یزدفردا

در خاطرم نمانده كجا گفت واعظی
یا خوانده ام كجا به كتابی به خانه ای
حرفی كه نیست خوشتر از آن در خیال خاك
دٌری كه نیست خوشتر ازآن در خزانه ای
هرگز غریو سركش شیری فرو نریخت
بنیان ِسربلندِ كـــــــــــــــــهن آشیانه ای
می ترسی از فسون سكوت كسی بترس
كافتاده در درون چو صف موریانه  ای
از رنگ رنگِ فتنه ی دوران به هوش باش
تا ساده ای، اسیر غم ودام ودانه ای
چشمی دگر به رهگذر زندگی گشای
كز خار وخاره باز شناسی نشانه ای
زین خطه ی فسون وخطر بگذری «كویر»
گر مرد عشق و رای ودعای شبانه ای