یزدفردا :كارشناس امور جمعيت و تنظيم خانواده معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي يزد گفت: نتايج بررسي‌ها نشان مي‌دهد وقتي فاصله ميان كودكان كمتر از دو سال باشد، احتمال كاهش بهره‌ هوشي در كودك دوم افزايش مي‌يابد.

پروين كرباسيان  اظهار داشت: جديدترين مطالعات نشان داده‌اند كه فاصله بسيار كم و يا بسيار زياد ميان بچه‌ها موجب بروز مشكلاتي در دومين كودك مي‌شود.

وي ادامه داد: محققان معتقدند كه اگر فاصله ميان بچه‌ها كمتر از 18 ماه و يا بيشتر از 59 ماه باشد، امكان بروز مشكلات متعدد براي فرزند دوم افزايش مي‌يابد.

كرباسيان خاطرنشان كرد: محققان بر اين باورند كه اگر فاصله بين بارداري‌ها كمتر از 18 ماه باشد، 40 درصد خطر تولد نوزاد نارس و 61 درصد خطر نوزاد با وزن كم، افزايش پيدا كرده و سن تولد نوزاد هم در 26 درصد موارد كمتر از يك نوزاد طبيعي مي‌شود.

اين كارشناس امور جمعيت و تنظيم خانواده افزود: اگر فاصله ميان بارداري‌ها كمتر از 18 ماه باشد، به ازاي هر يك ماهي كه اين فاصله كوتاه‌تر مي‌‌شود، خطر تولد نوزاد نارس تا دو درصد و خطر تولد نوزاد با وزن كم تا 3.3 درصد افزايش مي‌يابد.

وي بيان داشت: اگر فاصله بارداري‌ها بيش از 59 ماه يا پنج سال باشد، خطر تولد نوزاد نارس تا شش دهم درصد و نوزاد با وزن كم تا 9 دهم درصد بيشتر مي‌‌شود.

كرباسيان ادامه داد: شايد به همين دلايل است كه متخصصان زنان و زايمان معتقدند براي فاصله‌گذاري ميان بچه‌ها بايد عاقلانه تصميم گرفت.

وي يادآور شد: از طرفي اعضاي خانواده بايد از نظر جسمي، روحي و مالي به وضعيت مناسب‌تري برسند و وقت كافي براي هر بچه بگذارند و اگر اين فاصله بسيار زياد باشد، علاوه بر بروز خطرات جسمي، مادر دچار سالخوردگي و بي‌حوصلگي شده و امكان رشد و پرورش مناسب فرزند جديد را ندارد ضمن اينكه امكان بروز خطرات ژنتيكي هم در كودك دوم مطرح است.

وي ضمن توصيه به مادران مبني بر اينكه بايد هنگام بارداري با تدبير عمل كنند، گفت: تحقيقات و بررسي‌هاي متعدد فوايد فاصله‌گذاري مناسب ميان بچه‌ها را كاملا روشن كرده است زيرا در اين ميان نه تنها سلامت جسمي و ذهني كودك وضع بهتري مي‌يابد، بلكه والدين نيز فرصت رسيدگي به بچه‌ها را پيدا كرده و كيفيت زندگي و تكامل كودكان بسيار بهتر و بيشتر مي‌‌شود.

كرباسيان بيان داشت: نتايج بررسي‌ها نشان مي‌دهد وقتي فاصله ميان كودكان كمتر از دو سال باشد، احتمال كاهش بهره ‌هوشي در كودك دوم بيشتر از خانواده‌هايي است كه فاصله ميان بچه‌هايشان بيشتر از دو سال است در ضمن وقتي فاصله سني بچه‌ها از هم بسيار زياد باشد، امكان برقراري ارتباط در آنها كم مي‌‌شود البته در بعضي موارد اين فاصله‌گذاري‌ها به دليل بي‌دقتي نيست، بلكه گاهي بارداري ناخواسته اتفاق مي‌افتد و گاهي نيز مادر با روش‌هاي گوناگوني، نازايي خود را درمان كرده است و مي‌‌ترسد كه با افزايش سن امكان بارداري دوباره در او بسيار كمتر شود، در نتيجه با فاصله كمي بچه دوم را به دنيا مي‌‌آورد.

وي تاكيد كرد: افراد بهتر است 18 تا 23 ماه پس از زايمان اول صبر كنند و فاصله كمتر از 17 ماه خطر تولد فرزند با وزن كم را افزايش مي‌دهد كه شايد يكي از دلايل آن، ضعف بدني مادر و خستگي جسماني ناشي از زايمان اول باشد زيرا مادر براي رهايي از استرس زايمان اول نياز به زمان دارد تا دوباره آمادگي و توان خود را به دست آورد.

كرباسيان ادامه داد: مادر بايد مواد غذايي به مقدار كافي جذب كند و آنچه از دست داده را جبران كند زيرا در زايمان و بارداري اول، ويتامين‌ها و املاح مهمي مانند آهن و كلسيم براي پرورش كودك از بدن مادر كم شده است.


  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا