اعتصاب غذا به عنوان یک روش از بیان خواسته و مقاومت بدون خشونت، به حالتی گفته می‌شود که فرد برای به دست آوردن خواستهٔ خود یا رسیدگی به حقی که پایمال شده، به طور داوطلبانه از خوردن و گاه آشامیدن پرهیز کند.اعتصاب غذا ممکن است همراه با تحصن و بست نشینی در مکانی خاص انجام شود یا توسط زندانیان در زندان انجام گیرد. برای مقابله با اعتصاب غذا در زندان، در مواردی خاص مسئولین زندان با توسل به زور به زندانیان غذا می‌خورانند. اعتصاب غذا بسیار خطرناک است و ممکن است موجب بروز بیماری‌های دائمی و درمان‌ناپذیر گشته و در نهایت به مرگ فرد منجر شود، بنابراین باید آخرین حربه‌ای باشد که فرد برای بیان نظرش یا تحقق خواسته‌اش از آن استفاده می‌کند.

به عقیدهٔ برخی کارشناسان، با وجود نقش مثبت اینترنت و شبکه‌های اجتماعی در جلب حمایت اجتماعی، گاه این خطر نیز وجود دارد که «عادی» شدن موضوع اعتصاب غذا در فضای مجازی، آن را در سطح افکار عمومی به امر پیش پا افتاده‌ای تنزل بدهد. به گفتهٔ این کارشناسان، اگر اعتصاب‌های غذا تکرار شود ولی صاحبان قدرت تحت فشار قرار نگیرند و ناچار به عقب‌نشینی نشوند، تأثیر این شکل مدنی اعتراض کم خواهد شد.

طرفداران اعتصاب غذا معتقدند فردی که دست به اعتصاب غذا زده با گرسنگی دادن به خود، «مرگ» و «رنج» را که امری بسیار شخصی است، همگانی می‌کند و رنج او منبع انرژی برای حمایت‌کنندگان و ناظران می‌شود. به گفتهٔ آنها، فرد اعتصاب‌کننده که اغلب صدایش به جایی نمی‌رسد، با بر سر دست گرفتن جان خود، قادر می‌شود پیامی را برساند و بر صاحبان قدرت، اثر بگذارد.
برخی از برجسته ترین اعتصاب غذاها
بابی ساندز؛ ۶۶ روز
یحیی رحیمی ؛ ۸۶ روز
ماهاتما گاندی
حمید بقایی؛ یکبار ۱۸ روز، هم اکنون در اعتصاب غذااز 22 اسفند
موسی صدر؛ ۴ روز
هدی صابر؛ ۱۰ روز
راجه ناصر عباس جعفری؛ ۱۷ روز؛
محمد علی طاهری؛ ۱۶ بار اعتصاب غذا / تاریخ شروع آخرین اعتصاب غذا: از هفتم مهرماه ۱۳۹۵

مهدی خزعلی؛با ۹ بار اعتصاب غذا / آخرین اعتصاب غذا خشک از تاریخ ۳ شهریور ۱۳۹۶
آرش صادقی؛ از اول آبان ۱۳۹۵
مهدی کروبی؛ از ۲۴ مرداد ۱۳۹۶ تا ٢٥مرداد ۱۳۹۶

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا