یزدفردا

رشته‌های ورزشی:دو و میدانی، بسکتبال، مشت‌ زنی، کانووکایاک، دوچرخه‌ سواری، سوار کاری، شمشیر بازی، فوتبال، ژیمناستیک، هندبال، هاکی، پنجگانه مدرن، چوگان، پاروزنی، قایقرانی بادبانی، تیراندازی، شنا، وزنه برداری، کشتی.

المپیک یازدهم را باید جلوه ای از انضباط آهنین رایش سوم و پشتکار فوق العاده آلمانی ها دانست. سازماندهی شگفت انگیز این دوره از بازیها هنوز در هیچ دوره دیگری تکرار نشده است. در واقع، المپیک یازدهم دستاویزی برای تبلیغات نازیسم و بزرگ نمایی شخصیت هیتلر بود. به همین دلیل، ابتدا بسیاری از کشورها قصد تحریم بازیها را داشتند اما سرانجام تنها یک کشور- آن هم اسپانیا، به دلیل وقوع جنگ داخلی- از حضور سرباز زد. یازدهمین دوره بازیها در یکم آگوست 1936 با حضور 110 هزار نفر دراستادیوم المپیک برلین توسط آدولف هیتلر دیکتاتور آلمان گشایش یافت.
در این دوره از بازیها 4069 ورزشکار از 49 کشور جهان که 328 نفرشان زن بودند حضور داشتند تا در 19 رشته ورزشی با هم رقابت کنند. برای نخستین بار در بازیهای المپیک 1936 برلین حمل مشعل المپیک توسط 3000 دونده به صورت امدادی از محل المپیاد (واقع در 400 کیلومتری آتن)، به طرف برلین انجام پذیرفت. همچنین برای اولین بار برای ضبط تصاویر از دوربین‌های تلویزیونی استفاده شد تا مردم بتوانند از طریق تلویزیون شاهد مسابقات باشند. 1800 خبرنگار از سراسر جهان وظیفه پوشش خبری بازیها را بر عهده داشتند.
تشکیلات در دهکده المپیک کم‌ نظیر بود و یکصد و چهل ساختمان مجهز ساخته شده بود. در هر خانه 13 اتاق خواب منظور شده بود که همه گونه وسایل آسایش در آن فراهم بود. همچنین پیست 400 متر، استخر شنا، اسباب ژیمناستیک در فضای باز، سالنهای وزنه برداری، کشتی و مشت زنی در تمام طول شبانه روز آماده بود تا قهرمانان به تمرین بپردازند. همه جا پرچم آلمان، عقاب و صلیب شکسته به چشم می‌ خورد. اما علی رغم تمامی تبلیغات حزب نازی، یک جوان سیاهپوست اهل آلاباما ایالات متحده توانست با کسب چهار مدال طلا در دوهای سرعت و پرش طول، شعار «ژرمن، نژاد برتر» هیتلر را باطل سازد. جسی اوونس در رشته های 100 یارد، 220 یارد (200 متر)، 220 یارد با مانع و پرش طول به مقام قهرمانی رسید و سه رکورد جهانی را جابجا کرد. رکورد او در پرش طول 24 سال پا برجا ماند. پس از قهرمانی اوونس، هیتلر حاضر نشد او را همانند سایر قهرمانان المپیک به حضور پذیرد و با وی دست دهد. اما قهرمان سیاهپوست در این باره گفت: «چه اهمیتی دارد، من که هزاران کیلومتر تا برلین نیامده‌ام که با یک دیکتاتور دست بدهم».
در این دوره، بسکتبال نیز جزو ورزش‌ های المپیک پذیرفته شد. ابداع کننده بسکتبال یعنی دکتر جیمزنای اسمیت نیز شاهد برگزاری اولین تورنمنت بسکتبال در فضای باز بود که ایالات متحده در آن برنده شد. البته فدراسیون بین‌ المللی بسکتبال در حرکتی عجیب، قانونی وضع کرد که در این قانون، شرکت بازیکنانی که قدشان بیش از 6 فوت و 3 اینچ بود ممنوع اعلام شد. در صورت اجرای این قانون، بعضی از تیم ها تا 3 بازیکن اصلی خود را از دست می دادند؛ اما این قانون دوام چندانی نیافت و ملغی شد.
در ژیمناستیک، کونرادفری ژیمناست آلمانی با کسب 6 مدال (3 طلا، 1 نقره و 2 برنز) درخششی فوق‌العاده داشت. پس از او هموطنش آلفرد شوارتزمن توانست 5 مدال (3 طلا، 2 برنز) کسب نماید تا آلمان قهرمان ژیمناستیک شود. اما طلایی‌ ترین ورزشکار این دوره جسی اوونس با 4 مدال طلا بود. هندریکامستن بروک شناگر هلندی موفق به کسب 4 مدال (3 طلا، 1 نقره) شد. در دوچرخه سواری یک رکاب زن فرانسوی با نام روبرت کارپنتیر موفق به اخذ 3 مدال طلا گردید.
در دوومیدانی، استفانز دختر جوان آمریکایی 100 متر را در 5/11 ثانیه دوید و با کسب مدال طلا رکورد جهانی این ماده را بهبود بخشید. در ماراتن دونده‌ای از ژاپن با نام کیتی سُن به مقام قهرمانی رسید. در بوکس، 248 مبارز به روی صحنه رفتند، مشت زنان آلمان، ایتالیا، فرانسه، آرژانتین، مجارستان و فنلاند مدالهای طلا را بین خود تقسیم کردند. در رقابت‌های وزنه برداری مصریها با درخشش احمد مصباح و قادر التونی بسیار موفق ظاهر شدند.
در روز 16 آگوست مشعل بازیها با برتری میزبان در جدول توزیع مدال ها به پایان رسید.