یزدفردا

استاد شهید مطهری می‌فرماید:

«... ما برویم سیره‌ی پیغمبر را از اوّل تا آخر ببینیم، تمام کتبی را که شیعه و سنّی در تاریخ پیغمبر نوشته‌اند، مطالعه بکنیم ببینیم آیا پیغمبراکرم (ص) در روش و متد خودش یکی از چیزهایی که از آن استفاده می‌کرد، مسئله‌ی سعد و نحس ایّام بود یا نه؟

مثلاً آیا می‌گفت: امروز دوشنبه است، برای مسافرت خوب نیست یا امروز سیرده‌ی عید نوروز است، هر کس بیرون نرود، گردنش می‌شکند، آن هم از سیزده‌جا نه از یک‌جا؟! آیا چنین حرف‌هایی هست؟ در سیره‌ی علی (ع) چطور؟ در سیره‌ی ائمّه (ع) چطور؟ ما هرگز نمی‌بینیم که پیغمبر یا ائمّه‌ی اطهار خودشان در عمل از این حرف‌ها یک ذرّه استفاده کرده باشند، بلکه عکسش را می‌بینیم...

از مجموع روایاتی که از اهل بیت اطهار رسیده است، این مطلب استنباط می‌شود که این امور یا اساساً اثر ندارد و یا اگر هم اثر دارد، توکل به خدا و توکل به پیغمبر و اهل بیت پیغمبر اثر این‌ها را از بین می‌برد. بنابراین، یک مسلمان و شیعه‌ی واقعی، در عمل به این امور اعتنا نمی‌کند؛ اگر می‌خواهد برود مسافرت، صدقه بدهد، به خدا توکل کند، به اولیای خدا توسل بجوید و به هیچ‌یک از این امور اعتنا نکند. از همه بالاتر این است که شما ببینید در تاریخ پیغمبر و ائمّه‌ی اطهار آیا یک دفعه هم اتفاق افتاده که خود آن‌ها به این مسائل عمل بکنند؟!» (سیری در سیره‌ی نبوی: 81-83).

 

نکته:

با وجود پیشرفت علم، متأسفانه روند خرافات در جوامع بشری (مترقّی و جهان سومی)، به‌وضوح و گستردگی وجود دارد.