یزدفردا

ژیمناستیک ریتمیک یک ورزش تک نفره یا گروهی (دو نفره یا بیشتر) است که توسط توپ، حلقه و یا ربان و طناب‌های مخصوص ژیمناستیک انجام می‌شود. این ورزش تلفیقی از ژیمناستیک، رقص و رقص‌های باله است که حرکاتی منظم و ریتمیک حاصل آن است. ......... در سالهای ۱۸۰۰، ژیمناستیک ریتمیک به شکل ژیمناستیک گروهی وجود داشته‌است و می‌توان در آن نشانه‌هایی از طراحی رقص ابتدایی را پیدا کرد. پیشرفت این ورزش تا سالهای ۱۹۳۰ که در اولین دوره مسابقات ورزش تجربی در اروپای شرقی معرفی شد، بسیار کند بود. زمانی که کمیته بین‌المللی المپیک به این ورزش علاقه‌مند شد، مدتها بود که حرکات پیچیده زمینی ژیمناستیک ریتمیک، توجه و علاقه تعداد زیادی از ژیمناست‌های زن را جلب کرده بود. در سال ۱۹۶۱ این ورزش توسط کمیته جهانی المپیک به عنوان یک رشته رسمی پذیرفته شد و دو سال بعد در سال ۱۹۶۳، مسئولان ورزش بوداپست یک برنامه مسابقه جهانی برای این رشته برگزار کردند. لودمیلا ساوینکووا از شوروی اولین قهرمان جهان در این رشته‌است. این مسابقات در سری اول تنها شامل ۲۸ شرکت کننده از ده کشور اروپایی بود. این ارقام به سرعت افزایش پیدا کرد و این رشته در تمام جهان علاقه‌مندان فراوانی پیدا کرد. اولین حضور ورزشکاران ژیمناستیک ریتمیک در مسابقات المپیک در سال ۱۹۸۴ بود و به سرعت توجه عموم را به خود جلب نمود و تماشاگران و دست اندرکاران به سرعت به امکانات آن پی بردند. این رشته که با کمک وسایل خاص انجام می‌شد یک رشته ورزشی مختص بانوان بود. دختران جوان و زنان در هر سنی می‌توانستند به این ورزش بپردازند و آن را به صورت تفریحی یا حرفه‌ای دنبال کنند.