یزدفردا :پیرو انتشار دو مقاله قبلی با عناوین امنيت اخلاقي از نگاه نبوي و امنیت اخلاقی از نگاه امام هادی(ع) ، از حجت الاسلام مهدي احمدي اینک امنیت اخلاقی در عصر مهدوی را که جدید ترین مقاله این نویسنده می باشد منتشر می کنیم .
مختصری از بیوگرافی نویسنده :از اهالي توابع شهرستان طبس ودر قم مشغول تحصيل مي باشد
سابقه پنج ساله كار پژوهشي. دو كتاب درباره شيخ محمد عبده و شيخ محمدجواد مغنيه و حدود 30 مقاله نتيجه فعاليتهاي پژوهشي اش مي باشدوآشنائي وي با دنياي مجازي از ديگر ويژگي هاي وي مي باشد قبلا مقاله امنیت اخلاقی از نگاه نبوی را در يزدفردا از اين نويسنده منتشر نموديم و وبلاك ذخيره خدا يادگار ديگري است از اين پژوهشگر جوان يزدي
امنیت اخلاقی در عصر مهدوی
یزدفردا -حجت الاسلام مهدي احمدي :در مجله اشپیگل، تحت عنوان «آلمانیها، ملتی بدون اخلاق» آمده است: « در پایان هزاره[1]، جامعه گرفتار بحران عمیق اخلاقی است. اتفاق نظر در اینکه خیر و شر چیست، در حال زوال است؛ و این امر در سیاست، رفاه اجتماعی تقریباً نقشی ندارد و در اقتصاد، منفعت شخصی عامل اصلی است».
«از بین رفتن تصور عمومی درباره مسائل شرمآور و اخلاقی، در جُنگها و شوهای تلویزیونی که در برنامههای عصر شبکههای تلویزیونی ـ پخش میشوند ـ قابل ملاحظه است... این گونه شوها از این تخیل زندهاند که بهتر است به جای اینکه نامشهور باقی بمانم، با عیب و نقص خود مشهور شوم. بهتر است یک خوک (آدم رذل) مشهور باشم تا انسانی اخلاقی، اما صفر یعنی نامشهور».
هیچ کدام از مکاتب فلسفه اخلاقی غرب، مانند: مکتب هگل، کانت، فروید و غیره، «فلسفه اخلاق غرب» را تأمین نکردهاند. به علاوه، هیچ کدام از این مکتبها، نظام اخلاقی خاص خود را ارائه ندادهاند، بلکه به بیان دیدگاههای فلسفی خود در بعد اخلاق بسنده نمودهاند. «نقطه مشترک بین همه این دیدگاهها، این است که رفتار انسانی را به شرطی «اخلاقی» میدانند که خود انسان، هدف و قانونِ اَعمال خویش را تعیین کند و خیر را مدّ نظر داشته باشد».
در غرب، نظام و ارزشهای اخلاقی ثابتی مطرح نیست، بلکه خیر و شر، تابع نظر و رأی اکثریت مردم و به مرور زمان، قابل تغییر است. آموزش مسائل جنسی به دانشآموزان، رواج دارد و آنان از چهارده سالگی با روابط و مسائل جنسی آشنا میشوند. این درس منوط به موافقت والدین نیست، بلکه به صورت اجباری برای همه دانشآموزان[2] تدریس میشود.
از طرف دیگر، مفاهیم اخلاقی مانند: «حیا»، «عفت»، «غیرت» و «تقوا» دیگر دارای ارزش مثبت اخلاقی نیستند و برای بسیاری از مفاهیم مانند: «ناموس» و «غیرت» در زبانهای غربی مثل زبان آلمانی، معادلی وجود ندارد.
یکی از معضلات اجتماعی جوامع غربی، رواج پُرْنوگرافی[3] و اشتغال گروه کثیری به این کار است. امروزه بازار این گونه تولیدات در غرب از رونق فراوانی برخوردار است و در حال حاضر به عنوان یکی از شاخههای اقتصادی پر درآمدِ کشورهای غربی مطرح است و افرادی که در پخش پرنوگرافی به طور مستقیم اشتغال دارند، حدود ده هزار نفرند. تخمین زده میشود اگر پرنوگرافی در آلمان ممنوع گردد، حدوداً نود درصد کلّ ویدئوکلوپهای این کشور، تعطیل خواهند شد. درآمد مالیاتی دولت از این امر، به بیش از 350 میلیون مارک تخمین زده میشود. رسانههای گروهی غرب، با پخش این فیلمها و تصاویر مبتذل، دیدگاه خاصی را به اذهان کودکان و نوجوانان القا میکنند و با این تلقینها، عملاً جلو رشد آزادانه آنان را میگیرند.
یکی از معضلات ناشی از ترویج پرنوگرافی شیوع پدیده تجاوز به زنان است، اگرچه بعضی افراد تصور میکنند که هرچه در بعد جنسی، آزادی بیشتری حاکم باشد، کنجکاوی و رغبت انسان به این مسائل کمتر میشود، اما تحقیقات انجام شده در غرب، خلاف آن را نشان میدهد. پژوهشی از دانشگاه پتسدام آلمان (Universitaet Potsdam) نشان داد که از 250 پسری که مورد سؤال قرار گرفتهاند، 32 درصد اقرار کردند که به طور هدفدار، از مشروبات الکلی و یا مواد مخدر یا مست کننده استفاده کردهاند تا به اهداف جنسی خود برسند.
از جمله دیگر معضلات دامنگیر غرب ـ که خود ناشی از رواج پرنوگرافی است ـ افزایش آمار طلاق نسبت به ازدواج است. به عنوان نمونه، آمار رسمی اتریش نشان میدهد که بین سالهای 1970 تا 2001م. تعداد طلاقها در این کشور از نرخ ده هزار مورد به 20582 طلاق در سال افزایش یافته است. بر این اساس، در اتریش حدود 60% کلیه ازدواجها به طلاق کشیده میشود.
شلوگل ـ وزیر کشور اتریش ـ در سخنرانی خود در جلسه افتتاحیه «گردهمایی دو روزه پلیس بینالملل» که در همین زمینه در وین افتتاح کرد، ارقام نگران کنندهای را ذکر میکند و میگوید:
«سالانه تا دویست هزار زن، از کشورهای اروپای شرقی به اروپای غربی برده میشوند. به اکثر این افراد وعده آینده درخشان به عنوان مُدِل داده میشود؛ ولی وقتی به کشورهای غربی رسیدند، استثمار و به فحشا واداشته میشوند. اتریش به لحاظ موقعیت جغرافیایی خود، یکی از محورهای تجارت زنان، از اروپای شرقی است...».
ممکن است کسی گمان کند که بالاخره سهمی از سود این تجارت به آن زنان بیچاره میرسد؛ در صورتی که از محتوای پژوهشها چنین برمیآید که این درآمد ناچیز هم از آنها پسگرفته میشود و به بسیاری از آنان مواد مخدر تزریق میشود تا ساکت بمانند. [4]
سال گذشته در یکی از مناطق ساحلی شلوغ بلژیک در شهرک «بردنه» در منطقه هلندی زبان این کشور زن و مردی رابطه نامشروع برقرار کردند و هر چند در دادگاه به جرم گستاخی اجتماعی و قانون شکنی محکوم شدند، ولی قاضی با استفاده از اختیارات قانونی خود آنان را بخشید.[5]
به راستی، دلیل آمار و حوادث ذکر شده، چیست؟ اگر «مکاتب غربی» میتوانستند «امنیت اخلاقی» را تأمین کنند، این گونه آمار و حوادث را شاهد نبودیم.[6] آنچه میتواند جامعه را امنیت اخلاقی بخشد، عمل به احکام نورانی اسلام است که با فطرت بشریت هماهنگ است.
آماری که گذشت، نشانۀ «جاهلیت مدرن» است که قبل از ظهور، رخ داده و اینک آن را میبینیم.
امنیت اخلاقی در آستانه ظهور
از احادیث استفاده میشود که حضرت مهدی (عج) مثل پیامبر بزرگوار اسلام(ص) در برابر جاهلیت قرار میگیرد که همین «جاهلیت مدرن» است. اکنون بر اساس روایات، وضعیت امنیت اخلاقی جامعه را در آستانه ظهور به تصویر میکشیم. البته ناگفته نماند تصویری که پیش رو دارید، مربوط به همه جهان نیست؛ چون اگر همه جهان به این وضعیت مبتلا شوند، حضرت یار و یاوری برای قیام نخواهد داشت و اصولاً شرایط آماده نخواهد شد. طبیعتاً یک الگوی مناسب از «جامعه مهدوی» باید به مردم دنیا نشان داده شود تا زمینه ظهور فراهم باشد.
پوشش نامناسب
همیشه گناهان بزرگ یکباره از انسان سرنمیزند بلکه شیطان آرام آرام و مرحله به مرحله نقشههای تباهگرانه خود را اجرا میکند. نوع پوشش، یکی از آن موارد است. شاید برخی از جوانان به این نکته توجه نداشته باشند که نوع پوشش آنها ، تأثیر فراوانی بر جنس مخالف دارد. اهل بیت(ع) وضعیت پوشش در آستانه ظهور را این چنین معرفی کردهاند: مردان خود را با طلا میآرایند و لباسهای ابریشمی میپوشند[7] زنها لباس مردانه میپوشند و پوشش حیا از آنها گرفته میشود [8] و با لباسهای مردانه جلوهگری میکنند[9] و مردان و زنان همانند میگردند.[10] لباسهایی در جامعه عرضه میشود که وقتی زنان آن را میپوشند، در عین پوشش، برهنهاند. و اراذل و اوباش بر مردم شریف و آزاده برتری مییابند.[11] زنان زینتهای خود را آشکار میسازند، از دین بیرون میروند، به فتنهها میگرایند، به سوی شهوتها و لذتها میشتابند، محرمات الهی را حلال میشمارند و سرانجام در جهنم جاویداناند.[12]
نکات قابل توجه این است که در اسلام «پوشش» برای حفظ حیا است. برخی گمان میکنند همین که زن بدن خود را پوشانید، کفایت میکند و به همین دلیل، از هدف اصلی «حجاب» دور میشوند، در حالی که حجاب، مقدمه عفت است. پوششی که نتواند عفت زن را تأمین کند و حیای او را نشان دهد، نظر اسلام را تأمین نکرده است. روایات بالا نیز اشاره به همین مطلب داشتند که: زنها، لباس مردانه میپوشند و پوشش حیا از آنها گرفته میشود.
آری، وقتی که حیا و عفت از جامعه زدوده شد، طبیعی است که اراذل و اوباش بر مردم شریف برتری یابند و وقتی که افراد جامعه به سمت و سوی شهوترانی کشیده شوند، محرمات الهی را حلال میشمارند و در چنین جامعهای است که امام صادق(ع) فرمود: «اذا رأیت النساء یبذلن انفسهن لأهل الکفر؛[13] زنان را میبینی که خودشان را به اهل کفر، نثار میکنند». لذا ما بیم آن داریم که وارد شدن بانوان مسلمان به مسابقات ورزشی دنیای کفر، سرانجام شومی این چنین داشته باشد.
فساد و فسق علنی
گناه و مخالفت با دستورهای الهی، بد است؛ چه مخفیانه باشد و چه علنی. اما گناه کوچکی که علنی انجام شوند، از برخی گناهانی که بزرگترند و در نهان انجام میشنود، بدتر است. شکستن حرمت دستورها و اوامر الهی و بی اعتنایی به فرموده پیامبر و اهل بیت(ع) خطر بزرگی است که باعث بیتفاوتی مردم جامعه به احکام اسلامی میشود و خود، زمینه انجام گناهان بزرگتر را فراهم میآورد و باعث میشود که به مرور زمان مردم گناهان علنی انجام شده را گناه تلقی نکنند و کسی نیز جرئت اعتراض پیدا نکند.
اهل بیت نور، از جمله امام علی(ع) در این باره میفرمایند: «تظهر الملاهی و یمرّ بها فلا یجتریء أحد علی منعها؛[14] آلات لهو و لعب در رهگذر مردم آشکارا میگردد و مردم از آنها عبور میکنند و کسی جرئت نمیکند که از آن جلوگیری کند».
پیامبر اکرم(ص) میفرماید: «و یتجاهر الناس بالمنکرات ... فینفق المال للغناء؛[15] مردم در آن زمان، به طور آشکار منکرات را انجام میدهند ... و مال و ثروت را در راه غنا و آوازخوانیها مصرف میکنند».
امام علی(ع) نیز ضمن توصیف آن دوره، بیان میدارد که جوانان خوانندگی آمیخته با غنا و نوازندگی و شرب خمر را کاری بجا و حلال میدانند.[16] امام صادق(ع) اوضاع را همین گونه میبیند و میفرماید: «و الخمور تشرب علانیة و یجتمع علیها من لا یخاف الله و یدعی الیها؛[17] و مشروبات الکلی به صورت علنی مصرف میشود و کسانی که از خدا نمیترسند، به دور هم جمع میشوند و شراب مینوشند و به آن دعوت میکنند».
رسول گرامی اسلام نیز از توجیه عمل خلاف خبر میدهد و میفرماید: «لیشربنَّ الخمر أناس من أمتی یسمونها بغیر اسمها و یضرب علی رؤوسهم بالمعازف؛[18] جمعی از امت من مسکرات را مینوشند، اما آنها را به اسمهای دیگر نام میبرند و بر بالای سر آنها ساز و آواز و نوازندگی نواخته میشود».
امام صادق(ع) همچنین از خوردن شراب به بهانه اینکه خواص دارویی دارد، خبر میدهد: «و رأیت الخمر یتداوی بها و توصف للمریض و یستشفی بها؛[19] خمر، جنبه دارویی پیدا میکند، برای بیماران توصیه میشود و بیماران به قصد درمان و بهبودی میخورند».
بدیهی است در جامعهای که از یک سو، جوانانش موسیقیهای شیطانی را میپسندند و شراب میخورند[20] و از سویی دیگر، گناهان خود را علنی کرده و از قبح آن کاستهاند و برای جلوگیری از اعتراضهای احتمالی، انواع توجیه و دروغ را نیز به کار بردهاند، «امر به معروف و نهی از منکر» جایگاه والایی نخواهد داشت. پیامبر اکرم(ص) فرمود: «اذا کثر الجور والفساد و ظهر المنکر و أمرت أمتی به و نهی عن المعروف و ینکرون الأمر بالمعروف و النهی عن المنکر؛[21] زمانی خواهد آمد که جور و فساد فزونی یابد و گناهان و زشتیها علنی شود و برخی از امت من به آن منکرات، امر و از معروف، نهی و امر به معروف و نهی از منکر را انکار کنند» و به تعبیر امام علی(ع): «یصبح الآمر بالمعروف ذلیلاً و الفاسق فیما لا یحب الله محموداً؛[22] آمران به معروف در بین مردم، ذلیل و خوار خواهند بود و فاسقان و گمراهان مورد ستایش و احترام».
با نگاهی به روایات مربوط به پیش از ظهور، درمییابیم که مهمترین دلایل گسترش این گونه مفاسد، سه چیز معرفی شده است:
1. ترک امر به معروف و نهی از منکر و معرفی منکر به جای معروف و معروف به جای منکر؛[23]
2. اجرا نشدن حدود شرعی در گناهان جنسی که خود باعث متزلزل شدن نظام خانواده و ازدیاد طلاق میشود؛[24]
3. بیتوجهی به روزی حلال، درآمدهای نامشروع و توجه بیش از اندازه به شکمپرستی[25].
بی غیرتی
اگر جامعهای از دستورهای فطری و اسلامی و یاد خدا فاصله گرفت و نماز را تباه ساخت و قدم در جاده شهوترانی گذاشت و از هوای نفس تبعیت کرد[26] ، درد بی غیرتی و بی تفاوتی آن جامعه را به سمت قهقرا پیش خواهد برد. آنچه در ادامه میآید، عمدتاً وضعیت کنونی «دنیای غرب» را نشان میدهد:
1. از بین رفتن کانون خانواده به معنای واقعی آن را، در کلام معصومان: این چنین مییابیم. پیامبر میفرماید: « ... و اذا رأیت المرأة تصانع زوجها علی نکاح الرجال و رأیت خیر بیت یساعد النساء علی فسقهنّ؛[27] ... هنگامی که ببینی زن از همسرش مطلع است که او با همجنس خود رابطه دارد و به روی او نمیآورد و میبینی که در بهترین خانهها زن تشویق میشود که فسق و فجور کند».
علی(ع) میفرماید: «و یری الرجل من زوجته القبیح فلا ینهاها و لا یردها عنه و یأخذ ما تآتی به من کدّ فرجها و من مفسد خدرها حتی لو نکحت طولاً و عرضاً لم تهمه و لا یسمع ما قیل فیها من الکلام الردیء فذاک هو الدیّوث».[28] مرد از همسرش انحرافات جنسی را میبیند و اعتراض نمیکند. آنچه را که زنش از طریق خودفروشی به دست آورده، میگیرد و میخورد و اگر انحراف سراسر وجودش را فرا گیرد، اعتراض نمیکند. به آنچه انجام میگیرد و در حقش گفته میشود، گوش نمیدهد پس این مرد، دیّوث و بیغیرت است».
مردمی که خدا را به کلی از یاد ببرند و راه صحیح ارضای غریزه جنسی را که خداوند مشخص کرده، در پیش نگیرند، گرفتار موارد زیر خواهند شد: مردان با مردان، و زنان با زنان ارتباط نامشروع خواهند داشت [29] و رسماً همجنس بازان با یکدیگر ازدواج خواهند کرد.[30] ازدواج با محارم رخ خواهد داد و آن را کافی خواهند دانست[31] و به فرموده پیامبر اسلام(ص) «... و رأیت الناس یتسافدون کما تتسافد البهائم، لا ینکر أحد منکراً تخوّفاً من الناس.[32] ... برخی از مردم را میبینی که همانند چهارپایان به طور علنی روابط جنسی برقرار میکنند و کسی از ترس مردم نمیتواند آن را تقبیح کند».
پس از ظهور
آنچه گذشت، تصویری سیاه و هولناک از «جامعه در آستانه ظهور» از بعد اخلاق جنسی است. که هم اکنون کم و بیش، این وضع را مشاهده میکنیم. اما به راستی، جامعه عصر ظهور از نظر امنیت اخلاقی چگونه خواهد بود؟
امام علی(ع) میفرماید: «در عصر پس از ظهور، زن با همه زیب و زیور خود از عراق تا شام میرود و چیزی او را نمیترساند».[33] امام در حدیث دیگری میفرماید: «تأمن السبل حتی تمشی المرأة بین العراق و الشام لا تضع قرنیها الا علی النّبات و علی رأیها زینتها لا یهیجها سبع و لا تخافه؛[34] راهها امن شود؛ به طوری که زن از عراق تا شام برود و پای خود را جز روی گیاه نگذارد، جواهراتش را بر سرش بگذارد و از درنده و درنده خویی هراس نداشته باشد».
امام صادق(ع) نیز امنیت زنان را این گونه به تصویر میکشد: «....یطفیء الله به الفتنة الصمّاء و تأمن الأرض، حتی أنّ المرأة لتحج فی خمس نسوة ما منهن رجل، لا یتّقین الا الله؛[35] ... خداوند به وسیله او (امام مهدی(ع)) فتنههای جانکاه را آرام و ساکن میسازد، زمین امن گردد، یک زن در میان پنج زن بدون اینکه مردی آنها را همراهی کند، به حج میروند و جز خدا از کسی باکی ندارند».
مقابله با ناامنی اخلاقی
امام عصر(عج) چگونه این معضلات بزرگ فرهنگی را حل میکند؟ بدون تردید او برنامهای جامع و همه جانبه برای ایجاد امنیت کامل اخلاقی خواهد داشت و در هنگام ظهور اجرا خواهد کرد. آنچه در پی میآید، گوشهای از این برنامه است که از میان روایات استخراج شده است.
1. احیای کتاب و سنت
امام عصر(عج) مردم خسته از شرارتها و ظلم و تباهیها و تشنه کلام حق را به سه اصل توحید و نبوت و ولایت دعوت میکند. امام باقر(ع) فرمود: «یدعو الناس الی کتاب الله و سنة نبیه و الولایة لعلی بن ابی طالب و البراءة من عدوه؛[36] او مردم را به سوی کتاب خدا، سنت پیامبر و ولایت علی بن ابی طالب و بیزاری از دشمنان حضرت دعوت میکند».
این دعوت که با عمل نیز همراه است، به قدری تأثیرگذار است که امام علی(ع) فرمود: «حتی لا یبقی قریة الا نودی فیها بشهادة ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول الله بکرة و عشیاً؛[37] دیگر در روی زمین هیچ نقطهای نمیماند، جز اینکه هر صبح و شام در آن به یکتایی خدا و رسالت پیامبر(ص) ندا داده میشود».
و امام صادق(ع) نیز در عصر ظهور هر نوع شرک و کفر را رد میکند: «الملک لله الیوم و قبل الیوم و بعد الیوم و لکن اذا قام القائم لم یعبد الا الله عزوجل؛[38] سلطنت امروز، دیروز و فردا نیز از آن خداست، لکن هنگامی که قائم ما قیام کند، جز خدای تبارک و تعالی پرستیده نمیشود».
2. عمل به روش پیامبر(ص)
امام صادق(ع) ضمن تشبیه دقیق عصر امام زمان(عج) که «جاهلیت نو» بر آن حاکم است، با عصر پیامبر اکرم(ص) که گرفتار جاهلیت بود، پیرامون عملکرد امام زمان(عج) نیز میفرماید: «... یصنع کما صنع رسول الله یهدم ما کان قبله کما هدم رسول الله امر الجاهلیة و یستأنف الاسلام جدیداً بعد ان یهدم ما کان قبله؛[39] او همان کاری را میکند که پیامبر خدا کرد. تمام فرهنگ و مناسبات جاهلی را بر هم میریزد و اسلام ناب را دوباره به مردم عرضه میکند». و باز امام ششم(ع) میفرماید: «ابطل رسول الله ما کان فی الجاهلیة و استقبل الناس بالعدل و کذلک القائم؛[40] پیامبر اکرم نشانههای جاهلیت را از بین برد و با عدالت میان مردم رفتار نمود. قائم نیز چنین خواهد کرد».
3. گسترش معرفت و اخلاق
امام باقر(ع) در توصیف رشد عقلی و تربیتی در عصر مهدوی میفرماید: «اذا قام قائمنا وضع یده علی رؤوس العباد فجمع بن عقولهم و اکمل به اخلاقهم؛[41] وقتی قائم ما قیام کند، دستی به سر بندگان خدا میکشد و عقل آنها را جمع و اخلاقشان را به کمال خواهد رساند». و طبق فرمایش پیامبر اسلام(ص): «و تعکف الناس علی الطاعة و الخشوع و الدیانة؛[42] همه مردم به اطاعت و عبادت خداوند گراییده، در اجرای احکام دیانت میکوشند». و در نتیجه بنابر سخن امام صادق(ع): «و یذهب الزنا و شرب الخمر و یذهب الربا و یقبل الناس علی العبادات و تؤدّی الأمانات و یهلک الأشرار و تبقی الأخیار؛[43] روابط نامشروع ،مشروبات الکلی و رباخواری از بین میرود، مردم به عبادت و اطاعت روی میآورند، امانتها را به خوبی رعایت میکنند. اشرار و اوباش نابود میشوند و افراد صالح باقی میمانند».
وقتی در رأس همۀ جوامع عالم، انسان کامل و معصومی باشد که بتواند رفتار عاقلانه را به مردم بیاموزد، طبیعتاً مردم به سراغ عبادت خداوند خواهند رفت و فسادهای اخلاقی رخت برخواهد بست. اگر هم عدهای مزاحمت ایجاد کنند و مانع تعقل مردم شوند و امنیت اخلاقی را برنتابند، از گردونه هستی حذف خواهند شد.
4. نهضت علمی
بدیهی است که علت برخی کجرویها، ناآگاهی و جهل است. امام عصر(عج) در عصر حضور پربرکتش علم و دانایی مردم را افزایش خواهد داد. پیامبر اسلام(ص) در حدیثی ضمن توصیف قیام امام(عج) فرمود: «سراسر عالم را از علم و دانایی بهرهمند میسازد، پس از آنکه به جهل و نادانی گرفتار آمده باشد».[44] قطعاً امام عصر(عج) از ابزارهای پیشرفته نیز که در زمان حکومتش رشد چشمگیری هم خواهد کرد، برای گسترش دانایی بهره خواهد گرفت. امام باقر(ع) فرمود: «در زمان امام مهدی به شما حکمت داده میشود؛ تا آنجا که زن در درون خانهاش مطابق با کتاب خدا و سنت پیامبر قضاوت میکند».[45]
5. برخورد با متخلفان
در هر جامعهای عدهای هستند که ناآگاهانه خلافی را مرتکب میشوند که با امر به معروف و نهی از منکر متنبه میشوند، اما برای تعدادی جز اجرای حدود و برخورد سختگیرانهتر جوابگو نیست. امام باقر(ع) در وصف حضرت مهدی و یارانش فرمود: «... یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر».[46] امام جواد(ع) نیز به نقل از رسول خدا(ص) در وصف حضرت قائم(ع) میفرماید: «او حدود را اقامه خواهد کرد».[47]
امام زمان(عج) که مظهر رحمت خدای سبحان است ، برای حفظ «امنیت جامعه» با برخی برخورد سختگیرانه تر دارد. امام علی(ع) فرمود: «الا ان فی قائمنا أهل البیت کفایة للمستبصرین و عبرة للمعتبرین و محنة للمتکبرین لقوله تعالی: )و انذر الناس یوم یأتیهم العذاب([48] هو ظهور قائمنا المغیب لأنه عذاب علی الکافرین و شفاء و رحمة للمؤمنین؛[49] آگاه باشید که قائم ما اهل بیت برای آنان که طالب هدایت باشند، بس است و برای آنها که بخواهند عبرت بگیرند، عبرت است و برای آنان که کبر و نخوت ورزند، عذابی جانکاه است؛ چنان که خدای تبارک و تعالی میفرماید: «مردم را از روزی که عذاب خدا فرا میرسد، بترسان« و آن، روز ظهور قائم ما از پشت پرده غیبت است که برای کافران، عذابی جانکاه و برای مؤمنان، نجات و رحمت است.
6. معرفی جایگاه امامت
از آنجا که امام معصوم، حجت خدا در زمین است و همه برکات به خاطر او به مردم میرسد و او امان مردم است، توجه به جایگاه امام و درک و فهم آن ،نقش مهمی در اطاعت پذیری از امام معصوم دارد. در همین زمینه حضرت مهدی(عج) فرمود: «أنا خاتم الأوصیاء و بی یدفع الله البلاء عن أهلی و شیعتی؛[50] من آخرین وصی پیامبر هستم و خداوند به خاطر من، بلا را از اهلم و شیعیانم برطرف میکند».
مردم عصر ظهور، این حقیقت را به خوبی درک میکنند و به همین جهت به او عشق میورزند. امام صادق(ع) فرمود: «المهدی محبوب فی الخلائق، یطفیء الله به الفتنة الصمّاء؛[51] حضرت مهدی(عج) محبوب مردم است و خداوند به خاطر او فتنههای جانکاه را خاموش میسازد».
پینوشتها
[1] . منظور، قرن بيستم است.
[2] . در سنین مختلف این کار به صورتهای متفاوت آموزش داده میشود، تا جایی که در سنین بالا شاگردان (دختر و پسر) باید عمل آمیزش را به صورت اشارهای در کلاس انجام دهند. آیا منادیان آموزشهای جنسی در ایران از اینان الگو نگرفته اند؟
[3] . عرضه محصولات مستهجن با ابزار هنری.
[4] . نشريه تربيت اسلامي، شماره 8، محمد والدمن، مقاله: چگونگي تنظيم رفتارها و روابط جنسي در غرب و كشورهاياسلامي بر اساس مقايسه دو جامعه آلمان و اتريش با جامعه ايران (خلاصه مقاله).
[5] . www.iscanews.ir / 19 / 1/ 87 ، كد خبر: 192648-09-870119
[6] . برای ملاحظه آمار بیشتر : رک: «امنیت اخلاقی از نگاه نبوی(ص)»، مجله فرهنگ کوثر، ش 68 و «امنیت اخلاقی از نگاه امام هادی(ع)»، مجله فرهنگ کوثر ، ش71.
[7] . وسائل الشیعه، حر عاملی، موسسه آل البیت لاحیاء التراث ، قم ، چ2، 1414ق، ج15، ص 349.
[8] . الزام الناصب، ج2، ص 120؛ بحارالانوار، ج 52، ص264.
[9] . بحارالانوار، ج 52، ص 262.
[10] . منتخب الاثر، لطف الله صافی گلپایگانی، چ3، مکتبة الصدر، تهران، ص 292.
[11] . همان، ص 426.
[12] . همان.
[13] . الکافی، شیخ کلینی، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ج8، ص38.
[14] . منتخب الاثر، ص 430؛ بحارالانوار، ج 52، ص258.
[15] . بحارالانوار، ج 52، ص 264.
[16] . منتخب الاثر ، ص 437.
[17] . بشارة الاسلام ، ص 25؛ الکافی، ج8، ص 38.
[18] . المحلی، ابن حزم، دارالفکر، تحقیق شیخ احمد محمد شاکر، ج9، ص 57؛ سبل السلام، محمد بن اسماعیل کحلانی، شرکت مصطفی البابی الحلبی، چ4، 1379ق، ج4، ص 34.
[19] . الکافی، شیخ کلینی، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ج8، ص 41.
[20] . الزام الناصب، فی اثبات الحجه الغائب، علی یزدی حائری، ج2، ص 162.
[21] . همان، ج1، ص 187.
[22] . منتخب الاثر، ص293 و 428؛ بحارالانوار، ج52، ص 256.
[23] . نگرشی بر اخبار و علائم ظهور حضرت مهدی(عج)، علی اکبر عارف، دارالنور، چ1، 1381ش، ص115.
[24] . منتخب الاثر، ص 433.
[25] . بحارالانوار، ج 52، ص 260.
[26] . الزام الناصب، ج1، ص 228.
[27] . منتخب الاثر، ص429؛ بحارالانوار، ج52، ص257.
[28] . الزام الناصب، ج2، ص 163.
[29] . معجم احادیث الامام المهدی، علی کورانی عاملی، چ1، 1411ق، موسسه معارف اسلامی، قم، ج5، ص176.
[30] . الزام الناصب، ج2، ص 162.
[31] . الکافی، ج8، ص 39.
[32] . بحارالانوار، ج 52، ص 259؛ اعیان الشیعه، سید محسن امین، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت، ج2، ص78.
[33] . خصال،شیخ صدوق، تصحیح علی اکبر غفاری، 1362ش، منشورات جامعه مدرسین، ص 626.
[34] . بحارالانوار، ج 52، ص 316؛ شجره طوبی، محمدمهدی حائری، چ5، 1385ق، منشورات مکتبة الحیدریه، نجف اشرف، ج1، ص 179.
[35] . عصر الظهور، علی کورانی، چ1، 1408ق، مکتب الاعلام الاسلامی، قم، ص 326.
[36] . بحارالانوار، ج 52، 343.
[37] . ینابیع المودة لذوی القربی، قندوزی، چ1، 1416ق، دارالاسوه للطباعه و النشر، ج3، ص240.
[38] .روزگار رهایی، کامل سلیمان، ص 643.
[39] . منتخب الاثر، ص305؛ وقت ظهور نزدیک است، غلامعلی صفایی بوشهری، موعود اسلام، چ1، 1383ش، ص43.
[40] بحارالانوار، ج 52، ص 382.
[41] . همان، ص 336.
[42] . روزگار رهایی، ص606.
[43] . منتخب الاثر، ص 308.
[44] . بحارالانوار، ج 52، ص 253.
[45] . همان.
[46] . همان، ج 51، ص 47.
[47] . همان، ج 52، باب 27، ح 4.
[48] . ابراهیم / 44.
[49] . الزام الناصب فی اثبات الحجه الغائب، علی یزدی حائری، ج2، ص 201.
[50] . بحارالانوار، ج 52، ص30.
[51] . عصر الظهور، ص326.
این مقاله در نشریه فرهنگ کوثر شماره 74 (ویژه نام مهدوی) به چاپ رسیده است.
یزدفردا