یزدفردا

رایا نصیری نویسنده و کارگردان فیلم های مستندی چون مضرات سیگار، چوب سرخ، یک آن (فیلم بلند)، دخترم، باران، فرناز(فیلم بلند)، کوچِ خاک و ... است. او برنده بهترین بازیگر زن در جشنواره ماساچوست امریکا و نامزد بهترین بازیگر نقش اول زن"جشنواره رامسچپرینج"، نامزد بهترین بازیگران زن "جشنواره زنان اربی"، برنده جایزه ویژه هیت داوری جشنواره موج، جایزه ویژه منتقدان جشنواره وارش، برگزیده بهترین مستند اجتماعی در جشنواره حقیقت، کاندید بهترین فیلم مستند در جشن خانه سینما و ... است. نصیری از اعضای هیئت انتخاب مستند دهمین جشنواره رضوی است.

رایا نصیری در خصوص نحوه انتخاب فیلم ها گفت: در روند انتخاب در بخش مستند، نکته مهم این است که مستند تعریف مشخصی دارد و همه فیلمسازان می دانند که مستند به لحاظ ساختار و پرداخت بسیار مهم است و از نظر موضوعی، فیلمساز باید شروع به تحقیق کند و در نهایت هدف فیلمساز و  چگونگی رسیدن به آن و انتقال آن به مردم مدنظر است که باید هوشمندانه باشد.

وی ادامه داد: زمانی که فرم های شرکت کنندگان جشنواره را می خواندیم و خلاصه داستان را می دیدم، برایم مهم بود که خلاصه داستان و انگیزه ای که مستند ساز داشته با چگونگی بیان واجرای آن چقدر هم سو بوده است و در بعضی مواقع با فیلم هایی روبرو می شدم که با خلاصه آن، هیچ اشتراکی نداشت و گاهی متناقض بودن آن برای خودش یک موضوعی بود که گاه جذاب وگاه پرت بود و کاملا آشفتگی ایجاد می کرد و تکلیف مخاطب با آن فیلم معلوم نبود.

نصیری با اشاره به اینکه جشنواره رضوی، یک جشنواره موضوعی است عنوان کرد: بر اساس موضوع جشنواره، به دنبال فیلم هایی بودم که در رابطه با این موضوع باشد و در قد و قواره یک جشنواره ملی و انتقال یک باور دینی باشد. ولی موضوعی که سال ها با آن درگیریم این است که هنوز به اندازه انگشتان دست، فیلم تاثیرگذار در این زمینه نداریم و اکثر این فیلم ها، تبدیل به گزارش تلویزیونی شده که حرکت یک عده آدم را نشان می دهد که با ارادت به امام رضا، یک مسیر جاده ای را پای برهنه طی می کنند.

وی در ادامه اظهار کرد: متاسفانه با دیدن فیلم ها، خیلی نا امید شدم. نزدیک به 54 فیلم در این جشنواره دیدیم ولی هیچ فیلمی که بتواند ارادت ایرانیان را نسبت به امامی که در میان جامعه ما است را نشان بدهد، ندیدم و در هیچ کدام از فیلم ها این اتفاق نیفتاده بود و ما دچار این کمبود بودیم. امیدوارم فیلمسازان، از تبلیغات رسانه ای در بخش مستند دور شوند و درکی بهتر نسبت به مستند پیدا کنند و سطح آگاهی خود را افزایش دهند.

وی بخش سبک زندگی و بخش اصلی را با هم مقایسه کرد و خاطر نشان ساخت: فیلم های بخش سبک زندگی از جهت کیفی امیدوار کننده تر بود و فیلمی در این بخش داشتیم که بسیار ساده و صادق به یک موضوع پرداخته بود و قصه ای را روایت می کرد که فیلم را بسیار ارزشمند و تاثیرگذار می کرد. من که به عنوان کارشناس این فیلم را می دیدم، به قدری تحت تاثیر قرار گرفتم که موقع دیدن فیلم، واقعا به فیلم و جهان بینی آن توجه می کردم و برایم ارزشمند بود.

نصیری تصریح کرد: یکی از اشتباهات هنرجویان برای شرکت در جشنواره موضوعی این است که هزینه می کنند و نمی دانند موضوعات باید جزیی پرداخته شود و نباید به شکل مستند تلویزیونی در بیاید. به نظر من فیلمساز باید با حس وتجربه ای که دارد، نسبت به موضوع حساسیت پیدا کند و با کمک ابزار، خود را دچار چالش کند و نتیجه اش فیلمی در خور جشنواره باشد.

وی افزود: متاسفانه تعریف درستی در مورد فستیوال نداریم و فقط برای گرفتن جایزه نقدی در این جشنواره ها شرکت می کنیم. البته شاید به این دلیل که تولیدات مستندسازان حمایت نمی شود و فیلمساز مجبور است تا با دم دست ترین ساختارها و بیان و اجرا فیلم بسازد و با خود فکر کند باید شانس بیاورم که در این جشنواره رتبه بیاورم. در صورتی که فیلم سفارشی هم اگر دور از دل و باور فیلمساز ساخته شود، هیچ ارزشی ندارد و من مخاطب آن را باور نخواهم کرد.

وی در پایان تاکید کرد: هیات انتخاب سعی کرد تا همه ابعاد را در نظر بگیرد و بنا بر تجربه و آگاهی که در بخش مستند دارد، نتیجه گیری کند. از همه کسانی که زحمت کشیدند و این جشنواره را برگزار کردند، تشکر می کنم و امیدوارم اتفاقات خوبی در این جشنواره بیفتد و کسانی که سزاوار هستند، جوایزشان را دریافت کنند و در این خصوص، حواشی پیش نیاید.