زیباکلام در پاسخ به این پرسش که آیا با تایید اصلاحطلبان شاخص میتوان به انتخابات به عنوان یک راهکار موثر نگاه کرد یا خیر گفت: من خود به واسطه اعتراض به نحوه برخورد نظام با اعتراضات آبان ماه و آمار باور نکردنی کشتهها در مدت دو روز، در انتخابات شرکت نمیکنم، اما واقعیت این است که ما به جز صندوق رای وزارت کشور و اصلاح و تغییر از درون گزینه و چاره دیگری نداریم.
او تاکید میکند که مشکل در شورای نگهبان نیست، مشکل اصلاحطلبانی هستند که کوچکترین اعتراضی به این وضعیت نمیکنند و میگوید: متاسفانه ما شاهد بودیم چهار سال تمام فراکسیون امید حتی تلاش نکرد که بگوید مخالف نظارت استصوابی شورای نگهبان است و اولین، اصلیترین و بدیهیترین اصل مردم سالاری این است که مردم بتوانند آزادانه به کسانی که میخواهند رای بدهند و این که شورای نگهبان بگوید از بین هفت نفرِ من انتخابات کنید به هیچ وجه تامین کننده انتخابات آزاد نیست و فرسنگها با آن فاصله دارد.
نتایج نخستین فیلتر انتخابات مجلس آینده اعلام و مشخص شد هیاتهای اجرایی زیر نظر وزارت کشور در همین گام اول چند چهره شاخص اصلاحطلب از جمله آذر منصوری، علی شکوری راد، جواد امام و نمایندگان شاخصی چون علی اکبری و بهرام پارسایی را رد صلاحیت کردند.
این اتفاق در حالی رخ میدهد که بسیاری از چهرههای سیاسی حتی دست به ثبت نام نزدند و همین چهرههای محدود اصلاحطلب نیز با این قصد در انتخابات ثبت نام کردند که بگویند با انتخابات قهر نیستند و از کوچکترین راه اصلاحی دفاع میکنند.
اما چه شد که اصلاحطلبان به چنین تنگنایی رسیدند و با انتخابابهایی تا این حد انگشت شمار مواجه شدند و چطور میتوانند از این تنگنا خارج شوند؟
صادق زیباکلام، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران با تاکید بر این که پاسخ به این سوال دشوار است میگوید: این پرسش بسیار دشوار است، اما متاسفانه اصلاحطلبان مثل دیگر پرسشهای جامعه امروز نخواستند به این پرسش هم خیلی اساسی و جدی بپردازند.
او با اشاره به انفعال فراکسیون امید میافزاید: بعد از حضور فراکسیون امید در مجلس دهم من بارها و بارها درخواست کردم و نامه سرگشاده خطاب به فراکسیون امید نوشتم که شما یک لایحه تحت اصلاح قانون انتخابات به مجلس ببرید و اجازه ندهید با برخورد یا مواضع سیاسی هیئتهای اجرایی یا شورای نگهبان انتخابات آزاد به این روز بیافتد و نتیجه آن بشود مجلسی مثل مجلس نهم و دهم، مجلسی که به جای راس امور در قعر امور است اما متاسفانه چنین اقدامی صورت نگرفت.
زیباکلام البته با اشاره به موانع پیش روی این لایحه میگوید: مشخص است که چنین لایحهای تحت عنوان اصلاح قانون انتخابات بعید بود که حتی در مجلس رای بیاورد و حتی اگر بر فرض محال در مجلس هم رای میآورد حتما با مخالفت شورای نگهبان رو به رو میشد، اما نشان میداد کسانی هستند که میخواهند وضعیت فعلی انتخابات را که هیچ شباهاتی به انتخابات آزاد ندارد را اصلاح کنند.
او تاکید میکند که اگر چنین اقدامی میشد اهرم فشاری شکل میگرفت تا امروز در همین مرحله اول و توسط هیتهای اجرایی اصلاحطلبان را به راحتی کنار نگذارند، اما متاسفانه فراکسیون امید حتی در همین حد هم حاضر نشد تلاش بکند تا حداقل امروز اعتراضی به این شیوه برخورد کرده باشند.
این استاد دانشگاه با اشاره به بیبرنامگی اصلاحطلبان میگوید: با این شرایط متاسفانه باید بگویم نمیدانم واقعا چه کار میشود کرد و چه کاری باید کرد. امروز اصلاحطلبان برای خیلی از مسائل اساسی و مهم هیچ سناریو و دستور العملی ندارند.