یزدفردا

چلنگری به عنوان هنر شكل دادن به فلز، روزگاری نه چندان دور، رونق قابل توجهی داشته که نسل امروز با آن غریبه اند و شاید اصلاً این حرفه را در زمره مشاغل امروزی قرار نمی دهند. .

به گزارش روابط عمومي، امورفرهنگی و اجتماعی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان یزد محمدرضا دهقان مهرجردی در خصوص این هنر ـ صنعت عنوان کرد: آهنگران قدیمی یزد با استفاده از وسایلی ساده نظیر دم و انبر و چکش به تولید ابزارآلات مورد نیاز مردم چون: قپان، قندچین، انبر و ابزار طلاسازی می پردازند.

سرپرست معاونت صنایع دستی این اداره کل افزود: کارگاه های چلنگری در روستای سخوید، منطقه ندوشن، شهرستانهای یزد، اردکان و میبد تا حدود پنجاه سال قبل از جایگاه مناسبی برخوردار بوده ولی از این دوره به علت گسترش شهر و جایگزینی صنایع نوین رو به کاستی می گذارد. به طوریکه هم اکنون تعداد کارگاه های قدیمی آهنگری که در استان و شهرستان ها باقی مانده حدود 18 کارگاه فعال می باشد.

وی خاطرنشان ساخت: باتوجه به اینکه مشاغل سنتی جز لاینفک میراث فرهنگی و آداب و رسوم هر مرز و بومی محسوب می گردد انتظار می رود با برنامه ریزی اساسی و پیگیری در جهت حفظ و رونق حرفه چلنگری اقدام جدی به عمل آید.

این مقام مسئول تصریح کرد: در پروژه های آموزشی ترویجی این معاونت برنامه هایی برای رونق این هنر ـ صنعت در نظر گرفته است که از آن جمله می توان به برگزاری کلاسهای آموزشی توسط این معاونت جهت آموزش استاد شاگردی در شهرستانهای یزد، میبد و اردکان اشاره کرد.

گفتنی است: چیلان به معنی آلات و ادواتی است که از آهن می سازند مانند زنجیر، حلقه های کوچک، یراق و ... و چلنگری یعنی آهنگری سبک و محلی که در آن اشیایی همانند قپان، قندچین و اشیای سبک ‌وزنی مانند میخ ‌طویله، میخ سرکج، نیم‌ ذرع بزازی، انبر و سیخ و سه‌ پایه‌ آهنی، زنجیر و سیخانک، قلم، سنبه، منقل آهنی، چفت‌ و ‌ریزه، تملیک، اسکنه، مقار، درفش، جوالدوز و امثال این‌ها می سازند.