یزدفردا

یزدفردا "طنز اجتماعی "گلابدان :رانندگی هم برای خودش یک عالمی دارد. مخصوصا در خیابان های شهر. آدم را می برد به سال های کالسکه نشینی اجداد محترم. همان زمانی که چرخ بدون تایر و تیوپ کالسکه روی سنگفرش های کوچه ها و خیابان می چرخید و مسافر ارجمند را که البته خیلی هم مفتخر بود از نشستن در این وسیله نقلیه تندرو، هر ثانیه یک بار به سمت آسمان پرتاب می کرد. اگر کسی دیسک کمر داشت که دیگر واویلا بود.

از وجود نازنینش فقط یک قطعه نعش به مقصد می رسید. حالا هم با وجود گذشتن سالهای سال از آن سالها و با وجود پیشرفت های مافوق نور بشری و در عصر به هوا رفتن ماهواره امید ساخت وطن، هنوز وضعیت راههای برون شهری و درون شهری، انسان را به یاد آن سالهای دور می اندازد. هر جا که بنگرید، یک وصله ناجور روی تن صدتکه آسفالت خیابان می بینید. با انواع و اقسام مختلف. گرد و مربعی و دراز و برآمده و فرو رفته و غیره. وقتی چرخ ماشین می رود روی این وصله های ناجور، سرنشین بخت برگشته مانند ماهواره امید خودمان به سمت آسمان پرتاب می شود.

تا به مقصد برسد گوشش انگار که بازار مسگرها باشد پر می شود از تلق و تولوق. هر روز هم که می گذرد یک تلق دیگری به تولوق های شهروندان عزیز اضافه می گردد.

حالا که این مسأله مهم و بسیار تخصصی مطرح شد، خوب است ما پیشنهاد کنیم که در دانشگاه ها یک رشته تخصصی راه بیندازند و موضوع وصله های ناجور سطح شهرها و جاده ها را با یک نگاه متخصصانه مورد پژوهش و بررسی و تدریس و تحصیل قرار دهند. اسم رشته را هم بگذارند مهندسی وصله شناسی و وصله پینه سطح شهری. یا مهندسی تلق و تولوق شناسی. یا چیزی در همین مایه ها. به جان خودمان این قضیه، خیلی جدی است. باید با همه مسائل کارشناسانه برخورد کرد. عینهو دولت محترم نهم. بعد هم کلی مایه اصلاح امور شهر می شود. کلی هم شغل های جدید درست می شود. فکرش را بکنید. استاد رشته تلق و تولوق شناسی. دانشجوی رشته وصله شناسی شهری. انجمن مهندسین وصله پینه سطح شهری. و الی آخر. خلاصه ما پیشنهادمان را مطرح کردیم. بقیه اش با نخبگان علمی و آموزشی و مسئولان شهری و شورای شهر است که این پیشنهاد ارزشمند را در راستای حل معضلات تلقی و تولوقی مورد توجه عالمانه خودشان قرار دهند.