یزدفردا

تیک … تیک … تیک …

برای نشان دادن آنچه خوزه سنوویلا در دانشگاه Basque Country بیلبائو اسپانیا و تیم او ادعا کرده اند به این توجه کنید؛ زمانی که یک آمبولانس در حالی که آژیر آن روشن است و از کنار شما در خیابان عبور می کند، همانطور که از شما دور می شود، صدای آن هم کمتر می شود که در فیزیک به آن اثر دوپلر می گویند. دلیل این اتفاق این است،  همانطور که آمبولانس از شما دورتر می شود امواج صوتی هم امتداد پیدا می کنند، به این معنی که آنها با سرعت کمتری به شما می رسند (با یک فرکانس پایین تر).

اما اگر زمانی که آمبولانس عبور می کند، قوانین فیزیک تغییر کنند، و به جای سرعت عبور که باعث کاهش شدت فرکانس می شود، گذشت زمان عامل آن باشد چه؟ اگر زمان کند شود، امواج صوتی نیز در  فرکانس های پایین تری به شما می رسند. این اساسا همان چیزی است که تیم سنوویلا می گویند. ما می دانیم که جهان با شتاب فراوان در حال انبساط است زیرا کهکشان هایی که خیلی دورتر از ما هستند، نور انها بیشتر متمایل به قرمز می شوند (نور نمونه ایی از اثر دوپلر مانند آنچه در مثال آمبولانس بود می باشد)، به این معنی که هرچه کهکشان ها به ما نزدیکتر باشند آنها سریع تر حرکت می کنند. اما اگر زمان کند حرکت کند، نور با فرکانس پایین به ما می رسد. ما تغییر رنگ قرمز را می بینیم، که این امر این به دلیل متفاوتی می باشد.

این نظریه تا حدودی عجیب به نظر می رسد، اما برخی از ابهامات را رفع می کند. برای انبساط سریع جهان باید دلیلی وجود داشته باشد، این جایی است که به اصطلاح “انرژی تاریک” وارد عمل می شود. این نیروی اسرار آمیز ۶۸ درصد جهان را تشکیل می دهد، اما ما هرگز آن را مشاهده نکرده ایم. در صورتی که اگر سرعت زمان کاهش یابد، به چیزی با عنوان انرژی تاریک نیازی نخواهد بود.

آهسته و به تدریج

اما این نظریه می تواند عجیب تر شود. به این دلیل که؛ بر مبنای اصلی در نظریه “ریسمان” که می گوید جهان ما بر روی سطح یک پوسته واقع شده- یک “غشا“. که خودش هم در داخل یک فضا با ابعاد بالاتر به نام “bulk” قرار دارد. تمام غشاها می توانند ابعاد مختلفی داشته باشند؛ کارهایی که ما در این مکان انجام می دهیم دارای سه بعد فضایی و یک بعد زمانی می باشند، اما در غشاهای دیگر ممکن است هیچ بعد یا ابعاد چندگانه زمان وجود نداشته باشد. ابعاد در این غشاها حتی می توانند به صورت های مختلف چرخش داشته باشند: فضا می تواند به زمان تبدیل شود، و برعکس. این همان چرخه ایی است که محققان فکر می کنند در ابعاد زمان ما ممکن است اتفاق بیفتد: و آن را به آرامی تبدیل به یک بعد از فضا کند. اگر این حاصل شود، جهان ما در زمان منجمد (بی حرکت) خواهد شد و در فضای چهار بعدی قرار خواهد گرفت (یعنی بعد زمانی از بین می رود).

و ما این را با کند شدن تدریجی زمان تجربه می کنیم – خیلی تدریجی، در واقع این برای میلیاردها سال یا بیشتر می باشد. سنوویلا در مصاحبه ایی با هفته نامه نیو ساینتیست (New Scientist) می گوید: “محاسبات ما نشان می دهد که انبساط جهان با شتاب در حال انجام است. مشاهده هر انرژی تاریک  می تواند شواهدی باشند مبنی بر اینکه غشای جهان ما دارد تغییر می کند و در آن زمان که اشاره کردیم ناپدید می شود.”

اما اگر به نظر شما این می تواند یک زنگ خطر باشد، نگران نباشید: این تا میلیاردها سال اتفاق نخواهد افتاد. زندگی بسیار طولانی تر از آنچه شمال فکر می کنید می تواند باشد.