یزدفردا
پایگاه خبری و تحلیلیزمان : 17 Mordad 1387 - 15:28
شناسه : 12241
بازدید : 4019
« خبرنگار» چشم بینای جامعه
« خبرنگار» چشم بینای جامعه
محمدعلی مشکیان
meshkian@gmail.com
بهترین تعبیرازخبرنگار را « چشم بیدارجامعه » می دانم . این رابه عنوان یک خبرنگارمی گویم . دلایلش هم اینهاست که خواهید خواند.
فاجعه وقتی رخ می دهد که این چشم « بیدار » به چشمی « بیمار » تبدیل شود. آنگاه دیگرجامعه جلوی پایش رانمی بیند که در کدام مسیروبه سمت کدام مقصد درحال حرکت است .
باچشم بسته حرکت کردن همان ودائم ازچاله درآمدن به وچاه افتادن همان . تاچشم جامعه سالم ویا کاملاً بازنباشد، انتظارهدایت وراهبری از آن بیهوده است.
خیلی هاممکن است دنبال بیمارکردن ویابستن این چشم باشند . نخست تطمیع وبعد تهدید. باتوجه به وضع معیشتی خبرنگاران که درجامعه ما ازجایگاه مناسبی برخوردار نیست و گاهی حداقل های زندگی هم در دسترس آنها قرار ندارد ، به احتمال زیاد اولی جواب بدهد، امااگرشرافت حرفه ای خبرنگار و امید های او برای زنده ماندن این اجازه را نداد، می شود سراغ تهدید ودستآخرهم تحدیدرفت. به همین راحتی ، چشم بیمارمیشود.
ازدیگرسو با ایجادگرد وغبارهم می توان چشم بیدارجامعه را تنگ کردویابست . چشم بیدار هم درفضای طوفانی قدرت دیدن ندارد. این دیده برای سالم ماندن دراین فضا چاره ای جزبسته شدن به امیدفروکش کردن توفان های گذرا وبهتردیدن درآینده نخواهدداشت.
روزخبرنگارهرسال فرصتی برای معاینهاین چشم است. روزی برای مقایسه وضعیت چشم های جامعه امروز مان با چشم های دیگرجوامع جهان.
قدریقین نتیجه این مقایسه ، خیلی خوشایند و دلنواز نخواهدبود.خبرنگاران امروز دردیگرجوامع قدرت مانوری دارند که حتی می توانند یک شبه اوضاع کشورشان رابه کلی تغییردهند، افشاکنند ونترسند ویا بنویسند وپای حرف خود محکم بایستند. ایجادمحدودیت دسترسی آزاد خبرنگاربه اطلاعات، گذاشتن چشم بندروی چشم جامعه است. به راستی چشمی که نتواندببیند، به چه دردمی خورد؟
انتظارنورافکنی درمسیراین چشم برای بهتردیدنش پیشکش ، لااقل دنبال بستن ویا فیلترگذاشتن روی آن نباشند.
چشمی که فیلترولنزروی آن گذاشته شود، دیگرتصویری واقعی را نمی بیند.آن رنگی اوضاع رامی بیند که فیلترگذاران می خواهند. بسته به اندازه لنزش تصاویررا کوچک ترویا بزرگ تر ازاندازه واقعی شان می بیند وگزارش می کند. این چشم هم به درد مهندسی افکار عمومی نمی خورد.
این چشم آنگاه که بیدار، تیزبین ودقیق بود متعلق به همه جامعه است و حفاظت ، بازنگه داشتن وروشنگری در مسیردیدش به نفع کل جامعه تمام می شود.
حتی اگرروزی به عنوان جزئی از جامعه بستن ویابیماری این چشم را به نفع خود بدانیم ، فردا که این چشم ها بالاخره بازشوند، خودرا در بیراههای می بینیم که باچشم بسته وبیمارکل جامعه -ازجمله خود ما - درآن افتاده است .
بااین وضع معیشتی نابسامان وامنیت شغلی مخاطره آمیز یک خبرنگاربه آن امید فعال است که لااقل چشمی سالم و عاشق برای هدایت و اصلاح جامعه خود باشد.
... راستی، روزمان مبارک !
یزدفردا