زمان : 04 Khordad 1394 - 10:34
شناسه : 105242
بازدید : 3844
آیا آسمان مهریز دوباره میزبان پارا گلایدرها خواهد شد نگاه اجمالی به ورزش پارا گلایدر در مهریز آیا آسمان مهریز دوباره میزبان پارا گلایدرها خواهد شد

به گزارش خبرگزاری یزد فردا از مهریز

این ورزش از سال1372 توسط حسن سعیدی و اُبهی به ایران راه پیدا كرد. دوره آموزش كایت موتور دار ، را در كشور استرالیا گذراندند و در این سفر با وسیله جدیدی به نام پاراگلایدر آشنا شدند.در هنگام بازگشت به ایران،  دو دستگاه پاراگلایدر، به ایران وارد کردند و آموزش این ورزش را، البته با وسایل و لوازم قدیمی، آغازنمودند.‏

ظرف مدت کوتاهی علاقمندان به فراگیری پاراگلایدر، افزایش یافتند. بین سال‌های 1993 تا 1995 میلادی  توریست های خارجی آشنا با پرواز پاراگلایدر طی پرواز روی سایت با خلبانان ایرانی آشنا شده و تجربیات خود را در ‏اختیار آنها قرار می دادند. تا آن زمان فضای پروازی در ایران گستردگی زیادی نداشت، پس از آن فرهاد میر آخوری كه آموزش پرواز را در آمریكا دیده بود در سال  ‏1373 به این ورزش جنبه علمی می‌دهد. ولی پرواز در ایران با این وسیله هم‌چنان به معنای سُرِش ساده بود. طی این مدت تا سال 1995 میلادی تعداد خلبانان و مربیان بیشتر می شود. البته مربیان اكثراً در سطح مبتدی تدریس می‌كردند

در سال 1995 میلادی نیز با حضور مهدی معطری که از سال 1990 میلادی پس از طی دوره آموزش پاراگلایدر در كشور اسپانیا و بازگشت در سال 1995 به ایران همكاری وی با سازمان هواپیمایی كشوری و سازمان صنایع هوایی ایران آغاز شد و اقدام به تاسیس باشگاه هوانوردی نمود.
با تاسیس باشگاه اوج ایر فعالیت خود را گسترش داد و عده ای از خلبانان زبده پاراگلایدر در ایران از جمله علی عطارد ، علیرضا اثنی عشری و سلمان امیری و ... را آموزش داد. و می توان گفت یکی از مجربترین مربیان کشور می باشد که با آموزشهای کاملا علمی روش آموزش را در ایران متحول کرد و به همین دلیل و همچنین سابقه طولانی او در پرواز ، عده ای وی را پدر پاراگلایدر ایران می دانند.

به گفته محمد جواد زارعین یکی از پارا گلایدرسواران بومی مهریز:

ورزش پاراگلایدر یکی از ورزشهای مفرح ومهیج ودرعین حال جزو چهار ورزش خطر ناک دنیا میباشد. این ورزش در سال 1385 توسط مرحوم حاج احمد یزدی یکی از جانبازان 8 سال دفاع مقدس  به جوانان مهریزی معرفی گردید که با خریداری تعدادی لوازم و بال بصورت دست دوم توسط وی و برگزاری چند دوره آموزشی پرواز جهت علاقمندان پیش بینی میشد آینده روشنی در مهریز داشته باشد ،که متاسفانه با فوت ایشان میتوان گفت تنها حامی و پشتیبان خود را از دست داد و از سوی دیگر بالا بودن هزینه های آموزش وخرید لوازم پرواز، نبود و عدم شناسایی سایت مناسب پرواز در  شهرستان، گمنام بودن و عدم حمایت مادی و معنوی مسئولین و دست اندر کاران دست به دست هم داده و عملاً ورزش پاراگلایدر در مهریز را بسوی انزوا کشاند.

 در حال حاضر در این شهرستان هیچگونه امکانات خاصی جهت استفاده علاقه مندان به این ورزش مهیج وجود ندارد با این وجود تنی چند از محدود ورزشکاران این رشته در مهریز مجبور به طی مسافت تا شهرستانهای  یزد و تفت جهت استفاده از سایتهای مناسب میباشند. امید است با حمایت مسئولین و علاقه مندان در بخش خصوصی شاهد رونق این ورزش وکشف استعدادهای جوانان جویای نام وجذب توریستهای ورزشی باشیم.

عکاس خبرنگار: محمد رضا دهقانی زاده