگان كشور براي پذيرفتن قطعنامه نوشتند آمده كه آقاي نخست‌وزير آمده‌اند و گفته‌اند كه بودجه دولت زير صفر است و نمي‌تواند حمايت مالي كند. آقاي‌رضايي هم گفته‌اند موشك و تانك و نفربر مي‌خواهيم، در عين حال مي‌جنگيم كه اين يك تعارف است و قطعنامه را پذيرفتند و گفتند جام زهر را سر مي‌كشم ".