یزدفردا

یزدفردا "علی اکبر قیومی:بدون تردید، بزرگترین تکانه ای که معادلات سیاسی حاکم بر جهان جدید را دستخوش تغییراتی اساسی و تحولاتی بنیادین ساخته است انقلاب اسلامی ایران است. این انقلاب، واجد ویژگی های بی نظیری است که در میان تحولات سیاسی و اجتماعی جهان جایگاهی متمایز و ممتاز بدان بخشیده است.

رهبری دینی و الهی، تحول خواهی و نوگرایی بر اساس باورهای دینی، پیوند مردم سالاری و حاکمیت دینی، برخورداری از حمایت های عمیق در تمامی سطوح اجتماعی، طرح شعارهای جهانی و دوری از محدودیت ملی گرایانه، قومی و منطقه ای و … از جمله ویژگی های کم نظیر یا بی نظیر انقلاب اسلامی ایران محسوب می گردد. در باب عظمت و ابعاد انقلاب هرآنچه گفته شود، باز اندک خواهد بود. اما سؤال اساسی آن است که آیا عظمت انقلاب و آرمان های والا و متعالی آن به تنهایی تضمین کننده تحقق اهداف آن خواهد بود؟

آیا با تغییر نظام حاکمیتی کشور تمام اهداف انقلاب محقق گردیده است؟ آیا می توان از اتمام انقلاب و پایان دوران مسوولیت انقلابیون سخن گفت؟ واقعیت آن است که انقلاب اسلامی ایران یکی از جلوه های نبرد همیشگی حق و باطل ستیز و جنود رحمانی و شیطانی است که در طول تاریخ جریان داشته و دارد و به همین دلیل نمی توان از اتمام آن سخن گفت. چرا که لازمه جهان مادی و طبیعت بشری همین گونه تزاحمات و تنازعات است. بر این اساس نهاد انقلاب که همانا رویارویی حق و باطل است تعطیل بردار نخواهد بود اما آیا انقلاب ما همواره مظهر باقی حق خواهد ماند؟ به عبارت دیگر آیا انقلاب ما که بر شالوده هایی الهی و بنیادهایی معنوی و ارزشی استوار است همواره در مسیر حقیقت قرار خواهد داشت؟ پاسخ به این سؤال وظیفه یاران جبهه حق را بسیار دشوار و حساس می سازد.

 مدافعان حقیقت و یاران انقلاب هیچگاه آسوده و بی مسئولیت نخواهند بود و باید متناسب با مرحله از انقلاب عزیز و عظیم اسلامی را نماد حق گویی و آزادخواهی و ارزش محوری نگاه دارند. در مسیر انجام این رسالت تاریخی لازم است محورهای ذیل مورد اهتمام «یاران انقلاب» قرار گیرد.

۱- تکرار و تأکید بر شعارهای اساسی و ارزش های اصیل انقلاب: انقلاب اسلامی ایران واجد شعارهایی راهبردی و الگوهایی اخلاقی است که باید همواره بر آنها تأکید شود و هیچگاه در حاشیه قرار نگیرند. چراکه یک انقلاب تا زمانی زنده است که شعارهای آن زنده باشد. لازم به یادآوری است که زنده بودن یک شعار یا آرمان به معنای برخورد صوری و تکرار ظاهری آن نیست بلکه این الگوها و شعارها باید محور اتحاد، اجتماع و معیار قضاوت درباره افراد و ارزیابی نهادها باشد. شعارهای انقلاب باید صورتی اجرایی و عملی بیابند و اندک اندک در جامعه نهادینه شوند. مجموعه آرمانهای انقلاب اسلامی ایران،در شعار استراتژیک «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» بیشتر و بهتر از هر جای دیگر نمود یافته است. به طوری که می توان این عبارت را شعار محوری شمرد محوری و اساسی انقلاب اسلامی ایران دانست و میزان کامیابی انقلاب را برابر با میزان تحقق این شعار دانست که به صورتی شایسته در قانون اساسی کشور متجلی شده است. از سوی دیگر تعبد،تخلق، مردم داری، ساده زیستی، خدمتگذاری، ایثارگری و… الگوهای عملی است که با انقلاب اسلامی و در سیره بزرگان آن نمود یافت. غرض آنکه از مهترین راهبردهای زنده نگاه داشتن انقلاب، تکرار و تاکید بر شعارهای اسلامی و الگوهای رفتار انقلابی است.

۲- زمان شناسی و حرکت بر مبنای مصالح و مقتضیات زمان: ممکن است انقلابی گری یا انقلابی ماندن در خیال خام گروهی به نوعی دگماتیسم و قالب گرایی تفسیر و تاویل شود. این گروه صورت گرا، تمام انقلاب را محدود به برخی اشکال و سیاست ها می پندارند و هر نوع تغییر حتی در نوع و نحوه لباس پوشیدن، سخن گفتن و… را بازگشت از مبانی وعدول از اصول انقلاب می پندارند. برخلاف این نظریه قشری، تعالی وتداوم انقلاب عمیقاً به زمان شناسی و تغییر سیاست ها و تاکتیک ها در عین حفظ اصول بنیادین نیاز دارد. انقلاب اسلامی بیش از آنکه یک شکل یا قالب باشد یک فکر و محتوا است. تعمیق و ترویج این تفکر در مقاطعی به تغییر در سیاست ها و تجدید نظر در اشکال و قالب ها نیازمند است. البته چنانچه اشاره شد اصول راهبردی انقلاب هیچگاه قابل تغییر نیست و تغییر در اصول، تحریف انقلاب از مسیر اصلی خویش محسوب می شود. یاران انقلاب و آنان که آرمان ها و ارزش ها آن دل بسته اند باید عمیقاً زمان شناس باشند و متناسب با شرایط هر دوره کشتی انقلاب را هدایت کنند. چه اینکه عدم تطبیق با مصالح و مقتضیات زمان، انزوای نظام، از دست رفتن تعاریف و کارکردها و مرگ انقلاب را در پی خواهد داشت.

۳- ضرورت آسیب شناسی انقلاب نباید پنداشت که هیچ آسیبی متوجه انقلاب نیست و این جریان اجتماعی از هر نوع اشتباه و انحراف مصون و محفوظ است. یا آنکه نیروهای غیبی همواره آن را در مسیر اصلی خویش نگاه خواهد داشت. به فرموده قرآن، نصرت الهی شامل افراد و اجتماعاتی خواهد بود که یاریگر خدا باشند و این یاریگری دو سویه خواهد بود و به تعبیر فلسفی اراده باری در طول اراده انسان و نه در عرض آن. باری، انقلاب به عنوان یک حرکت انسانی و اجتماعی که در مسیر نهادینه ساختن ساختارها و ارزش هایی خاص در جامعه حرکت می کند، قطعاً با آسیب هایی درونی و بیرونی مواجه خواهد بود که رمز پیروزی انقلاب، عبور توأم با موفقیت از این موانع و آسیب هاست. چنانچه اشاره شد برخی از این تهدیدها از بیرون از حوزه انقلاب متوجه آن هستند که ممکن است ماهیتی سخت (نظیر جنگ تحمیلی یا جنگ های جاسوسی و اطلاعاتی) و یا نرم (نظیر تهاجم فرهنگی و طراحی اشکال گوناگون انقلاب های مخملی) داشته باشد. اما آنچه در سایه انواع و اقسام تهدیدات بیرونی (که همواره متوجه انقلاب اسلامی ایران بوده و هست) کمتر مورد توجه قرار گرفته است، آسیب های داخلی است.

انحصارگرایی، دگماتیسم و جزم اندیشی، شعارزدگی، بازگشت از مبانی و تجدید نظر در ارزش ها و اصول، شکل گرایی، تخریب و تحقیر یاران انقلاب، گروه¬گرایی های افراطی و … از جمله آسیب های اساسی درونی متوجه انقلاب است. حاصل سخن آنکه زنده نگه داشتن انقلاب، نیازمند اصرار بر اصول در عین زمان شناسی و آسیب شناسی انقلاب است. لازم است مجموعه روند انقلاب همواره با شعار محوری آن که همانا «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» است سنجیده شود تا به خواست و یاری خداوند انقلاب بزرگ اسلامی ایران همواره در مسیر اصلی به عنوان پرچمدار عدالت و فضیلت در جهان باقی بماند. انشاءالله

 http://www.abarkoohnews.com/fa/wp/?p=1637

یزدفردا