یزدفردا

انسان اهل انس است و بنده محبت ، دوست دارد که دوستش بدارند و می خواهد با دوستی ، زتدگی خود را به پیش ببرد ، اسلام دین عشق و محبت است آنچنان که این پرسش در تابلو روایات از معصومین دیده می شود : هل الدین الا الحب آیا دین جز محبت چیز دیگری نیز هست؟

امروز بشر بیش از هر زمان دیگر به محبت نیازمند است و آیین دوستیابی باید در مدارس و دانشگاهها تدریس شود تا آدم شایسته نام آدمی گردد اما متاسفانه باخبر بودن از محنت دیگران راز محبتی بوده که امروزه درمیان جامعه کمتر و کمتر گردیده است.

بنی آدم اعضای یکدیگرند

که در آفرینش زیک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار

دگر عضوها را نماند قرار

تو کز محنت دیگران بیغمی

نشاید که نامت نهند آدمی

باید به سراغ راهنمایان راه هدایت و صاحبان عصمت و طهارت رفت و از آنها آیین دوستیابی را فراگرفت:

پیامبر (ص) : الْمَرْءُ علی دینِ خِلیله، فَلْیَنْظُر أحَدُکُمْ مَنْ یُخالِلُ.

آدمی بر آیین دوست خود است پس هر یک از شما مواظب باشد

با چه کسی دوستی می کند.

امام علی (ع): الصَّدیقُ أقرَبُ الأقارِبِ.

دوست نزدیک ترین نزدیکان است

امام علی (ع): مَنْ لا صَدیقَ لَه لا ذُخْرَ لَهُ.

کسی که دوستی ندارد اندوخته ای ندارد

امام صادق (ع): لا تُسَمِّ الرَّجُلَ صَدیقاً سِمَه مَعْرِفَةٍ حتی تَختَبَرهُ بِثلاثٍ:

تُغضِبُهُ فَتَنْظُرُ غَضَبَهُ یُخرِجُهُ مِنَ الحَقِّ الی الباطِل، و عند الدینارِ والدِّرْهَمِ، و حتی تسافِرَ مَعَهُ.

هیچ کس را دوست خود مخوان، مگر اینکه در سه چیز او را بیازمائی:

1- او را به خشم آوری و ببینی آیا این خشم او را از حق به باطل می کشاند.

2- در درهم و دینار 3- در سفر کردن با او.

امام صادق (ع):اصْحَبْ مَنْ تَتَزَیَّنُ بِهْ و لا تَصْحَب مَن یَتََزَیَّنُ بِکَ.

با کسی یار شو که به او آراسته شوی، با کسی یار مشو که به تو آراسته شود.

امام علی (ع): مَن لم یَصْحَبُکَ مُعِیناً علی نَفْسِکَ فَصُحْبَتُهُ وبالٌ عَلیکَ أن عَلِمْتَ.

هر که همنشینی اش کمکی به تو در مبارزه با نفست نکند آن همنشینی وبال توست اگر بدانی.

امام علی (ع): إحْذَرْ مُصاحَبَةَ الفُسّاقِ و الفُجّارْ و المُجاهِدِینَ بِمَعاصِی اللهُ.

از همنشینی با افراد فاسق و متظاهر به معاصی خدا دوری کن.

امام علی (ع): إذا احتَشَمَ الرَجُلُ أخاهُ فقد فارَقَهُ.

هرگاه مردی برادر خود را ناراحت یا خجالت زده کند او را از دست می دهد

امام علی (ع): حَسَدُ الصَّدیقِ مِنْ سُقْمِ المَوَدَّةِ.

حسادت ورزیدن دوست، از ناسالم بودن دوستی است.

امام علی (ع): لایَغیبَنَّ عَلیکَ سوءُ الظَّنَ فإنهُ لا یَدَعُ بینَکَ و بینَ صَدیقٍ صَفْحا.

بدگمانی هرگز بروجودت چیره نشود، زیرا جایی برای دوستی تو با کسی باقی نمیگذارد.

یزدفردا