زمان : 09 Ordibehesht 1387 - 00:47
شناسه : 10415
بازدید : 9353
با افزايش اعتماد به نفس كودكان كم رويي آنها را كاهش دهيد با افزايش اعتماد به نفس كودكان كم رويي آنها را كاهش دهيد

روانشناس سلامت در یزد توصيه كرد: والدین باید با تمركز بر رفتار مطلوب کودکان و تشویق انگیزه برای اصلاح رفتار در آنها و در نهايت با افزايش رشد حس اعتماد به نفس در آنها احساس كم رويي را در آنان كاهش دهند.


دکتر حیدر اسلامی  اظهار كرذ: انسان همانطور که دارای یک سازمان جسمانی است دارای سیستم روانی نیز می‌باشد که با ایجاد نقص در هر کدام از اجزاء سیستم می‌تواند منجر به عوارض و ناراحتی و حالات ناخوشایند و گرفتاری در سازمان روانی و به طور کلی در هویت و عملکرد شده و عملکرد را به طور جدی تحت تاثیر قرار می دهد.


وی گفت: انسان موجودی است که دارای ظرفیت فوق العاده ای است و چنانچه همه جنبه‌های وجودی و رشدی در شرایط مناسب قرار داشته باشد می‌تواند لحظه به لحظه و روز به روز راه پیشرفت را ادامه دهد و موفق‌تر و تکامل یافته‌تر شود ولی اگر در شرایط مناسبی وجود نداشته باشد و موانعی برای فرد پیش آید نه تنها از رشد و تکامل باز می‌ماند بلکه می‌تواند گرفتاری‌های برای خود و اطرافیان و حتی نظام اجتماعی ایجاد کند که متاسفانه هر روز نمونه‌های بسیار زیادی را در جامعه شاهدیم.


وی ادامه داد: گرفتاری‌هایی از قبیل اعتیاد، تجاوز به حقوق مردم، دروغ گویی و کلاه برداری در جوامع بشری امروزه بسیار زیاد مشاهده می‌شود. اختلالات و ناراحتی روانی هم پدیده‌هایی هستند که بدون دلیل به وجود نمی‌آید و زماني به وجود می‌آید كه می‌تواند زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی را بسیار ناگوار سازند که متاسفانه شیوع این اختلالات در دنیای امروز به دلیل افزایش استرس‌ها و روش‌های تربیتی نادرست و ناکار آمد بسیار بالاست.


اين روانشناس سلامت در گفت‌و‌گو با ايسنا افزود: یکی از عوامل اساسی تعیین کننده در سلامت سازمان روانی احساس امنیت و یا برخورداری از اعتماد به نفس می‌باشد که می‌توانیم آن را به سلامت سیستم حرکتی و عضلانی در ساختار جسمانی تشبیه کنیم در واقع اعتماد به نفس پایه و اساس و رکن اصلی سلامت روانی است و بنیادی تدین نیاز روانی است.


دکتر اسلامی گفت: نقطه مقابل نیاز کمبود اعتماد به نفس برابر با کم رویی،خجالت، شرم و عدم اعتماد به نفس و احساس بی کفایتی و ضعف و ناتوانی است. افراد کم رو معمولا علائم اضطراب را که شامل تپش قلب، عرق كردن، رنگ پریدگی و لرزش در اندام بدن و اشکال در گفتار و بیان را دارند و احساس می کنند از عهده انجام امور بر نمی‌آیند و لذا در فعالیت‌ها کمتر مشارکت می‌کنند.


وی خاطر نشان ساخت: این افراد روز به روز از همسالان خود عقب می‌افتند و ممکن است این وضعیت چنانچه رفع نشود تبدیل به بیماری‌های روانی پیچیده از قبیل اضطراب، وسواس، ترس و در نهايت خود بیمار پنداری و حتی جنون شود.


دكتر حيدري اظهار کرد: پیامدهای منفی اجتماعی و روانی این اختلال بی حد است در حالی که با اتخاذ روش تربیتی و مطلوب و نظارت بر جریان رشد کودکان و نوجوانان می‌توانیم از ایجاد اختلال پیشگیری و در صورت لزوم به رفع آن بپردازیم تا شاهد شکل گیری شخصیت‌های قوی و توانمند و جسور و شاداب باشیم.


وی افزود: کم رویی دارای علل زیاد است که مهمترین دلیل آن شرایط تربیتی و اجتماعی است بدین عوامل اثر گذار اجتماعی خانواده اهمیت زیادی دارد. خانواده‌هایی که همه نیازهای فرزند را تامین می‌کنند و اجازه نمی‌دهند که وی در جریان رشد به طور طبیعی خود وظایفشان را انجام دهند به اعتماد به نفس فرزندان آسیب می‌رسانند.

اين روانشناس سلامت تاكيد كرد: هیچ پدر و مادری حق ندارند به بهانه عشق و علاقه مسئولیت‌های فرزندشان را به عهده بگیرند و انجام امور شخصی حق و وظیفه کودک است لذا والدین نباید در این حق و وظیفه دخالت نمایند و به رشد مطلوب فرزندشان آسیب برسانند.


دکتر اسلامی با بيان اينكه عامل مهم در خانواده نحوه برخورد والدين با کودک است افزود: متاسفانه هنوز از نظر برقراری ارتباط در سطح ضعیفی قرار داریم و عیب جویی و ایراد گرفتن و همچنین تاکید روی نقاط ضعف دیگران از یک طرف ریشه در ضعف شخصی خودمان دارد و از طرف دیگر باعث احساس تحقیر و بی کفایتی و ناکار آمدی و ضعف و عدم اعتماد به نفس و نهایتا کم رویی طرف مقابل می‌شود.


دکتر اسلامی ادامه داد: عامل دیگر در نظام خانواده روش‌های تربیتی ناکار آمد سنتی است که فرزند خوب را فرزند کم حرف، ساکت و مطیع به حساب می آورد و فرزندی را که جسور و مستقل و خلاق است را خود سر و بی ادب تلقی می‌کند.


وی متذكر شد: این طرز تفکر در نظام جای ندارد و درست است که یادگیری مهارت اجتماعی و احترام به بزرگتر امری پسندیده است ولی اطاعت بی چون و چرا و بی ارادگی و انفغالی بون دقیقا برابر با کم رویی و خجالت است.


وی اظهار کرد: نظام‌های آموزشی نیز در این میان نقش بسیار تعیین کننده دارد در مدارسی که دانش آموزان را مداوم وادار به سکوت و اطاعت و تسلیم می کنند مانع رشد اعتماد به نفس کودکان و نوجوانان می شوند. و برعکس چون مدرسه و دانشگاه یک محیط اجتماعی است چنانچه از شرایط مطلوب تربیتی برخوردار باشد بهترین مکان برای از بین رفتن کم رویی و رشد اعتماد به نفس است. چون افراد مي توانند با هم تعامل داشته باشند و مهارت اجتماعی را در خودشان پرورش دهند و فضای مناسبی برای رشد اعتماد به نفس مهیا سازند.


يک روانشناس سلامت در پايان يادآور شد: از بهترین شیوه کاهش کم رویی رشد اعتماد به نفس از یک طرف و فراهم کردن فضا برای رابطه اجتماعی و ا نسانی و تعاملاتی است که باعث احساس موفقیت در فرد شود زیرا احساس عدم موفقیت و کمبود تعاملات اجتماعی در کنار هم باعث احساس کم رویی می شود که خود ریشه ناراحتی روانی و فردی زیادی می‌شود.
یزدفردا