محمد رضا شوق الشعراء

صنایع آلاینده فولاد و کاشی و آجر، با یزد و یزدی چه خواند کرد!؟
در میان دود کوره های بلند، گل حسرت  روئیده!
به بهای آلودگی هوا و بیماری مردم و اشتغال برای افاغنه ! و اتباع بیگانه و ثروت اندوزی معدودی کوره دار، خاک و آب یزد به دیگر شهرهای ایران صادر می شود و هیچکس را یارای مبارزه با قدرت و ثروت روزافزون کوره داران نیست. اگر افاغنه نباشند و کار نکنند، بسیاری از کوره های آجر پزی یزد قادر به ادامه کار نمی باشند، و اما مگر وظیفه دولت و مسئولان استان یزد، ایجاد اشتغال برای افاغنه می باشد؟
هر روزه آسفالت های  خیابان های شهر زیر چرخ های سنگین کامیونهایی که آجر تولیدی یزد را به شهرهای خارج از یزد حمل می کنند، فرسوده شده و از بین می رود و عوارض و مسائل و مشکلات آن برای شهر و شهرداری باقی می ماند. کوره داران بابت هر قالب آجری که از یزد صادر می شود، چه مبلغی عوارض به شهرداری پرداخت می کنند؟
یزد، همچون بسیاری دیگر از شهرهای مناطق کویری و مرکزی ایران دچار کمبود شدید و «ضعف مدیریت» آب می باشد، و همچنان با بی مبالاتی، آب «کشاورزی» یزد صرف تولید «کاهو» و «کدو» و «سبزی» و محصولات صیفی و جالیزی می گردد، آب کمی که می شود با آن برای شهر و استان «ریه» ساخت و پرورش داد. یزد نه چمن، که برای ادامه حیات درخت می خواهد.
برای تولید یک کیلو فولاد چهل لیتر آب مصرف می شود، و حال حساب کنید که صنایع آلاینده فولاد در شهر و استان یزد، روزانه چقدر آب مصرف می کنند، و چقدر از تولید این فولاد در یزد مصرف می شود.
خاک ارزشمند معادن یزد، در کارخانه های کاشی با مصرف آب تبدیل به کاشی شده و مقدار زیادی از آن صادر می گردد، و این گونه است که روز بروز جیب کاشی سازان پر پولتر و وضعیت استان وخیم تر می شود.
امروز آسمان شهر یزد که خیلی بیشتر از نصف جمعیت استان را در خود جای داده، گرفتار و آلوده «غبار» و «دود» است و این هوا و آب چیزی جز سرطان و بیماری های قلبی و عروقی را به مردم یزد هدیده نمی دهد.
مشکل امروز یزد نه کمبود آب، که ضعف مدیریت آب است، و مدیریت و مصرف صحیح آب، بسیاری از مشکلات شهر و استان را حل خواهد کرد. آب کوهرنگ را صرف ساختمان سازی کردن، عقلانی و انسانی و اخلاقی نیست.
هنوز در قسمتی از زمینهای «وقفی» بلوار دهه فجر یونجه  و گندم کاشته می شود!، همچنان که در زمینهای «وقفی» قاسم آباد و محمد آباد، بامیه و گوجه و بادمجان و کاهو و کدو کاشت می شود؛ و هر روز همچنان مقادر زیادی آب صرف آبیاری چمنهای سطح شهر می گردد!
شهر یزد برای قطب پزشکی ایران شدن، منتظر آب و هوای سالم و مدیریت عقل محور غیرجناحی می باشد، و انجام این امر با کنترل و نظارت بر صنایع یزد ممکن است. شنیده شده که سالهای سال پس از شروغ بکار کارخانه فولاد یزد، اینک با صرف هزینه ای بالغ بر هیجده میلیارد تومان، فیلتر کارخانه نصب شده است، فیلتری که در شروع کار کارخانه باید نصب می شد و نشد! و هیچکس در این سالها جوابگوی آسیبی که به مردم یزد وارد شده است، نبوده!
بدون توجه به تحولات جهانی و تولید گسترده فولاد چین، برنامه توسعه صنایع فولاد و کاشی در دستور کار صنعت یزد بوده است، و اما اولین اقدام، توقف این طرح های آلاینده می باشد. امروز آب کوهرنگ و صنایع و محیط امن یزد، باعث هجرت ایرانی های زیادی از سراسر کشور به یزد شده است، و بسیاری از جاهای آب خیز کشور به یزد کم آب خشک مهاجرت کرده اند، یک آمار جمعیتی از کارگرانی که در صنایع استان مشغول بکار می باشند، خیلی چیزها را اثبات خواهد کرد.
اینک یزد نه محتاج توسعه صنعتی، که محتاج توسعه و توجه فرهنگی می باشد، مردم یزد غمگین هستند و نمی خندند، و این بدلیل سبک اجباری زندگی و شیوه های مدیریتی مدیران شهر و استان می باشد.
یزد اینک نگاه کلان جامع نگر می خواهد، و این نگاه و تفکر را فقط افراد بزرگی که بزرگ می اندیشند دارا می باشند.
ادامه دارد....

خبر فوق را به زبان مورد نظر ترجمه کنید

 
  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا