پایگاه خبری یزدفردا"اولین داوطلب پیوند سر در جهان کیست؟ /«والری اسپیریدونوف» جوان 30 ساله روس خود را به عنوان نخستین داوطلب عمل پیوند سر در جهان معرفی کرد.
به گزارش واحد تامین خبر پایگاه خبری یزدفردا " والری اسپیریدونوف، مرد جوان روس که از ناحیه دست و پا فلج است، خود را برای یکی از پرخطرترین و هیجان انگیزترین عمل های پیوند در جهان آماده می کند.

قرار است سر این بیمار به بدن فردی که دچار مرگ مغزی شده، پیوند زده شود.

دکتر سرجیو کاناورو، عصب شناس ایتالیایی سال 2013 با انتشار مقاله‌ای، مدعی امکان انجام نخستین عمل پیوند سر شد و چند ماه قبل نیز از امکان انجام این پیوند تا سال 2017 خبر داد.

اگرچه محققان بسیاری از سراسر جهان، امکان‌پذیر بودن عمل پیوند سر را زیر سوال برده‌اند، اما به نظر می‌رسد که این پیوند چند گام به واقعیت نزدیکتر شده است. «والری اسپیریدونوف» متخصص کامپیوتر و اهل ولادیمیر روسیه خود را بعنوان نخستین داوطلب برای انجام این پیوند معرفی کرده است.

جوان 30 ساله روس مبتلا به نوعی بیماری نادر ژنتیکی به نام بیماری تحلیل عضلانی نخاعی یا وردینگ هوفمن (Werdnig-Hoffman) است؛ در این بیماری فرد دچار تحلیل یا کاهش اندازه عضلات شده که این امر در نهایت منجر به کم شدن قدرت و تحرک ماهیچه‌ها می‌شود.

«والری اسپیریدونوف» هدف از این تصمیم را امکان تجربه داشتن یک بدن سالم پیش از مرگ عنوان کرده است.

دکتر کاناورو قصد دارد در سی و نهمین کنفرانس سالانه آکادمی جراحان مغز و اعصاب و ارتوپدی آمریکا در ماه ژوئن (خرداد ماه)، آخرین نتایج تحقیقات خود را درخصوص امکان‌ انجام عمل پیوند سر اعلام کند.

پرونده جنجالی برای پیوند سر
بر خلاف پیوند مغز که شامل برداشتن مغز یک موجود و پیوند زدن آن به بدن موجود دیگر است، در پیوند سر، کل مجموعه سر به همراه نخاع بر روی بدن جدید پیوند زده می‌شود.

از لحاظ تئوریک، یک جوان مبتلا به نارسایی پیشرفته اندام مختلف بدن، مبتلا به دیستروفی عضلانی (تحلیل تدریجی عضلات بدن)، تتراپلژیک با نقص عضو یا مجروحی که در اثر یک سانحه بیشتر بدن خود را از دست داده و شانسی برای ادامه حیات ندارد، می‌تواند کاندیدای مناسب اهدای سر به یک بیمار با بدن سالم اما دچار مشکل حاد مغزی باشد.

نمونه‌ای از عمل پیوند سر در دهه 1970 میلادی بر روی دو میمون رزوس انجام شد، اما حیوان گیرنده پیوند به دلیل ناتوانی پزشکان در پیوند زدن نخاع قدیمی و جدید چند روز پس از عمل مرد.

دکتر سرجیو کاناورو، عصب شناس ایتالیایی سال 2013 با انتشار مقاله‌ای در مجله Surgical Neurology International مدعی امکان انجام نخستین عمل پیوند سر شد.

در روش موسوم به HEAVEN، بدن گیرنده در شرایط ایست موقت قلبی قرار می‌گیرد؛ سر و نخاع دهنده و گیرنده پیوند تا 12 درجه سانتیگراد سرد شده و سرها با کمک تیغه‌های بسیار تیز از بدن دهنده و گیرنده جدا می‌شوند.

با کمک این برش بسیار دقیق، آکسون‌ها یا رشته‌های بلندی که از سلول عصبی خارج می‌شوند، سالم باقی می‌مانند. متخصصان مغز و اعصاب حدود یک ساعت فرصت خواهند داشت که سر دهنده عضو را به بدن گیرنده پیوند بزنند!

این مقاله با واکنش تند محققان از سراسر جهان مواجه شد؛ برخی این روش را مشابه فیلم «فرانکشتاین» توصیف کردند و برخی دیگر از عدم امکان پیوند نخاع اهداکننده و گیرنده سخن گفتند.

ادعای تازه درخصوص امکان پیوند سر

دکتر کاناورو مقاله دیگری در مجله Frontier of Neurology منتشر کرد که جزئیات جدیدی از امکان عمل پیوند سر را شرح می‌دهد.

امکان ادغام مغز استخوان از طریق برش با یک چاقوی فوق تیز وجود دارد؛ با استفاده از مواد همجوشی غشاء موسوم به فوسوژن (fusogen) که بین دو برش در طناب نخاع تزریق می‌شوند، امکان پیوند نخاع فراهم می‌شود.

«کاناورو» برای اثبات نظریه جدید خود، به آزمایشات انجام شده بر روی موش‌ها در دانشگاه دوسلدورف استناد می‌کند که در روش مشابه، حیوانات سلامت خود را به طور کامل بازیافته و قادر به استفاده از اندام مختلف بدن بودند؛ اما نتایج یافته‌های جدید «کاناورو» نیز مورد تأیید پزشکان نیست.

دکتر کالوم مک کلر از اعضای انجمن اخلاق زیستی اسکاتلند خاطرنشان کرد: تغییر مغز استخوان سال‌هاست که بخصوص برای بیماران مبتلا به سرطان انجام می‌شود، اما مشکل اساسی، پیوند اعصاب است که هنوز راهی برای آن پیدا نشده است.

به گفته «مک کلر»، عمل پیوند سر در دهه 1970 میلادی بر روی دو میمون رزوس در شوروی سابق، به فلج شدن و مرگ حیوان منجر شد؛ پس از پیوند، حیوان از گردن به پایین فلج شد، در حالی که قلب به پمپاژ خون ادامه می‌داد و در این شرایط عملکرد عصبی به طور کامل مختل شده بود که این مساله چالش اساسی در پیوند سر محسوب می‌شود.

بیشتر محققان تأکید می‌کنند که هنوز فناوری مورد نیاز برای پیوند نخاع توسعه نیافته و این عمل به معنای کشتن عمدی یک بیمار است؛ امکان انجام عمل پیوند سر تنها پس از موفقیت محققان در پیوند نخاع قابل بحث خواهد بود!

بر اساس برنامه‌ریزی اولیه، عمل پیوند سر قرار است در سال ۲۰۱۶ میلادی انجام شود

انجام اولین پیوند سر انسان تا دو سال آینده

به تازگی طرح بلندپروازانه‌ی پیوند سر یک شخص به بدن شخص دیگر در رسانه‌ها مطرح شده است. حساسیت زیادی به لحاظ اخلاقی روی این ادعا وجود دارد. اما فارغ از چنین حساسیتی، آیا چنین عملی امکان‌پذیر است؟

ایده‌ی پیوند سر انسان برای اولین بار توسط سرجیو کاناورو - مدیر گروه مدولاسیون عصبی پیشرفته در تورین ایتالیا مطرح شد. کاناورو قصد دارد با استفاده از عمل جراحی پیوند سر بتواند زندگی افرادی که دچار بیماری‌های تحلیل عضلانی و عصبی یا سرطان‌های شدید اندام هستند را نجات دهد و بتواند طول عمر چنین افرادی را افزایش دهد. در حال حاضر کاناورو ادعا می‌کند که موانع عمده‌ی پیش روی چنین پیوندی مانند پیوند نخاعی و بازداشتن سیستم ایمنی برای پس زدن عضو پیوندی، برطرف شده است و می‌توان چنین عمل جراحی را تا سال ۲۰۱۷ انجام داد.

کاناورو این پروژه را در کنفرانس سالانه جراحان اعصاب و ارتوپد آمریکا که تابستان امسال در آناپولیس مریلند برگزار می‌شود اعلام خواهد کرد. اولین تلاش برای پیوند سر در سال ۱۹۵۴ توسط ولادیمیر دمیخو روسی انجام شد که سر و پاهای جلویی یک توله سگ را روی بدن یک سگ بزرگتر پیوند زد. دمیخو جراحی‌های مشابه فراوانی روی سگ‌ها انجام داد ولی هیچ کدام بیشتر از ۶ روز دوام نیاوردند. اولین پیوند سر موفق در سال ۱۹۷۰ در دانشکده پزشکی دانشگاه کیس وسترن ایالت اوهایو آمریکا انجام شد که در آن سر یک میمون به بدن میمون دیگر پیوند زده شد ولی در این مورد میمون به دلیل عدم پیوند نخاع قادر به حرکت نبود. در نهایت سیستم ایمنی، عضو جدید را پس زد و میمون بیش از ۹ روز زنده نماند. جراحی‌های مشابه زیادی تاکنون انجام شده است. همچنین جراحی‌های مرتبط با این حوزه پیشرفت محسوسی تا کنون داشته است. دکتر سرجیو کاناورو در این خصوص می‌گوید:

فکر می‌کنم ما هم اکنون در مقطع زمانی قرار داریم که جنبه‌های فنی این جراحی کاملا امکان پذیر شده است.

به تازگی دکتر کاناورو خلاصه‌ای از تکینک‌های عمل این جراحی را در مقاله‌ای در نشریه بین المللی جراحی اعصاب منتشر کرده است.

مراحل جراحی به این شکل است که سر فرد گیرنده و بدن فرد دهنده در ابتدای جراحی سرد می‌شود تا مدت زمانی که سلول‌ها می‌توانند کمبود اکسیژن را تحمل کنند افزایش یابد. سپس بافتهای اطراف گردن جدا می‌شوند و عروق خونی اصلی با استفاده از لوله‌هایی ظریف به هم متصل می‌شوند. بعد نخاع فرد دهنده‌ی پیوند را قطع کرده و سر او را روی بدن فرد گیرنده قرار می‌دهند، پس از آن نخاع با ماده‌ای به نام پلی اتیلن گلیکول که مثل چسب عمل می‌کند به نخاع بدن جدید متصل می شود. به گفته‌ی دکتر کاناورو در این جراحی، قطع نخاع دقیق، کلیدی‌ترین مرحله‌ی کار به شمار می‌رود. در نهایت عضلات به هم بخیه می‌شوند و فرد حدود چهار هفته در اغمای مصنوعی نگه داشته می‌شود تا در مدتی که بافتها ترمیم می‌شوند تکان نخورد. در این مدت اعصاب و نخاع با شوک‌های الکتریکی منظم و خفیف تحریک می‌شوند؛ چرا که تحقیقات نشان می‌دهد این کار باعث می‌شود پیوندها و ارتباطات عصبی جدید بین سر و بدن تقویت شود.

برای اینکه بدن، عضو پیوندی را پس نزند باید فرد تحت درمان با داروهای قوی سرکوب کننده سیستم ایمنی قرار داشته باشد.

دکتر کاناورو معتقد است:

وقتی فرد به هوش آمد، قادر است سر خود را تکان دهد و چهره‌اش را حس کند او همچنین می‌تواند با همان صدای قبلی خود صحبت کند و با انجام فیزیوتراپی، او در عرض یک سال قادر به راه رفتن خواهد بود.

در این میان مهمترین قسمت کار، گرفتن پیوند نخاعی است. دکتر کاناورو معتقد است در این خصوص اگر پلی اتیلن گلیکول کار نکند می‌توان از جایگزین‌های دیگری مانند تزریق سلول‌های بنیادی یا سلول‌های دیواره‌ی بینی که خاصیت خود تجدیدی دارند استفاده کرد. ولی او روش شیمیایی را ساده‌تر و کم تهاجمی‌تر می‌داند.

دکتر کاناورو در تلاش خود برای تحقیق روی پیوند سر تنها نیست و دانشمندان دیگری از جمله شیائومی پینگ از دانشکده پزشکی هاربین در چین نیز در این خصوص در حال تحقیق و پژوهش هستند.

مانع اساسی دیگر بر سر راه دکتر کاناورو یافتن کشوری است که به لحاظ قانونی بتواند چنین پیوندی را در آن انجام دهد. اگرچه کاناورو علاقمند است آزمایشات خود را در آمریکا انجام دهد ولی اعتقاد دارد پذیرش چنین اقدامی در اروپا آسان‌تر است. کاناورو در این خصوص می‌گوید:

مانع واقعی در این خصوص اخلاق است. آیا اصلا چنین عملی باید انجام شود؟ مطمئنا افراد بسیاری با آن مخالف خواهند بود.

با وجود ادعای دکتر کاناورو، برخی متخصصان عقیده‌ی دیگری در این زمینه دارند.

پاتریشیا اسکریپکو - متخصص مغز و اعصاب در کالیفرنیا عقیده دارد که حتی اگر انجام چنین عملی امکان پذیر باشد اتفاق نادری خواهد بود:

اینطور نیست که کسی بگوید من در حال پیر شدن هستم، من آرتروز دارم. پس شاید بهتر است بدنی داشته باشم که بهتر کار کند و ظاهر بهتری داشته باشد.

جای تعجب نیست که جامعه ی پزشکی نیز با احتیاط از این ایده استقبال کند و در انجام چنین جراحی تردید داشته باشد.

پروفسور هری گلد اسمیت، استاد بالینی جراحی عصبی در دانشگاه کالیفرنیا در انجام چنین عملی تردید دارد. وی می‌گوید:

فکر نمی‌کنم این کار شدنی باشد، مشکلات چنین عملی بسیار زیاد است. سالم نگه داشتن کسی که به مدت چهار هفته در کما است، بسیار بعید به نظر می‌رسد.

دکتر کاناورو یک انسان فلسفی است. او در مورد انجام این عمل خارق العاده می‌گوید:

اگر مردم چنین عملی را نمی‌خواهند من این کار را نخواهم کرد. اما اگر مردم در اروپا و امریکا چنین عملی را نمی‌خواهند به این معنی نیست که نباید در جای دیگری انجام شود.

کاناورو معتقد است که با انجام این عمل بسیاری از بیمارانی که دچار فلج نخاعی یا بیماری‌های پیش‌رونده عصبی هستند امکان راه رفتن و زندگی مجدد خواهند داشت. به عقیده‌ی او این جراحی برای کسانی مثل پروفسور هاوکینگ نیز راه گشا خواهد بود.

نظر شما در خصوص این عمل جراحی چیست؟ چنین عمل جراحی را چقدر امکان پذیر می‌دانید؟ آیا انجام چنین عملی را درست می‌دانید؟

تا سال 2017 ؛

انجام اولین عمل پیوند سر انسان+عکس و فیلم

 

انتقادها و جنجال‌های زیادی درباره پیوند سر وجود دارد اما گروه پزشکی این عمل جراحی در حال پیش‌بردن برنامه‌های خود و ساخت تجهیزات لازم و ویژه خود هستند. در قدمی‌ دیگر برای این عمل حالا بیمارستانی در چین برای جراحی انتخاب شده و یک پزشک متخصص چینی هم به اعضای اصلی تیم جراحی پیوسته است. عمل پیوند سر آن قدر جنجالی بوده که انجام آن در هر جایی ممکن نباشد و دکتر سرجو کاناورو جراح ایتالیایی که ایده پیوند سر روی انسان را ۲ سال قبل مطرح کرد مجبور به انتخاب چین شده است. پیوند سر در اروپا با آمریکا هم با انتقادهای جدی روبرو شده و آن را غیر اخلاقی می‌دانند.

 

دکتر کاناورو، مدیر گروه مدولاسیون عصبی پیشرفته در تورین ایتالیاست.

دکتر کاناورو در این رابطه گفته است: اگر مردم چنین عملی را نمی خواهند من این کار را نخواهم کرد. اگر مردم در اروپا یا آمریکا آن را نمی خواهند به این معنی نیست که نباید در جای دیگری انجام شود. گزارش‌ها نشان می‌دهد که دکتر رن ژیائوپینگ به تیم جراحی سرجو کاناورو پیوسته است و قرار است در دسامبر ۲۰۱۷ این عمل که می‌تواند در صورت موفقیت تاریخ پزشکی را تغییر دهد در بیمارستان دانشگاهی هاربین چین صورت بگیرد. دکتر رن ژیائوپینگ تاکنون سر هزار موش را پیوند زده و به همین خاطر تجربه بسیار زیادی برای این عمل دارد.

 

این عمل آن قدر جنجالی شده که پای جراحش به بازی متال‌گیر سالید ۵ هم رسیده و شخصیتی شبیه به او در بازی حضور دارد!

دکتر کاناورو نخستین بار در سال ۲۰۱۳ این ایده را مطرح کرد و داوطلب اولین پیوند سر انسانی جهان هم والری اسپریدانوف، کارشناس کامپیوتر اهل روسیه است. او از یک بیماری ژنتیک نادر تخریب کننده‌ عضلات رنج می‌برد و امیدوار است که بتواند یک بدن جدید برای خود پیدا کند. پزشکان تخمین زده‌اند که این عمل حداقل ۳۶ ساعت طول خواهد کشید و هزینه آن هم بیشتر از ۱۱ میلیون دلار برآورد شده است.

در این جراحی سر فردی که دچار مرگ مغزی شده اما بدنش سالم است با سر فردی دیگر که دچار ضایعه نخاعی یا بیماری های تخریب کننده عضلات و اعصاب است جابجا می شود. برای این جراحی بدن فرد دهنده و گیرنده سر در ابتدای جراحی سرد می شود تا مدت زمانی که سلول ها می توانند کمبود اکسیژن را تحمل کنند افزایش یابد. سپس بافتهای گردن جدا می شوند و رگهای بزرگ با لوله هایی ظریف به هم متصل می شوند. بعد نخاع فرد دهنده پیوند را قطع کرده و سر او را روی بدن فرد گیرنده قرار می دهند، سپس نخاع با ماده ای به نام پلی اتیلن گلایکول که مثل چسب عمل می‌کند به نخاع بدن جدید متصل می‌شود.

 

والری اسپریدانوف، داوطلب این عمل جراحی جنجالی است.

سپس فرد حدود چهار هفته در اغمای مصنوعی فرو خواهد رفت تا در مدتی که بافتها ترمیم می‌شوند تکان نخورد. در این مدت اعصاب و نخاع با شوک های الکتریکی خفیف تحریک می شوند تا پیوندها و ارتباطات آنها بین سر و بدن جدید محکم شود. اما برای اینکه بدن، سر پیوند شده را پس نزند باید فرد تحت درمان با داروهای قوی سرکوب کننده سیستم ایمنی قرار داشته باشد. دکتر کاناورو معتقد است فرد بعد از به هوش آمدن قادر است سر خود را تکان دهد و صورتش را حس کند، با صدای قبلی صحبت کند و در عرض یک سال قادر به راه رفتن خواهد بود. در این ویدئو از کنفرانس تد که زیرنویس فارسی دارد، توضیحات دکتر کاناورو را در خصوص چگونگی این عمل جراحی مشاهده کنید:

 

 

 

 

بسیاری از همکاران دکتر کاناورو هم اما ایده او را تخیل محض می‌دانند و می‌گویند موفقیت چنین عملی غیرممکن است. پزشکان گروه جراحی می‌گویند مهمترین چالش پیش روی آنها اکنون انتقادهای اخلاقی است. کسی نمی‌داند تاثیر چنین عملی از نظر روان‌شناسی چطور خواهد بود. اینکه بدن فرد دیگری با سر فرد دیگری به حیات بازگردد چه عواقبی را به دنبال دارد ؟

 

دکتر کاناورو می گوید در صورت موفقیت عمل افرادی مثل هاوکینگ می‌توانند قادر به راه رفتن شوند.

نخستین پیوند سر در سال ۱۹۷۰ در کلیولند آمریکا انجام و طی آن، سر یک میمون به بدن میمون دیگر پیوند زده شد. جراحان اما در آن زمان نتوانستند نخاع را به درستی پیوند بزنند و میمون قادر به حرکت نبود. سیستم ایمنی میمون هم پس از مدت کوتاهی، پیوند را پس زد و او ۹ روز بعد جانش را از دست داد. داوطلب روسی این عمل می‌گوید اما چیزی برای از دست دادن ندارد و حاضر است به پزشکان برای این عمل جنجالی اعتماد کند. دکتر کاناورو می‌گوید در صورتی که این عمل موفقیت آمیز باشد به بسیاری از افرادی که دچار فلج نخاعی یا بیماری‌های ناتوان‌کننده هستند امکان راه رفتن و زندگی تازه ای را می دهد. او حتی اعلام کرده که این عمل برای کسانی مثل پروفسور هاوکینگ که مبتلا به بیماری نورون‌های حرکتی است هم می تواند انجام شود.

اقدامی جنجالی تا سال 2017: پیوند زدن سر انسان!!

یوند, پیوند بدن, پیوند سر, پیوند زدن سر, پیوند اجزای بدن,جالب انگیز

«سرجیو کاناورو» دانشمند ایتالیایی از «گروه تلفیق عصب پیشرفته تورین» قصد دارد در نشست آکادمی جراحان اورتوپد و نورولوژی آمریکا در تابستان آینده، امکانپذیر بودن عمل پیوند سر با استفاده از تکنیک‌های ابداعی خود را تا سال 2017 مورد بحث قرار دهد.

از لحاظ تئوریک، یک جوان مبتلا به نارسایی پیشرفته اندام مختلف بدن، مبتلا به دیستروفی عضلانی (تحلیل تدریجی عضلات بدن)، تتراپلژیک با نقص عضو یا مجروحی که در اثر یک سانحه بیشتر بدن خود را از دست داده و شانسی برای ادامه حیات ندارد، می‌تواند کاندیدای مناسب اهدای سر به یک بیمار با بدن سالم، اما دچار مشکل حاد مغزی باشد.

تاکنون هیچ تیم پزشکی در راستای پیوند سر به بدن اهدایی فرد مرده، تلاشی نکرده‌اند، زیرا غلبه بر پیچیدگی‌های موجود در چنین فرآیندی تقریبا غیرممکن به نظر می‌رسند، اما «سرجیو کاناورو» معتقد است که بشر به نقطه‌ای رسیده که انجام این عمل امکانپذیر است.
وی معتقد است خنک‌کردن بدن و سر پیش از جراحی، می‌تواند از مرگ سلولی جلوگیری کند؛ در طول بازه زمانی بسیار کوتاه مرگ سلولی، یکی از دو طرف پیوند (بدن یا سر) قادر به برقراری ارتباط با طرف دیگر نیست.

به گفته کاناورو، بزرگ‌ترین مشکل موجود یعنی متصل‌کردن نخاع را می‌توان با قطع نخاع بدن فرد میزبان و بدن‌ اهدایی و سپس اعمال ماده پلی‌اتیلن گلیکول به بخش پیوند انجام داد. تحقیقات قبلی نشان داده‌اند این ماده به جوش‌دادن محل پیوند کمک می‌کند.
این ماده شیمیایی سپس به مدت چندین ساعت پس از جراحی به همان ناحیه اعمال می‌شود. سپس باید بیمار را برای چندین هفته در حالت بی‌هوشی قرار داد تا از حرکت‌کردن وی جلوگیری شود. در عین حال، می‌توان برای ارتقای فعالیت عصبی بیمار، به وی نیروی الکتریکی اعمال کرد. کاناورو بر این باور است هیچ دلیلی وجود ندارد که چنین بیماری ظرف یک سال قادر به راه رفتن نباشد.

 

متصل‌کردن سر به بدن فرد دیگر، پرسش‌های اخلاقی، دینی و قانونی را در محافل علمی به دنبال خواهد داشت، اما کاناورو معتقد است چون علم پیوند به نقطه‌ای رسیده که اجرای چنین فرآیندی ممکن است، وقت آن رسیده که این موضوع بی‌پرده بیان شود.
فرآیند پیوند سر، پیش‌تر در دهه 1950 توسط روس‌ها و بر روی سگ‌ها انجام شد و در دهه 1970، «رابرت وایت»، جراح اعصاب آمریکایی، این عمل را بر روی میمون‌ها انجام داد. با این حال، در آن زمان داروهایی که مانع از پس‌زدن پیوند شوند، هنوز به طور کامل ارائه نشده بودند و همچنین تصور می‌شد اتصال دوباره عصب‌های پاره‌شده ممکن نیست. جزئیات این ادعای علمی در مجله Surgical Neurology International ارائه شد.

جالب انگیز - isna.ir